Luhan is my Husband. Secret lang?! [Slow-Update]

Chapter 4

Chapter 4

5 pa lang ng umaga nagising na agad ako. Siguro dahil sa sobrang excitement na rin because were close to each other na. (Luhan daw. HART. HART.) No fighting or no screaming like there's no tomorrow with him. Uh- i'm the one who's screaming lang naman. ><

Naligo agad ako pagkagising na pagkagising ko. Kumain at ginawa ang daily routines. Natapos lahat 'yun ng 6:30 ng umaga. Ang usapan kasi 7. Ayan tuloy nabagot ako kanina. Para akong t*nga na naglalakad ng back and forth.

"What are you looking at?" Nabalik ako sa katinuan ko ng bumalik si epal (HAHA! Kinareer ang epal xD) galing sa pagbili ng foods namin. Simula ng klase namin kanina okay na okay kami. Walang away o asaran kaya medyo natutwa ako.

"A-ah? Nothing!" Para akong ewan dito. =___=

"Let's eat!" Yaya niya.

I'm starting to eat when i feel that there's somoene staring at us. I turned around to see who it is! And ah! There he is!

"Jace!" I called him. At first he hesitate to come but when i gave him my lumapit-kana-kasi-look he moves forward.

Epal is still eating quietly. No words. No smiling. No staring. He's just eating. I wonder why? Is he okay? I' just concerned.

Nang makarating si Jace. I-- there's someting between us(?) (Luhan, Jade, Jace) (AWKWARD! XD)

"Uh. Epal-- este Luhan, Jace my bestfriend. Jace, si Luhan my f-f-f-" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko na fiance" nang biglang magsalita si epal.

"I'm her friend." He said those words, still bow-head (XD) and still eating. He's expressionless(?)

"Uh. Jace! Join us!" I said cheerfully while inviting him to join us.

"Ah. Hindi wag na." Kasabay non ang pagtingin niya kay epal. "May gagawin pa 'ko eh. Sige! Next time na lang!" Weirdo. Sometimes nagagalit kapag di niyaya pero ngayong niyayaya ayaw naman. Ang gulo lang.

Pinagpatuloy ko ang pagkain ko nang maramdaman ko ang katahimikan ni Luhan. (Naks! Luhan daw!) Wala akong narinig. XD

Patay malisya na lang ako. Siguro masakit ulo?

"Uhm. Luhan are you okay?" I asked. I feel someting different with him eh.

"Fine." Bakit ang tipid niyang magsalita ngayon. Samantalang kanina nakangiti pa eh. ?

"Do you want to go to the clinic?" Nag-aalala rin naman ako sa kalagayan niya. Baka mapano pa eh. Okay lang kung maudlot ang pag-treat niya sa'kin may next time naman eh.

"Ok." Ang tipid. Nagtitipid ba siya sa english niya. ? XD

Nauna na siyang tumayo at naglakad papuntang clinic. Pagtingin ko sa pagkain niya kokonte ang bawas. Aish!

Nauuna siyang maglakad samantalang ako nakasunod lang. Gulong-gulo na 'ko!

Nakarating naman kami sa clinic ng hindi siya nagsasalita. Minabuti ko na lang na wag kausapin baka kasi masama ang pakiramdam niya.

"Uhm. Nurse, masama ata ang pakiramdam niya. Paki-assist na lang." Sabi ko sa nurse. Maganda ang nurse ngayon ah? Bago ata. Makinis, matangkad, balingkinitan ang katawan at maputi. Ewan ko lang kung alam na ng ibang estudyante na may bagong magandang nurse dito. Panigurado susugod ang mga boys. XD

"Sure!" Sagot niya pero ang tingin kay Luhan. Akala mo naman titignan ka niyan huh?! Umupo na lang muna ako. Nakakangalay kaya. I checked my phone na baka sakaling may text. Pero wala? Si Jace hindi nag-text?! Holo! Baka galit sa'kin 'yun kasi may bago akong "friend"