Habang nasa biyahe si Julie papuntang airport di maalis sa isip niya yung kanyang mag ama dahil parang nagiguilty ito dahil nag desisiyon siyang mag isa. Ayaw man niya iwan ang kanyang mag ama lalo na ang kanyang anak.
"Anak ayus ka lang ba?" Tanong ng papa nito
"Ahm opo pa" sagot nito
"Alam kong hindi. Namimiss mo ang apo ko no?" Sabi pa nito
"Opo pa" tipid na sagot ni julie
"Babalik ka naman anak e mga 5months lang naman ito" sabi ng papa nito
"Di po kame ayos ni elmo bago ako umalis kagabe ko lang po kasi sinabi yung tungkol dito e" lungkot na kwento nito
"Maiintindihan ka din ni elmo anak para sa kanila din naman itong gagawin mo"
"Oo nga po sinabi ko din po yun sakanya, naiinis lang po ako sa sarili ko dahil umalis ako ng di kame ayos ng asawa ko pa" naiiyak na sabi ni julie
"Tahan na anak ako na kakausap kay elmo mamaya" pag tatahan ng papa ni julie
"Pa tinitignan mo si audrie ah. Kun wala man si elmo or may trabaho siya kayo na muna mag bantay sa kanya pakainin niyo sa ng maayos alagaan niyo siya. Please pa" naiiyak niya sabi
"I promise anak" sabi ng papa niya at ngumiti
"Mamimiss ko sila, kayo" sabi ni julie habang umiiyak parin ito
"Wag kanang umiyak anak, ako na ang bahala sa mag ama mo" sabi ng papa niya at ngumiti
Patuloy ang pag babiyahe nila papunta sa airport hababg nag bibiyahe ay di maalis sa isip ni julie kung tama ba abg ginawa niyang pag alis ng di siya ok ng kanyang asawa at iwan ang kanyang mag ama sa damibg iniiisip ni julie ay nakatulog ito sa biyahe
"Anak, nandito na tayo" gising ng papa nito at nagising naman si julie at naiyak nanaman ito
"Pa di po bang pwedeng umayaw nalang ako parang di ko kayang mawalay sa anak ko papa" sabi nito habang umiiyak at niyakap naman siya ng papa niya
"kung pwede lang anak, pero nasabihan na ang tita mo e, alam kong mahirap anak" sabi ng papa nito
" mamimiss ko kayo pa" sabi ni julie at humagulgol nanaman At mahigpit na yumakapsa ama
"Mamimiss din kita anak" sabi ng papa niya at kumalas sa yakap
"Pa yung bilin ko sayo ah! Wag mong papabayaan si audrie lagi mokong balitaan tungkol sa kanya. Bantayan mo siya papa" sabi niya habang umiiyak
"Pangako anak" tipid na sagot ng kanyang ama
At nag lakad na si julie papasok. bawat hakbang niya ay kasabay ng pag agos ng luha niya at habang palapit ng palapit sa may pintuan si julie ay para bang may humihila sa mga paa niya pabalik sa bahay nila at pinipigilan siya umalis... Ng naka sakay na sa eroplano si julie ay nakating lamang ito sa bintana at humihinga nalang ng malalim at kasabay ng patak ng luha niya. At tuluyan ng nakalipag ang sinasakyan niyang eeroplano at piniling pumikit nalamang
"lord, kayo na pong bahala sa mag ama ko wag niyo po silang pabayaan lagi niyo po silang gagabayan ilayo niyo po sila sa sakit at kapahamakan"
---
Wooo sabaw haha sorry kung ganyan lang na update ko pero mag uupdate pa ko hahaha gabi na inaantok nako hahaha ngayon labg sinipag e haha
Paki vote guys solomot! Love you mwaa!!
Guys basahin niyo din yung bagobg story na ginagawa ko ah tung "Title Eror" pero uunahan ko parin to para matapos ko na lagi na ko g mag uupdate promise haha yu lamang po salamat!
