O gün annem beni bırakıp gitmişti.Papyonlu kız yani Damlayla arkadaş oldum.Tabi yanındaki Buse ve Denizle de.Oyun oynamaya gelince çok güzeldi artık bürsürü arkadaşım vardı ama annem okumayı öğrenmem için beni çok zorluyordu.Hocalar çok ödev veriyordu ve ben alışık degildim.Günler böyle geçti, abim ben ve siteden arkadaşımız Burak okula üçümüz servisle gidiyorduk.Hatta
-Sona kalan çürük elmaaa." Diye bağrıyordu birimizden biri.Bende koşa koşa yetişmeye çalışıyordum arkalarından.Üçümüz genellikle yan yana otururduk serviste abim ve Burak
-Beşinci sınıfa gelince sana kolun kadaş aşı yapacaklar biliyor musun?Çok acıyor.Ohhh canıma deģsin.
-Hiçte bile yaptırmam döverim onları.Size yaparlar."diyordum.Ama içten içe korkuyordum hatta bazen onlar görmeden ağlıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLER CESARET İSTER
Teen FictionHayatın açıklaması yoktur, bazen mutluluk bazen acı verir...Gözlerini kapat ve içindeki sensizliği dinle!
