Her şey zor olmaya başlıyor
Ne yapacağımı bilemediğim
Gözümü kapatıp açınca
Bir seçim yapınca
Biteceğini sandığım
Sorunlarla uğraşıyorum.
Beynimin içi bir çöplük.
Ve ben o çöplükteki elması bulmaya
çalışırken elime geçen tek şey bir kömür parçası oluyor.
Biliyorsun ki elmas da
kapkara kömürden.
Sence dönüştürebilir miyim beynimdeki kömürü elmasa?
Sence başarabilir miyim?
Her şeyin bir seçimime bağlı olacağı günleri atlatmak istiyorum.
Tekrar çocuk olsam ne olurdu sanki!
Tek derdim sabah uyanınca televizyondaki çizgifilmi kaçırmamak olarak kalsaydı.
Ne istediğimi bile bilmezken
Şu dağınıklık halinde
Beynimin içindeki çöplüğü de dağıtmışım.
Kömür parçası bile yok ortalarda
Bir bakmışım çöplüğüm de yok olmuş
Elimde kalan tek şey:
Koskoca bir boşluk.
//3 yıl önce yazdıklarımı şu an yayınlamak... Tam benlik hareket.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lost blue diary
Poetrykendi çapımda bir şeyler karalıyorum. bol miktarda varoluş kaygısı ve kendi düşüncelerinde kayboluş içerir.
