Hindi pa ako nakapasok sa campus ay agad na may humawak sa aking braso at tinakpan ang aking mga mata. "Aaahhhhhh!" Sigaw ko at gumalaw ng gumalaw para makaalis sa kamay niya, pero hindi eh sobrang lakas niya makahawak sa mag kabilang braso ko. Mayamaya ay huminto kami sa pag lakad at agad na tinangal ang panyo na itinakip sa mata ko. Nang ibukas ko ang nga mata ko ay nasa loob kami nang abandonadong lugar, nakita ko agad ang isang babaeng nakatayo na may kasamang dalawang lalake sa likod niya. "Bitawan niyo muna at mag alcohol kayo may bacteria 'yan eh!" Ang sabi niya.
Kilalang kilala ko ang boses kaya nagipon ako nang lakas para sumabat sakanya. "Ano ka na lang?!" Parinig ko at nag taas ng kilay sakanya. Nakita ko sa mga mata ni Samantha ang galit nang sabihin ko yun pero hindi ako natakot sakanya. Sino ba naman siya para katakutan ko? "You never changed Samantha alam mo yun?" Dagdag ko.
"Kasi kung nagbago ka hindi ka magiging ganto." I said all i wanted to say to her. Gusto kong makita siya umiyak sa harapan ko mismo. "Bullshit!" Sigaw niya sa sobrang galit. Binunot niya ang isang baril sa bulsa niya at tinutok sakin. Sa pag bunot niya ng baril ay unting unti ako nanginig. Hindi sa takot dahil sa nakaraan na ng yare kay mom. "Sam, please put the gun down! Hindi ito dala sa plano!" Ang sigaw ng lalake na nasa likuran niya na pumunta sa tabi ni Samantha. "No kuya! This is my plan, dahil pag sinabi ko ay pipigilan niyo ako!" Sigaw niya at agad na kinuha ang isa pang baril sa kanilang bulsa niya.
Nang bunutin niya ang isang baril ay natakot na ako. Dahil nakikita ko si mom sakanya. "Sam enough!" Sigaw ng lalake na tumayo sa upuan at lumapit sakanya. "No kuya! I'm not stoping until this girl die!" Ang sigaw niya. Napuno nang takot ang buong sistema ko at di napigilang lumapit sakanya. "Is this part of your revenge?" I asked as i kneel down in front of her. "Fuck get away from me!" Sigaw niya at sinipa ako.
Tangina! Ang sakit nun ha!
Nilapitan ako ng mga kuya niya at tinulungan na tumayo. "Okay kalang?" Ang tanong ng kuya ni Samantha na si alex. "Kuya leave her! Let her suffer-" ang putol ni samantha nang sigawan siya nang kuya niya. "Sam, enough i said! Killing her will never make you happy!" Halos maiyak iyak na ako sa nangyayari ngayon. "Diba we promised each other that we will love each other forever?" Lumapit ako sakanya at tinignan lang siya sa kanyang mga mata. Umaapaw ang galit sa mga mata niya, na may halong sakit. "You and I were so happy way back then sam." Ang pag patuloy ko, at 'di napigilang maluha sa ginagawa ko. "But you change!" Sigaw niya. "You flew to america and left me!" Dagdag niya, parang Kinurot ang puso ko sa sinabi niya na iniwan ko siya. "I left because I saw you and ricci, happy. I dont wanna make any mess dahil alam kong ikakasaya mo na maging kayo ni ricci." Nasaktan ako sa mga salitang lumabas sa bibig ko at di na pigilang umiyak.
"Even though we were still together that time. I let it happened because I know that you love ricci." Napa kunot siya nang noo at dahan dahan na ibinaba ang isang baril na nasa kanan niyang kamay, Bumugtong hininga muna ako bago pagpatuloy. "Sobrang sakit sam, Looking at your boyfriend and bestfriend cheating on you." Patuloy ko. "I dont wanna make a mess that's why I left, quietly." Halos ibulong ko na sa sarili ko ang huling salita na sinabi ko sakanya. "Mahal kita kaya iniwan kita. I sacrificed my own property just to make you smile."
