(Coleen's POV)
Sa lahat nang taong magbabantay sakin sakanya pa 'ko na punta. Hay nako!
I didn't had a chance to focus in class dahil sa salita lang siya nang salita. He's giving me bunch of different rules, pero pina palabas ko sa kabilang tenga ko. Hinayaan ko siyang magsalita, akala niya siguro susundin ko, ano siya siniswerte?!
"Mr. Rivero are you even listening and listing notes?" Tanong nang prof namin kay ricci na agad niya namang tinanguan. "If you really are listening and writing down notes, can you read the notes that I was flashing on the screen?" Agad na pinatay nang prof namin yung t.v at pinatayo siya. He did stand up but he was just standing there saying nothing, naawa ako nang konti kaya i coached him, I pulled out a piece of paper out of my bag and wrote what was the screen was flashing and passed it to him.
Before I gave him the paper i planned to drop the paper para kunware nahulog galing sa kanyang notebook. I have him the sign na kunin niya at good thing he wasn't slow... He picked the paper and started speaking. "Okay you may take a seat." Ang utos nang prof namin nang matapos niyang basahin. "Yan kasi puro ka rules, why don't you just listen.." Ang biro ko sakanya. Ilang oras pa ay natapos narin ang class namin at oras na for lunch. Nang lumabas ako nang classroom ay nakita kong nakaabang si Brent.
"Babe!" Ang tawag ko at nag punta Palapit sakanya, hinawakan ko ang kanyang braso at binulungan. "Bakit siya? Babe sa lahat nang tao sakanya pa." Ang tanong ko sakanya at hinihipitan pa ang pag hawak sa braso niya. "Woah! Easy babe, he cant come kasi kaya sakanya kita iiwan." Ang paliwanag niya at hinawakan ang kamay ko. "Madaming mamamatay sa bulong coleen!" Ang pagpapa rinig ni ricci na ikinainis ko.
Hinawi ko ang kamay ko kay Brent at sinigawan si Ricci "Hoy! Tagabantay umayos ka!" Shit!!! Bwisit ka rivero! Nakaka pikon ka! Tinawanan ako ni Brent at hinawakan uli ang kamay ko tsaka bumaba sa cafeteria para mag lunch. "Babe, gutom lang yan dont stress to much, wait ka lang dito kunan kita nang pagkain." Ang sabi ni Brent at umalis, Pumila si Brent sa likod ni ricci at habang naghihintay ay nakita kong naguusap sila at nag tatawanan. Lalo na si ricci.
(Brent's POV)
"Gago! Wag mo kasing lokohin." Ang sabi ko kay ricci sa gitna nang tawanan namin. "Eh ang cute niya lokohin eh!" Ang sagot niya at natawa pa nang sobra. "Paano kayo magkakaigihan niyan kung ang alam mong gawin is mang loko?!" Tumaas ang kilay niya at nginitian lang ako.
"Bro alagaan mo siya ha!" Ang utos ko na agad niyang nginitian lamang. Sana magkasundo silang dalawa, lalo na si coleen, tigas nang ulo nun eh, kung ayaw niya kasi ayaw niya talaga. Ma-mimiss ko talaga siya, lalong lalo na kapag kukulitan siya, namumula kasi siya eh. I love you COLEEN NATHALIE MENDEZ!
Nilapag ko ang pagkain namin at nag umpisa na sa pag kain. "Coleen while I'm away pakabait ka kay ricci ha, wag matigas ulo." Ang utos ko sakanya, ang ngumingiting mukha niya ay nagiba naging malungkot uli siya. Coleen naman eh, please... I got nothing to do but to give her a hug, when I hugged her Tears escaped her eyes, she cried and cried and didn't stopped. I kissed her on the forehead and whispered; "Babe, we've talked about this diba?" Bumugtong hininga muna siya at kumalas sa yakap.
"Sorry for being so emotional, babe i-i just cant imagine that your leaving." She said as she wiped her tears away. "I love you..." Sabi ko sakanya. "I love you too." Sagot niya at yinakap ako ulit at bumalik na sa pagkain. Ilang oras pa ay natapos narin kaming kumain. Maya maya ay may lumapit na babae samin.
"Ms. Coleen Mendez, may nag hahanap po sainyo sa discipline office." Ang sabi nang isang babaeng naka tayo sa likuran ni coleen. "Sige na babe, I have to go." Ang paalam niya. "Samahan ka namin!" Ang sabi ni ricci na agad niyang tinanguan
(Coleen's POV)
Umalis kami nina Brent, ricci at Amanda papunta sa discipline office dahil sa may naghahanap sakin. "Pumasok ka lang someone's waiting for you." Ang sabi ni Amanda. Nang makapasok ako ay nakita ko agad si Tita Rose kausap si Mrs. Daniega, sa tabi ni Mrs. Daniega ay isang lalakeng matangkad na naka polo na kulay puti at pantalon. "Mrs. Daniega, pinatawag niyo daw po ako?" Panimula ko.
Nang lumingon si Mrs. Daniega ay lumingon na ang lalakeng nasa tabi niya. Nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko, i never imagined I'd still see him for about three years when he left us. "Dad!" Ang sigaw ko at agad na tinakbo ang distansya namin, agad na tumulo ang luha ko nang mayakap ko uli siya. Kahit masakit dahil siya ang rason kung bakit nawala si mom, he's still my father, I have the right to miss him. I never felt any anger that moment i just feel so happy seeing my dad again for the past three years. "Anak, I'm so sorry for leaving you." Panimula niya. I hugged him tightly at pinigilan na umiyak nang todo.
"That doesn't matter anymore, as long as your here again." Dad kissed my forehead and smiled at me as he wipe my tears. He held my hand and looked at me up and down. "My baby is all grown up! Your so pretty like your ate and your mom, Gosh i missed you so much!" Thanks dad that's really good to hear! Tumingin ako sa likuran ni sad at nakita ko agad si tita rose, she was smiling as she looks at us. "Sa bahay ka na ba uuwi?" Ang tanong ko, hindi ko na pigilan magtanong dahil gustong gusto ko na siya makasama uli, all the anger that I have for him was all gone. "If it's okay with you na kasama si tita rose and cherish.
Woah! Dad who's cherish?!
"Cherish?" Ang tanong ko. May batang babaeng lumapit sakin at agad na ngumiti nang makita ako. "Hi ate!" Ang bati niya na agad kong ikinagulat. "She your sister, half sister. She's your tita's daughter." Sambit ni dad. Lumuhod ako para maabot yung bata at agad ko siyang nginitian. "Hi cherish! Its good to finally meet you." I gave her a kiss on the cheeks while i carry her. "Daddy, i like ate... Ate let's go home?" Napangiti ako when she said 'i like ate' usually kids sometimes dont say that to me, kung first meet pa lang namin.
"Dad, I want you to meet someone..." Binaba ko ang kapatid ko at gad pumunta sa labas at hinila si Brent. "Who's he?" Tanong ni dad. Bumugtong hininga muna ako bago ko siya ipakilala. "Dad si Brent, Brent daddy ko." Agad na ngumiti si dad at nakipag kamay kay Brent. "Hello po tito." Bati ni Brent at agad ding nginitian si dad.
"Dad, si Brent po... Boyfriend ko."
------------
(Continued tomorrow)
Sorry if late na update, this chapter should be updated this morning, but I didn't have the chance to finish it kasi...
