POSSESIVE MINE (INC)

chapter 9

Her POV

Pabiling biling siya sa higaan. Alas 2 na ng madaling araw at mulat pa rin ang mata niya. Di siya dalawin ng antok at di pa rin siya makamove on sa nangyari kanina. Hindi niya alam kung anung gagawin niya bukas.

Naalala pa niya ang nangyari kanina sa office;

Hindi niya alam kung bakit hindi niya mapigilan tumugon sa halik nito. Bawat himaymay ng kalamnan niya ay nagrereact sa taong ito.

Nang di na siya makahinga ay tumigil ito at muling tumitig sa kanya habang naglalandas ang kanyang kamay sa hita niya papunta sa kanyang pang-upo. Sobrang hindi na niya kaya na makipagtitigan dito. Yumuko na siya at muling nagsalita.

"Sir, yung pan----ty ko po"  nauutal na sabi niya.

"Lenard, i told you to call me lenard" malumanay na sabi niya.

"Le------nard", parang hinihingal na sabi niya.

"Yes, sweetheart", nakangiting sabi nito.

"Yung...yung....yung pan---ty ko po", hingal na sabi niya ng maramdaman niya ang kamay nito sa ilalim ng kanyang palda.

Namumula na siya. Pinigil niya ang mapaungol ng maramdaman niya ang kamay nito ng unti unting naglalandas sa kanyang kaselanan.

Inipon niya ang kanyang lakas at malakas na kumawala sa pagkakayakap dito. Naramdaman niya na lumuwag ang pagkakayakap nito kaya mabilis siyang kumawala rito.

Lumayo siya ng ilang distansya para hindi na siya muling mahila nito. And when she looked at him, she saw hurt in his eyes. Nagtaka siya dito.

Muli siyang lumunok at nagsalita;

"I'm so sorry Mr. Robles, pero ibalik niyo na sakin ang gamit ko," matatag na sabi ko.

Nawala ang emosyon sa kanyang mga mata at muling tumitig dito

"No!" Matigas na sagot nito.

Napanganga siya at inis na tinitigan ito.

Nakita niya ang papel na dala niya. Dalidali niya itong kinuha at ibinigay dito.

Hindi nito inabot ang papel sa halip ay madilim na tumitig sa kanya.

"NO!!!!", mapanganib na tugon nito.

Napalunok siya at naramdaman niya ang takot sa taong ito. Kahit may nangyari na sa kanila, masasabi niyang di niya ito kilalang kilala. At alam niyang mapanganib itong tao.

Nakita niyang lumambot ang expression sa mukha nito ng tumitig ito sa kanya. Pumikit ito, marahil para kalmahin ang kanyang sarili at muling tumitig sa kanya ng may pagsusumamo.

"Im sorry sweetheart, i didn't mean to scare you" punong puno ng emosyon ang mata nito.

"Hindi ko tinatanggap ang resignation mo dahil ayoko. I told you that you're mine and you will stay in my side forever! Just trust me sweetheart," malumanay na sabi nito.

Hindi siya makapagsalita. Anu ba ang gagawin niya. Wala na siyang maihaharap dito. Sobrang kahihiyan na ang nararamdaman nya. Pero nasasaktan siya kapag naiisip niya na malalayo siya sa taong ito. Naguguluhan siya at nalilito sa damdamin niya para sa taong ito.

Naramdaman niya muli ang braso nito sa kanyang bewang. Muli siyang niyakap nito at bumulong sa kanyang tenga.

"Wag ka nang mag-isip ng sobra. Ihahatid na kita, sweetheart" sabay halik sa kanyang leeg.

Napapikit siya at pinigil ang sariling umungol muli.

"Si--r yung panty ko, pwede mo bang ibalik" nakapikit na bulong ko.

Naramdaman ko siyang napangiti at muling bumulong;

"Naaah...this will serve as a souvinier, " sabay halik sa leeg ko.

At ngayon nasa bahay na ako at di parin makatulog. Napatayo ako ng marinig ko ang phone ko na nagvibrate. Tiningnan ko ito at nakita ko na me message akong nareceive. Unknown number.

"Sweetheart, matulog ka na. May pasok ka pa later. I'll fetch you at exactly 7am. Kapag di ka pa gising, bubuhatin kita at dadalhin sa office kahit tulog ka pa."

Napanganga ako ng marealize kung kanino ang text na ito. Panu niya nalaman na gising pa ko..magrereply sana siya ng may mareceive uling text.

"Please don't reply, i have my ways darling. Pag hindi kapa natulog within 15min. I'll show myself infront of your house and make love to you. Now sleep!"

Nabitiwan ko ang cp ko at biglang pumikit sa takot na baka totohanin niya yung banta niya.

Bukas ko na lang siya tatanungin, marami akong tanong tungkol sa kanya.

*********

Walang forever..sila lang talaga.