"Sinakripisyo ko si ricci para sayo, kahit masakit. Ako na mismo sam, ako na mismo ang nagbigay... Tapos eto gagawin mo sakin?" Unti unti niyang Binitawan ang nga baril na hawak niya at biglang umiyak. "I'm sorry!" Humahagulgul niyang sinabi sakin at Lumuhod sa harapan ko. "I didn't knew. Ang sabi niya kasi break na kayo, that's why I made a move... I'm sorry coleen!" Hinawakan niya ang kamay ko at patuloy ang pagiyak. "I have to admit, nasasaktan ako dahil may bago kanang mga kaibigan. I wanted to be at the top kasi akala ko pag nasa taas nako babalik kana sakin." I never saw Samantha cried like this before. Its so touching because were okay now. Because I really have to admit, I'm really empty without her.
"Basta promise mo, friends na uli tayo ha?" I help her to get up and gave her a tight hug. "I love you, pem!" Sambit niya at yinakap pa ako nang mahigpit. Agad akong kumalas sa yakap at tinaasan siya nang kilay nang narinig ko ang call sign namin sa isa't-isa noon.
"Ano kaba, I will never forget our call sign!" Ngumiti siya at yumakap uli.
Habang yumayakap kay Samantha ay biglang kumirot ang tiyan ko. "Ahh!" Sigaw ko at napaupo. "Bakit?!" Sigaw niyang tanong. "Sakit ng tiyan ko sam!" Sigaw ko at halos maluha sa sakit. Pagmumura ang narinig ko mula sakanilang Lima at biglang nandilim ang mga mata ko.
Samantha's POV
Natumba si coleen sa gitna ng aming pag yayakapan at agad na nawalan ng malay. Agad siya naming inuwi sa bahay muna. Sinubukan kong tawagan ang dad ni coleen, para mag bigay alam na naandito sa bahay ang kanyang anak pero hindi siya sumasagot, tinawagan ko narin ang kanyang nga kapatid pero walang response. I browse and browse through my contacts just to let someone that coleen knows that she's in the house, para hindi sila mag worry. I called Coleen's friends but they weren't answering the call. "Just call ricci, here." Inabot ni kuya ang cellphone niya sakin para icontact si ricci.
Ayoko talaga eh, pero its for my bestfriend din naman eh so push lang!
"Ricci si Samantha to."— "i need you to come here in my house." — "wala pero si coleen andito!" — "kaylangan ka namin ngayon!"— "o sige, kuya Vic will be waiting for you sa gate."
Ayaw niya pa sanang maniwala pero di niya daw matiis ako eh... Eh joke! Di niya matitiis si coleen! Mahal niya yun eh! Kaya nga nakipag break si ricci sakin dahil mahal niya pa daw si coleen. He said he'd do anything just to make coleen smile. Ang swerte ni coleen noh! Agad na nagpaalam si kuya Vic para hintay in si Cci sa baba. Ilang oras pa ay...
*knock-knock*
"Anong nangyari sakanya?" Tanong niya ng pag buksan ko siya ng pinto.
Wow ha! Wala man lang "hi Samantha" diyan?! Grabe din tong si Rivero noh! Pasalamat ka mahal ko bestfriend ko kaya kita tinawagan!
"Bigla na lang sumakit ang kanyang tiyan at bigla nawalan ng malay" Sagot ko sakanya. "Brent should know this... Mag aalala yun.." Agad niyang kinuha ang cellphone niya sa kanyang bulsa para tawagan si Brent, pero hindi sumasagot eh. Sinubukan niya ring tawagan si andrei, Jeron, prince at iba pa pero ganoon din, hindi rin sila sumasagot. "Hindi nila sinasagot." Umaapaw ang pagaalaga ni ricci sa kanyang mga kilos na ginagawa.
"Hmmm... Sam?"
Hay salamat at nagising narin si coleen! "Pem! Pinag-alala mo naman kami!" Malumanay kong sinabi sakanya ng idilat niya ang kanyang mga mata. Limingon siya kay ricci at ngumiti. "Hay nako naman coleen! Saan kaba kasi nag susushot?!" Agad na hinawakan ni ricci ang kamay ni coleen at hinipo ang buhok ni coleen. Nginitian lang ni coleen si ricci at agad na hinawi ang kanyang kamay. "At talagang ngingiti kapa ha? Napakalikot mo talaga!" Dagdag niya. "Sam thank you for bringing me here..." Sam but niya at ngumiti. "Anything for my bestie!" Sagot ko at hinaplos ang kanyang buhok. Nginitian ko rin si ricci pero ang pag kukunot ng noo ang sinukli niya sakin. May problema ba tong si Rivero sakin?! Napakasungi kala mo naman sobrang gwapo na!
