Gece Mavisi

Tanıtım.

Başlıyoruz efendiiim, çok yakında da ilk bölümle karşınızdayım!

Gece Mavisi | Tanıtım

Yazar

Bir ölüm sessizliği çökmüştü geceye. Sahil boyunca duyulan tek ses gürültücü koruluğun hışırtılarıydı. Ne bir kalabalık, ne bir kavga, ne bir olay; hiçbir şey yoktu birkaç saattir hayatlarında. Ve bu onların gelmiş geçmiş en sakin zamanlarıydı. Daha önce yakalayamadıkları koca bir şans duruyordu önlerinde. Sanki onlar için dünyanın tüm karmaşası bir kuyuya hapsolmuş, bütün sükûnetini o deniz kıyısına yığmıştı. Sadece birbirine eşlik eden iki duru aşığın yüreklerine...

Havanın serinliğinde, birbirlerine söyleyemedikleri; cümlelere, kelimelere ihtiyaç duymadan konuştukları vardı.

Arada yüzlerine dönen bakışları ufak bir tebbesümle taçlanıyor, sonrasında mahçubiyetle kaçıyordu dört bir yana, birbirine en çok yakışan iki renk.

Genç kadın, serin havanın içine işlemesiyle kollarını bedenine sardı. Ayak bileklerine uzanan beyaz, askılı elbisesi rüzgarda savruluyordu. Tenine değen elleri, buz kesmiş kollarını bir nebze ısıtsa da, epey üşüdügünü geç anlamıştı. İçten içe kendine kızarken omuzlarına inen yumuşak ceketle derin bir nefes aldı.

"Yaşamadığımız bir bu klişe kalmıştı, Alaz."

Adam, kadının tatlı söylenişine karşı sessiz kalmayı sürdürdü. Fazla önden gittiğini kavrayıp adımlarını yavaşlattı. Genç kadının koca gözleri, dolunayın solgun ışıklarının vurduğu durgun denizdeydi.

Mavi gözleri, Gece'nin güzel yüzüne takılı kaldı. İçinde uyanan saf heyecan parmak uçlarına kadar indi.

Ne çok isterdi ellerini tutup, kokusunu içine çekebilmeyi.

Yapamadıkları yine büyürken içinde, kocaman bir boşluktu hissettiği... Huzursuz iç çekişine sakladı hüznünü, ayak uçlarına çevirdi bakışlarını. Yan yanayken zihninden uçuşup giden cümleler bile onun içindeki sıkıntıyı dağıtamıyordu. Gömleğinin açık bıraktığı kollarını serinletip geçen rüzgara rağmen teni alev alev kavruluyordu. Ondan uzak kalmaya çalıştıkça ateşe koşan bir pervaneye dönüşüyordu.

İmkansızlık, kalın bir duvar gibi aralarına örülmüştü ve Alaz, onların ardına geçemiyordu. Babasının aşık olduğu kadından, aşık olduğu kadının ailesinden almak istediği intikam. Onları imkansız kılan bu.

İmkansız. Kim bilir kaç aşkın katili olan o berbat olgu!

Onu bu acımasız, yıkıcı planlardan korumak istedikçe ona kapılmak, uzak durmak istedikçe en yakını olmak. Ah ne zordu!

Bir derin nefesin ardından kendini toplayıp bu huzurlu sessizliği dağıttı. "Bazen ne düşünüyorum biliyor musun?"

Kadının bakışları beklentiyle ona döndüğünde devam etti, "Ortadan kaybolmak."

Gece, yarım bir gülüşün ardından alayla göz devirdi Alaz'a. Bu halleri, her gece kendini açan saklı adamın içindendi.

"Senin bu toplumdan uzak tavırların çok gizemli, Mavi."

Alaz'ın dudakları alayla kıvrıldı, kaşları alnına doğru kavislendi. Gece'nin dediklerine tatlı bir mırıldanmayla eşlik etti. "Gizemli demek..."