Genç kadın kayınvalidesi ve görünceleriyle yaşıyordu.Sıradan bir gündü ama bi sıradan gün uzun sürmedi.Eşi askerden yeni izine gelmişti, aşkalarının bir meyvesi olmuştu ve tam 7. aylarının sonuydu.Genç kadın temizlik yaptı, evdekiler oruçtu o lavaboları temizledi ve yemek için hazirlık yaptılar.Herkes masaya oturdu,kadinın suyu geldi canı yanıyordu başta belli etmemeye çalıştı ama olmadı,kimse yemek yiyemedi,apar topar hastaneye gitmek zorunda kaldılar.Sancılar artmıştı gitgide dayanılmaz oluyordu.Hemen amelyathaneye aldılar,ailesi telaşla dışarıda bekliyordu ve birden sessizlik çöktü.Evet bir kız çocuğu doģmuştu, elleri kolları burnu minicik buruş buruş bir kız çocuğu...O kadar küçüktü ki kafası bir portakal kadar vücudu pet şişenin boyunu geçmezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLER CESARET İSTER
Novela JuvenilHayatın açıklaması yoktur, bazen mutluluk bazen acı verir...Gözlerini kapat ve içindeki sensizliği dinle!