Papasok na ako sa University na pinag-aaralan ko. Dumiretso na agad ako rito pagka-alis ko sa hotel na iyon. Pinagtitinginan pa ako ng mga tao doon ng makalabas ako. Tsaka nalang Buti ako nakahinga ng maayos ng makapasok ako dito pero hindi pa rin ako mapakali, mabuti nalang at hindi pa naman ako late sa klase. Paabo ba naman at ang aga kong pumasok ngayon. Nakakainis naman hindi pa ako nakakaligo siguro ang baho ko na. Nakakailang tuloy na sumabay sa mga naglalakad baka sabihin na wala ba kaming tubig at hindi ako makaligo. Hayyy.
"Hey, Mikaela! Wait for me!"
Lumingon ako para makita kung sino ang tumawag sa akin.
"Uh, Hey, Jenna!" I smiled. She's waving his hands.
Jenna, my one and only bestfriend. She's always there for me. We've been friends since we're in high school.
Sabay na kaming naglakad ni Jenna papasok sa room. Wala pa naman ang prof namin, obvious naman e ang gulo ng room. May kaniya-kaniyang ginagawa ang mga kaklase namin. May nagk'kwentuhan, may nagpapaganda, may naghaharutan na may kasamang charot, may nagbabasa at may kung ano-ano pa.
"By the way, I've got your precious Chanel." Ibinigay ko sa kaniya ang lipstick. Iyong lipstick na ginamit kong isulat sa papel kanina.
"Omg! Thank you for this, Mika," Jenna said. Kinuha naman niya agad ang lipstick na nasa kamay ko at tiningnan iyong lipstick.
"Ah! By the way, was everything alright? Did you get home safely last night?" Nakakunot ang noo na tanong nito sa akin.
I didn't answer her questions. Baka kung ano pa ang maisagot ko.
"Ihahatid sana kita kagabi pauwi pero ng bumalik ako wala kana. Alam mo bang nag-alala ako sayo ng bongga, Mika?" Jenna sighed. "Pinilit ka kasi nila kagabi na uminom e."
Hindi ko nalang ulit sinagot ang mga tanong ni Jenna. Hmm. Ano nga ba ang nangyari kagabi? 'Wag ko na nga lang sabihin kay Jenna. Jusko. Papagalitan niya lang ako na parang siya ang nagsilang sa akin sa mundo. Pero nasanay naman na ako sa bestfriend kong 'to.
"Don't worry, Jen. I got home safely." Pagsisinungaling ko para naman tumigil na siya sa kakatanong. Jusme. Ano ba kasing ginawa mo kagabi self? Ang natatandaan ko lang kasi ay iyong may inaway akong lalaki tapos 'yun lang wala na akong maalala ulit. 'Yan self, inom ka pa ha?
Agad namang lumapad ang ngiti ni Jenna sa akin. "Mabuti naman kung ganoon." Itinago na niya ang lipstick sa kaniyang bag at sa cellphone na naman niya siya nakatutok at may kinakalikot.
Napa-isip ulit ako sa nangyari kagabi.
"Anyway, if I 'did' it with that freaking guy, I should have felt pain and seen blood." Saad ko sa sarili ko at pilit na kinukumbinsi na walang nangyari sa pagitan namin ng kung sino man na lalaki 'yun at oung meron man hindi ko mapapatawad ang sarili ko. "Wala naman akong naramdaman ngayong umaga ah. Wala rin naman kaninang dugo ang bed sheet."
"So, wala nga talagang nangyari sa amin dalawa ng lalaking yun." Dugtong ko pa at ngumiti ako na parang aso.
Hay. Buti nalang talaga, Mikaela! I'm safe! Safe ang bataan. Ayaw ko na talaga uminom ulit at baka mas malala pa ang mangyari sa akin kapag nagkataon hayy, ang tanga mo naman self.
Ding!
"Hey, Mika!" Jenna showed her phone to me. "Did you already see this?"
"See what?" I curiously asked her.
"It's a wanted announcement from the CEO of the Cordova Organization, " Sabi ni Jenna at ipinakita sa akin ang isang picture. "But why is he making such a big fuss to find a girl?"
"What a sexy back." Patuloy pa rin sa pagtingin si Jenna sa picture. "Hindi naman siya siguro isa sa mga babae ni Primo." Tinignan ko ulit saglit ang picture na sinasabi sa akin ni Jenna.
"Why is that so familiar?" I asked myself. Para bang nakita ko na iyon o kaya naman ay para bang may nagsasabi na kilala ko kung sino.
The back profile. The hair. The background.
Wait, that wanted girl is me? My jaw literally dropped when I realized that it's really me. Bwesit! Kailangan ba talaga niya ipost 'yung picture ko habang natutulog? Mabuti nalang at likod ko lang ang kita kung pati pa itsura ko ay siguradong lagot ako dito kay Jenna.
"Hey, Jen." Tawag ko kay Jenna na busy pa rin sa pagtingin sa picture.
"Hmm?"
"Do you know who posted the wanted announcement?" I curiously asked her. Lagot talaga ang nagpost nitong picture ko. Pero parang may idea ba ako kung sino man ang bwesit na nagpost nitong picture ko. Humanda talaga siya sa akin at itutuktok ko ang lahat ng pwedeng pamukpok sa bunbunan niya akala niya lang ha!
"It was Primo Azrael Cordova. The CEO of the Cordova Organization." She stopped looking at the picture and glance at me. "Cordova Organization is an internationally famous company. The current CEO of Cordova Organization is Primo, he has a gorgeous face, a pointed nose, he's so cute when he smile, a figure of a model, he's so good at painting and a remarkable family background. He's also rated as the most perfect boyfriend. He's so handsome and I want to marry him too!"
"Hey, Jenna Marie! Stop dreaming and wipe off your droop, will you?" Saad ko habang tinitignan siyang nakatulala at kinikilig pa sa pagk'kwento. Jusko! Nagd'daydream na naman siya.
Napairap nalang ako sa hangin. Never akong magkakagusto sa lalaking yun. Itsura palang niya e sobrang mayabang na at isa pa mayaman, parang nasa kaniya na nga ang lahat pero ewan at hindi ako attracted at never akong ma-aattract sa lalaking 'yun at bakit ba andami nilang nagkakagusto sa kaniya. Oo nga at gwapo siya pero hindi naman nila kilala ng buo, malay ba nila kung mabait lang kapag nasa harapan ng maraming tao. Hayyy, masyado na talagang bumabase ang ilang tao ngayon sa mukha at hindi sa ugali.
"The CEO of Cordova Organization huh?" I picked up Jenna's phone and looked at my picture. "Am I in a big trouble?"
－－－
SNS Accounts：
Instagram: strxwbxrii_lea
Facebook: Lea Marie Ruiz
YOU ARE READING
Paint Me Naked
Fanfiction"Love it when you painted me naked." Primo Azrael Cordova, a business man and a multi-billionaire. Whatever he wants, he gets. "Want me to delete the photo? Just do what i said, be my woman." He smirked. Alexia Mikaela Altejo, a simple girl. Wanted...
