Belki böyle daha iyi

5 0 0
                                    

Çok sıkılıyorum. Kafede az müşteri var. Sabahları herkes uyumayı tercih ediyor. Ayrıca tatil olduğundan dolayı herkes farklı yer keşiflerinde. Bende yer değişikliği yaptım. Onun için bunu doğal olarak algılıyorum. Annem ve babam seyahetten halâ dönmediler. Sıkıntıdan kelindime iş bulamıyorum. Enstrümanları incelemeye başladım. Piano nun eşsiz sesi beni benden alıyor. Acaba ufak - kısa bi şarkı söylesem mi? Nasıl olsa kafe de kimse de yok. Tolga bile henüz gelmedi. Yani fazla rezil olmam. Piyanonun başına geçip notalarla dans ediyorum. Şarkı söylemeye başlıyorum. Kendimi adeta gökyüzünde ki bulutların eşsiz güzelliğine kaptırmış gibi hissediyorum. Gözlerimi kapattım ve..ve yalnızca Tolga'yı düşünüyorum. Birlikte şarkı söylediğimizi. Sanki gerçektende eşlik ediyor gibi. Sesi kulağımda yankılanıyor. Şarkı söylerken duruyorum ama çalmaya devam ediyorum. Gözlerimi açtığımda karşımda Tolga'yıgörüyorum. Gözlerime bakarak şarkıda bana eşlik ediyor. Sesi çok temiz. Sanki beni aydınlatıyor gibi. Şuan hayatın durmasını tercih ederdim. Gözleri denizden daha berrak tonda yeşil. Şarkı bittiğinde yanıma geldi. Birbirimize çok yakınız. Benim tam öpecekti hemen içeriye mutfakta çalışan Kali teyze geldi. "Afedersiniz çocuklar.😅" utancımdan yerle bir oldum. Hemen garson önlüğümü çıkartıp dışarıya koştum. Hava almaya ihtiyacım var. Edward arkamdan bana sesleniyor "Elena dur! Bekle!" Duymazlıktan gelerek koşmaya devam ediyorum. Arkamdan Edward'ın ayak seslerini duyabiliyorum. Parktaki banka oturdum ve ellerimle yüzümü kapattım. Ellerimi tutuyor ve yavaşça aşağıya indiriyor. "Kendine gel. Sakin ol biraz." "Nasıl sakin olmamı bekliyorsun. Rezil olduğumun farkında değil misin? Yoksa bu durum hoşuna mı gidiyor?" "Saçmalama. Veneta teyzeyi tam olarak tanımadığın belli. Onun hafızası biraz sıkıntılı. Hatta önümüzdeki hafta bünün için tedavi görücek. Hem daha benim adımı bile hatırlamıyor. Bizi müşteri sandı.İş saatlerini bile karıştırıyor." Biraz da olsa içim rahatladı. Bu durumu duymak ne kadar hoşuma gitsede bi o kadarda üzüldüm. "Ya üzülme. Zaten olacağı tedavinin hiç bir yan etkisi yok." "Ben bir daha böyle birşey yaşamak istemiyorum. Bence arkadaş kalmamız ikimiz içinde iyi olucak."diyip kalkıp gittim.

"diyip kalkıp gittim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 03, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Hayallerimin Peşinden Koşma Zamanı!!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin