Luhan is my Husband. Secret lang?! [Slow-Update]

Chapter 3

CHAPTER 3 ( Continuation of Chapter 2 )

"Anooo?!" Gulat na sabi ko matapos makita ang pagmumukha ng sinasabing "fiancee" ko raw.

"Oh? What? Shock?" Nakangiting tanong sa'kin ni Luhan. Oo si Luhan nga. =___= So, totoo ngang asawa ko siya at asawa niya rin ako? Joke ba 'to? Pero f*ck lang! Napapamura talaga ako.

"Lokohan ba 'to? Kung niloloko niyo ako. Please itigil niyo na." Nakasimangot kong tanong sa kanilang lahat. Dapat kase kung magjo-joke siya o sila 'yung nakakatawa diba? -____-

"No. Hija hindi ka namin niloloko. We need to. Para sa ikabubuti ng pamilya niyo." Medyo malungkot niyang sabi kasabay na rin ng paghawak niya sa kanang kamay ko. Na-curious ako kaya nagtanong na rin.

"Bakit ano po bang problema?" Kalmado kong tanong sa kanya.

"Kiailangan mag merge ng company niyo at company namin dahil malapit ng bumagsak ang company niyo at kapag nagsama naman ang company natin. Maaari natin itong maisalba." Mahabang speech niya. Ang akala ko mababaw na dahilan lang 'yon naman pala. Malaki. Malaking problema 'to.

"May boyfriend ka na ba hija?" Tanong naman sa'kin ng matandang lalaki.

"Wala naman po." Magalang na sagot ko sa tanong niya sa'kin.

"Okay. Go on a date dear, with Luhan." Sabi sa'kin ni mommy. *sigh* sige na nga papayag na ako hindi sa kadahilanang mahal ko o gusto si Luhan ha? Para lang sa pamilya ko at hindi para kay Luhan na kesyo mahal ko siya o gusto ko siya. Gets?

***

KINABUKASAN...

Nakaharap lang ako sa salamin ngayon at nakatingin lang. Pinag-ayos kasi ako ni mommy para raw sa "date" namin. "Getting to Know Each Other 101" daw 'to. -____- Tsk. Tsk. Malaki na ang tama ni mommy.

Pumayag na rin ako dahil may dagdag daw sa allowance ko 'yung pagsama ko kay Luhan. ^____^ Weeee! Hahahaha! xD Worth it naman pala ang pagsama ko sa kanya ano? xDD

*DING DONG*

Hayyy... Tinignan ko ulit sa huling pagkakataon ang mukha ko. Baka sabihin ng iba katulad na lang ng kapatid kong tukmol na wala akong pakialam sa sarili ko.

Lumabas na ako sa lungga ko. Lungga talaga? xDD 'pag labas ko pa lang ng bahay, alam ko na halos mapunit na 'yung mukha niya dahil sa ngiti niyang hindi matanggal-tanggal. Permanente na ata? -__-?

Dinala niya ako sa isang mall na kung tatantiyahin ko halos isang oras rin kaming bumyahe. Marami namang malapit na mall pero sa malayo pa talaga ang pinili niya? -____- The hell lang diba?

"Baki--" Napatigil ako sa pagsasalita ng salitang "bakit" nang maalala ko na isang koreano pala 'tong kausap ko. Nosebleed pa siguro ang abot ko nito?

"Uh. I mean why did you bring me here?" Tanong ko sa kanya kasabay na rin ng pagtingin ko sa buong paligid. Napansin kong oonti lang ang mga taong pumupunta dito dahil siguro sa mahabang byahe.

"Why? Did you like it?" Tanong niya. Mukha ba 'kong masaya sa mukhang 'to? Hindi pa ba obvious?

"No. It's just... It's too far." Sagot ko sa kanya.

"Oh. I promise you will like it here *wink*" WAAAAA! Ano ba naman 'to! Waaaa! Kumindat pa kasi eh! >.< Argh!

"Red tomato." Waaaa! Sabi ko na nga ba eh! Nang-aasar pa 'tong epal na 'to! Red tomato?! Namumula ba ako? ><

"Tsk. Just don't talk to me!" Singhal ko sa kanya, nakakairita naman kasi eh! May pakindat-kindat pang nalalaman! Hindi naman kagwapuhan >>

"Are you blushing?" Nakakalokong tanong niya kasabay na rin ng nakakalokong ngiti n'ya sa'kin.

"Heh!" Sabay irap ko sa kanya.

***

Matapos 'yun. Ginala niya ako sa buong mall. Oo buong mall halos lahat ata nakainan namin eh? :O Naglaro rin kaming dalawa sa mga arcades. First time pa lang daw kasi niya pumunta sa mga ganon. Nakapang-disguise kasi siya ng suot ngayon kaya hindi mo talaga siya makikilala pwera lang sa school, hindi siya nagdi-disguise.

Walang epekto kasi sa iba 'yang si epal (Referring to LUHAN LABS*) parang walang pakialam kaya normal lang ang buhay niya doon kumbaga. xDD

'Yung tipong hindi siya lalapitan ng mga babae tapos magpapa-picuture na may kasama pang tili. Pero ang iba rin naman kinikilig sa kanya o kaya nagagwapuhan.

Kumain na rin kaming dalawa pero sa mga stools lang? Hindi restaurant. Ako na rin ang nagyaya sa kanya doon kasi first time niya rin daw. ?___? Tuwang-tuwa nga siya tuwing makakakita siya ng pagkaing bago sa paningin niya at bago na rin sa panlasa.

Siguro puro first time ang mga nangyari sa kanya ngayon. Maaga pa naman. 5 pa lang ng hapon kaya pwede pa kaming gumala. I'm gonna spend this with him. Just for fun.

"Is it your first here in the Philippines?" Tanong ko sa kanya habang siya naman nakatingin lang nang diretso sa kawalan. Nandito kasi kami sa isang park. Naka-upo kami pareho. Magkatabi. Sa isang bench. May mga bata rin akong nakikita na nagkalat sa paligid. Meron ring couples na sweet na sweet sa isa't isa. May mga pamilya ding nagba-boding.

"Yeah." Matipid niyang sagot sa tanong ko.

Ohh! Nakaisip ako ng magandang suhestiyon kaya naman tumayok ako na siya namang ipinagtaka niya.

"Tsk." Ayan na lang ang nasabi ko at hinila ko siya papunta sa rentahan ng bikes. Last na 'to uuwi na rin kami. Haha! xDD

***

[FAST FORWARD]

TALO AKO! =___= Alam n'yo kung saan? Sa bike. Hindi ko naman alam na magaling s'ya doon eh. Tss. Nakasimangot tuloy ako.

"HAHAHA! Okay, don't be sad. I'll treat you tomorrow okay?" Nag-lighten up bigla ang mood ko nang sabihin niya ang word na "treat" May ikabubuti rin 'yung 'pagsimangot ko eh 'noh?

"HAHA! Thanks!"

Natapos ang araw ko sa paghatid niya sa'kin sa condo ko. Mga 7:30 na ng gabi kami nakauwi kaua medyo inaantok na rin ako. Umuwi na rin siya pagakatapos 'non at alam niyo naman na magkatabi lang ang condo namin diba? -___- Maaga raw ang pasok namin. But I think it was my bedt "Date" ever. ^_____^