OVERDOSE LOVE

OVERDOSE 23

*yung chapter 22, nakaprivate,kailangan kasi eh, mga fans lang makakabasa. Ang pathetic kase. Lol joke. HAHAH Kay Chaz at Rob yung chapty na yun. At Im hoping na magustuhan niyo yun kahit lame. :D

OVERDOSE 23

"Hann."

tawag ko sakanya. pagkalabas ko ng banyo. Naka-shirt akong oversized na parang pantulog at nakashorts, pero hindi sobrang ikli. wet look pa hair ko. kaya medyo curly. 

"Umupo ka dito. " tinap niya yung kama. pinapaupo niya ako sa kama. malamang!

nang makaupo nako. waaaaa ang lambot! :D mas malambot pa to kaysa sa kama ko kainggit -__________- joke

"may tatanong kase ako"

"may sasabihin ako"

sabay naming sinabi. nakaktuwa naman. XD

"ikaw na mauna." sabay nanaman kami. Hahaha! 

"ikaw na sige." 

"osige, kase Hann, uhmm pano ko ba sasabihin to? "yung uhm yyung.."

"Kiss?"

bat niya alam sasabihin ko? :O 

"Ah.eh. Oo. uhm," bat di ako makapgasalita ng maayos. maygash!

"Gutso mo ulitin natin." tumingin naman ako sakanya. saka ko binatukan! loko to ah! ulitin daw, ulitin niya mukha niya!

"Aray! sakin nun!" hnimas niya ulo niya.

"gusto ko lang itanong kung nanttrip ka lang nun o totoo?! kase naman, never pa akong nahalikan! tapos ikaw pa una nakahalik sakin. may pangarap pa naman ako si Nurse Van yung first kiss ko!!!"

nagulat naman siya sa sinabi ko at ganun dn ako, kaya napatakip ko bibig ko.

"may pagnanasa ka pala sa school nurse na yun no?"

"Ah. eh. wala nu! sagutin mo nalang tanong ko."

"Ah. ABout that. I'm just only joking." seryoso ng tono niiya. "I didnt mean it."

sumikip naman daw ang aking dibdib sa narinig ko. 

"matagal ko ng gustong sabihin sayo to eh." pero hindi siya nakatingin sakin. sa libro na binabasa niya siya nakatingin. " It was just a bet."

</3 

ouch.

nagsitaasan ang balahibo ko sa katawan. 

Hindi ko alam na kaya pala ang lapit at hindi na siya masungit sakin dahil napagkatuwaan lang ako ng mga kaibigan niya. naramdamn ko nanggilid na luha ako. I look away, hindi ako yumuko dahil alam ko any minute pwedeng tumulo luha ko.

"Nice Game. Haha" sabi ko naman.

Hindi ko akalaing madidisgrasya ang labi ko dahil sa isang laro. I didnt mean it mo mukha mo! 

"Thanks." sagot naman niya.

<///////////////////////////////3

ouch na talaga to the highest level!!!

Thanks daw? Ang bobo mo hann! wala kang puso!

hindi man niya ba iniisip mararamdaman ko? kung sabagay, laruan lang naman tingin niya sakin eh. 

"Welcome" sabi ko naman. tumayo na ako sa kama at naglakad papunta sa punta.

humarap ako sakanya, I know he's looking at me awhle ago, but he looked away. tngin nanaman siya sa libro nya.

"Ibabalik ko nalang tong mga damit bukas." I smiled "Wala kang puso."

lumabas na ako ng kwarto at lumabas na sa bahay na yun. tatwagin ko si kuya para sunduin na ak dito sa hell na bahay na to!

ah! nandun nga pala sa purse ko yung cell ko! pero ayoko na bumalik sa loob, ayoko na makita yung bwisit na yun!

"ihahatid na kita."

"No thanks! maglalakad nalang ako." naglakad ako papalayo sakanya.

[PAUL'S POV]

parang nakaramdam ako ng lungkot ng makita ko na nangigilid na luha niya. Lumabas na siya ng kwarto. Nakita ko naman yung damit niya kanina at yung purse niya, naiwan niya, kaya hinabol ko siya. At dahil sa katangahan koo, hindi ko nadala yung mga gamit niya. -_________-- bobo paul hann!

"Ihahatid na kita" alok ko sakanya. tumignin siya sakin. namumula mata niya. tska tumalkod ulit.

"no thanks! maglalakad nalang ako." and she started walking.

I want to say sorry. Pero feeling ko mas lalo pa siyang mgagalit sakn. Hndi ko kaya manakit ng babae. Ulit.

Oo, bet lahat yun. Yung mga kateamates ko kase sa varsity, napagkatuwaan naman mag Dare. At sakto aking natutuk yung bote. At eto ang pinaggawa nila sakin pag hind ko daw nagawa may matinding parusa.dare na saktan ang isang walang kamuwang muwang na babae. At first tumaggi ako, dahil sobra ang pinapaggawa nila. pero sinulutan nila ako na katuwaan lang naman at maiintdihan naman daw ni NIca. BUt I was wrong. Nakita ko sa expression ng mukha niya kanina, nasakatan ko siya. Nanalo ako sa dare na yun, nakatakas kao sa parusa na yun, pero nasasaktan din ako pag nakikita ko ang isang babaeng umiyak at nagaglit dahil sakin. This game is not fun at all.

"Hey! sabi ng kuya mo, hahatid daw kita pauwi." kahit hindi man. baka kase mapano to sa daan. at yun nalang naisp ko na dahilan.

"at kaialn pa kayo naging close ni Kuya?!"

"Ah eh. kung sana kanina kapa sumakay. edi sana nasa bahay kana."

"Ayoko! bahala ka sa buhay mo!" hinabol ko siya at hinila papasok ng sasakyan.

"Dont dare open this door." at mabilis akong sumakay sa drivers seat.

"At sino nagsabing pwede mokong diktahan! Sige na! pero hindi porket ihahatid moko samin, eh pinapatawad na kita! patawarin mo mukha mo! kahit anak or apo kapa ng may ari ng school, hindi mo pa din ako pwedeng pagsabihan! Ano pa tinutunganga mo, paandarin mo na!"

right, di ko dapat siya dinidiktahan.

pero kaligtasan naman niya iniisip ko eh.

pagkastop sa harap ng bahay nila. tulog na tulog siya. hinaplos ko mukha nya.

"I'm sorry Nica."