Again

Rex

Harapin mag isa ang problema ng walang ibang kasama, ganyan ako nung una bago ko kayo makilala kaso mabilisan lang at nawala ng parang bula kaya balik sa dati noong bago ko pa kayo makilala

Natapos tong araw na toh sa isang luha kaya sisimulan ko sa panibagong bukas

Ginising nako ni Papa para pumasok sa eskwela

"Unang araw ng wala sila *smirk*" bulong ko sa sarili ko

Pumasok nako sa classroom namen ng tahimik at mag isa at ng walang ibang kasama kundi bag ko at rubiks ko, ngayon ko lang ulit nahawakan toh pagkatapos ng 5 taon

Naka 38 buo nako ng rubiks ko bago dumating si maam kaya itinabi ko na ung dinatnan ko siya

"Care to answer the problem, Rex?" tanong ni maam

"No, thanks maam" sagot ko

"And why is that?"

"Wala nang tinta yang chalk niyo, tignan niyo yung board" nagtawanan ang mga kaklase ko at tumingin naman si maam sa board habang ako naman ay lumabas ng room ng hindi niya nalalaman

Lumabas ako ng building at bumili ng gulaman at umupo sa tabi ng puno

"Sariwang hangin... hahaha" Napatawa nalang ako ng maalala ko yung kaibigan kong mahangin at literal na lumalakas yung simoy ng hangin kapag malapit o papalapit siya

May pumatak sa polo ko, kala ko umuulan kasi makulimlim yun pala naluha nalang ako

Hindi nako bumalik sa room at natulog nalang sa ground kaya nagising ako ng uwian na sila kaya umakyat ako sa room para kunin na yung bag ko

Pagpasok ko sa room bukas pa yung aircon, naalala ko tuloy yung kaibigan kong palaging sumisigaw ng 'Kurakot' sa mga nagsosolo ng aircon...

"Hahaha" natawa at naluha nalang ulit ako bigla

Kinuha ko na yung bag ko at lumabas ng building at habang naglalakad ako pauwi may nakita akong mga nag vovolley ball at aksidenteng tumama sa ulo nung isa yung volleyball at napunta sakin

Sinipa ko pabalik yung volleyball habang yung iba nag alala dun sa bata kasi nagkaron siya ng sugat sa kamay

"Makes me remember someone hahaha" And like before it happened to me again, tears fell out again. Kada matatawa bako iiyak nalang kagad ako

Nasa bahay nako at kumain, nagsipilyo at matutulog

"Looks like I won't last a day without them..." I opened my eyes one last time at bumulong ako "This pain would mark me for the rest of my life" bumangon ako at kinuha yung cutter ko

"I won't forget the day that I lose you guys" Itinarak at idiniin ko yung talim ng cutter sa braso ko at unti unti unti unting pumatak at umagos ang malapot at mapulang dugo sa sahig, binitawan ko na yung cutter at kumuha ng alcohol

"Endless pain is what I want this time" Ibinuhos ko yung buong laman ng bote ng alcohol sa laslas ko di ko mapigilan ang hindi mapaiyak at mapasigaw

"Ahhhhhhhhhhhhhhhh!!!" pigil na pigil ang sigaw ko para di marinig ni papa

Nang humilab na ang sakit ay itinago ko ang cutter na may dugo at ang bote ng alcohol sa memory box ko

"For safekeeping hahaha" at naluha nanaman ako kaya kumuha ako ng tissue para ipunas sa mukha ko at sa dugo sa braso ko at sa sahig. Pagtapos kong punasan ay umupo muna ako sa desk para mapagisip isip kaso nakalimutan kong tinape ko nga pala yung picture naming magkakasama dito sa desk

"What a coincidence hahaha" And for the first time in this day, natawa ako nang hindi umiiyak. Pinatay ko na yung ilaw at humiga sa kama. Itinaas ko ang braso ko na parang may inaabot habang nakatitig sa kisame

"I'll see my pain tomorrow, I guess *smirk" at natulog nako for the last time this day