Criminals Never Fall In Love

KAPAK TASARIMI İÇİN ARKADAŞIM ERVA'YA  ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM...

Bu bölüm  @whereismybieber ' a ithafen yazılmıştır .

Yaptığım büyük değişikler için özür diliyorum ve hepinizi öpüyorum.

❀❀❀❀❀

 Şu anda tek istediğim tek bir odaya kapatılmak ve geberene kadar ağlamaktı .Kendime kızmak , Tait'e güvendiğim için kendimi camdan atmak istiyordum. Ne yazık ki bunu yapmak için ilk önce kelepçeden,sonrada gardiyanlardan kurtulmam gerekiyordu.

Korka korka kafamı çevirip mahkeme kapısının önünde beni bekleyen aileme baktım. Bunu onlara yapmamalıydım. Annemin gözlerindeki acıyı görebiliyordum .Ağlamıştı .Hepsinin yüzüne bakmaya cesaret edemedim. Hele babama baktığımda bana tiksinerek bakan yüzünü görebiliyordum. Haklıydı da kim sevgilisini öldüren bir kızı olmasını isterdi ki.

Bu... kalbimi acıtıyordu.

Kardeşimin yüzüne baktığımda gözlerini kaçırdığını gördüm. Belli ki o da bana inanmıyordu. O da haklıydı. Daha fazla onlara bakmadan arkama döndüğümde henüz 5 yaşında olan küçük kardeşimin arkamdan adımı söylediğini duyabiliyordum. Sadece o inamıştı bana, küçük bir kız yabancı bir adama değil de bana inanmıştı. Değersiz bir adamı öldürdüğümden  dolayı bütün hayatım mahvolacaktı. Hayatımın en büyük hatasını 2 gün önce yapmıştım. ceza evine giden arabaya binerken olanları gözümde canlandıyordum...

2  GÜN  ÖNCE

''Skyler biz çıkıyoruz gelmek istemediğine emin misin?''

Bininci kez sorduğu soru karşısında nefesimi dışarı üfleyerek,bininci kez aynı cevabı verdim.

''Evet gerçekten çok yorgunum. Siz gidin kendi başımın çaresine bakabilirim .''

''Tamam tatlım. Dikkatli ol ''.Anemin duyacağı şekilde nefesimi dışarı üflerken gülümsememe engel olamadım.Annem bu davranışımdan gerekli mesajı almış olacak ki gülerek kapıdan çıktı. Bende direkt mutfağa gidip dolabın arkasından sakladığım cipsleri ve içecekleri alıp salona geçip koltuğa yayıldım.

Gerçekten bunları Chloe ve Laur'a ile paylaşmak istemiyordum. Kardeşlerim gerçekten oburlar.Tamam bende biraz obur olabilirim ama onlar kadar değilim. Kendi kendime gülerek televizyondaki ilgi çeken korku filmin izlemeye başladım .

  Ben tam bir aptaldım. Kessinlikle bunu kabul ediyorum. Evde tek başıma kaldığımda ve saat 12 .30'u gösterirken neden korku filmi izlediğimi bilmiyorum. Biraz daha koltuğa sinip kollarımı vücüduma sardım. Lanet olsun bir de tuvalete gitmem gerekiyordu.

Kendimi daha fazla tutamayarak etrafıma bakmadan koşarak merdivenlerden yukarı çıktım. Dışardan mal gibi gözüktüğüme eminim. Açıkçası evde kimse olmadığından umrumda da değildi. Hızlıca tuvalete girip kapıyı kapattım. Kilitledikten sonra vakit kaybetmeyip işimi hallettim. Ellerimi sabunladıktan sonra korka korka kilidi açtım ve kendimi direkt dışarı attım. Evde hiçkimse olmadığını biliyordum ama yinede korkuyordum. Hemen koltuğa geçip eski pozisyonumu aldım.

Daha tam yerleşmemişken telefonumun klasik melodisi duyuldu.Hemen koltuktan  inip odamda olan telefonumu almaya gittim.Normalde arayanı korkumdan dolayı takmazdım ama, içimden bir ses cevaplamam gerekektiğini hisettim.Telefon ekranında  Tait ismin görünce yüzümde ufak bir tebessüm oluştuç. Ve;

İçimdeki sesi seviyorum..

 Hemen telofonu açıp kulağıma götürüp: ''Tait '' diye ciyakladım.