"Ms. Sy!" sino ba yan? Natutulog yung tao eh.
"Ms. Sy..." hay ang kulet istorbo naman eh.
"HELL!" pasigawsigaw pa. Sya na nga tong istorbo sa masarap kong pagtulog eh.
"Hell Anne Sy, why are you sleeping in my class?" in his...class?
"Huh?" napatayo ako bigla. Lahat ng classmates ko nagpipigil ng tawa. Dapat lang, tatamaan sila pag pinagtawanan nila ko.
"Who the hell give you the permission to sleep in my class?"
"The answer is already in your question. Stupid."
"What did you say?"
"STUPID?"
"How dare you? I'm your teacher, show some respect."
"tss. Like I care."
"You really are pissing me off."
"That's good. Now we're both pissed off." Smirk.
"Get out of my class. NOW."
"The pleasure is mine."
*BLAM* pagkalabas ko ng room sinarado ko ng malakas yung door. Nakakainis sigawan daw ba ko? Bumalik ako ng classroom...naalala ko kasi na bago lang sya dito at baka di pa nya alam kung sino ako.
*KNOCK.KNOCK.* after a few seconds binuksan ni sir yung door.
"What are you doing here?" naka smirk nyang tanong. "Are you going to say sorry?"
ASA!
"No sir...I just forgot to tell you something." Grin.
"And what's that something?" mayabang nyang tanong.
"I am Hell Anne Sy-------"
"I already know that." pagputol nya sa sasabihin ko. Bastusan? May sinasabi pa ko eh. Bastos na teacher, paduguin ang bibig.
"Hahaha believe me you doesn't know who I am." di ko kasi ginagamit yung apelyido ni dad. Ayoko. Hindi sya umimik. Ang mga classmates ko naman tahimik lang na na nonood sa aming dalawa ng walang kwentang teacher na to, di kilala ang amo. Siguro iniintay nilang sabihin ko yung mga katagang 'you are fired' pero di mo yun sasabihin ngayon, tsaka nalang tinatamad akong magsisante ng teacher. "As I was saying, I am Hell Anne Sy Williams the co-owner of this school." natulala bigla si sir. Parang dinadigest nya pa yung sinabi ko. At dahil mukang matagal mag process ng information ang brain nya, aalis nalang ako. "Good bye."
Napagpasyahan ko na magtungo sa gymnasium ng school. Doon ko nalang pagpapatuloy yung masarap kong pagtulog. Ayos to Lunes na Lunes napalabas ako ng room. Tsk.
Sanay na ang mga classmates ko sa ugali ko. Hindi ako nahihirapan na makisama sa kanila dahil wala naman akong dapat pakisamahan. ILAG ang mga tao sakin. Hindi lang classmates ko, pati na din ang mga teacher. Takot sila sakin. Hindi ko alam kung bakit pero simula ng pumasok ako school na to pinangingilagan na nila ko. Sabi ni Abcdee may kumalat daw na balita tungkol sa kamalditahan ko.
Welol aminado naman ako doon. Ang hindi ko lang nagustuhan ay ang 'hindi pa nila ko nakikilala eh nahusgahan na nila yung buo kong PAGKATAO!' I don't owe them any explanation, kaya di ko na ipinaliwanag sa kanila kung sino o ano ba talaga ako. Sino ba ang magmumukhang TANGA sila naman diba?
Hindi ko ginanagawa ang mga to para patunayan sa kanila na tama ang mga iniisip nila. Ginagawa ko to dahil ito ako. Ito ang choice ko. Dito ako masaya. KAya pinapanindigan ko kung ano ako ngayon. Walang halong pag-aalinlangan at panghihinayang. BAkit ako manghihinayang sa kanila? Eh hindi naman sila kawalan. Hindi ko kailangan ng maraming kaibigan.
