HAYALLER CESARET İSTER

ŞEHRE VEDA

Artık 6 yaşındaydı her şeyi anlayabiliyordu, kötü ve iyi olanı ayırt edebiliyordu...Biz gece uyurken annesinin hıçgırıklarıyla uyandı, korkarak solona girdi ve ev telefonunun yere düşmüş olduğunu gördü.Bir kağıt vardı telefonun altında ve orda kötü şeyler yazdığı belliydi...Babası şehri terk etmişti (evet şehri terketmişdi ailesini degil) şimdi ne olacaktı?Aniden bu nereden çıkmıştı? Kimse bilmiyordu.Aradan biraz zaman geçti, babası geri gelmişti.Sanırım şehir dışında her şeyi düzene koymuş ve onları götürmek için gelmişti.Evet bu doğruydu, eşyalar toplandı gece bi yandan bastırıyordu ve nakliye firması yola çıkmıştı.Babası onları otogara götürdü
-Sizi seviyorum, arkanızdan gelicem."dedi.Bizi bırakmayacağından emindik ama bu şehirden gideceğimiz için üzülüyorduk.Çünkü babannemiz, halalarımız,dedemiz bizi seven herkes buradaydı ve bir daha onları göremeyebilirdik.