Chapter 29

1.3K 140 2
                                    

Taehyung's POV

Eunjae က်ေနာ့ကို ေရွာင္ေနတာ အခုဆို တစ္ပတ္ေတာင္ရွိသြားပီ. အရင္ကလို က်ေနာ္တို႔နဲ႔ေတာင္ lunch လာမစားဘဲ Kim Hanbin နားမွာဘဲေနေနဒယ္

က်ေနာ္ အဆင္ေျပပါဒယ္လို႔ ေျပာရင္ လိမ္ေနရာေရာက္မယ္

တကယ္တမ္း က်ေနာ့္အထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေဒအကုန္ဆံုးရႈံသြားတဲ့ လူေသေတ်ာက္အတိုင္းပဲ

က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားလဲ တစ္စိတ္ပီးတစ္စိတ္ အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာ ကြဲေၾကေနဒယ္

ညဘက္ေဒဆို အိပ္လို႔မရဘဲ ေန႔ဘက္ေဒမွာလဲ အၿမဲ ငိုင္တိုင္တိုင္နဲ႔ စိတ္ေဒလြတ္ေနတတ္ဒယ္

တစ္နည္းေျပာရရင္...

က်ေနာ္ သူမကို လြမ္းဒယ္

Eunjae  ကို အရမ္းလြမ္းဒယ္

က်ေနာ့ကို ပိုပီးနာက်င္ေစတာက သူမ က်ေနာ့္ကို တစ္စကၠန္႔ေလးေတာင္ လွည့္မၾကည့္ဖူးေလ

က်ေနာ္ စကားေျပာဖို႔ႀကိဳးစားတိုင္း သူအၿမဲထြက္ေျပးသြားဒယ္...
သူအဲ့လိုလုပ္တဲ့ အခါတိုင္းလဲ သူ႔ေနာက္ကို ေျပးလိုကိဖို႔ က်ေနာ့္ ေျခေထာက္ေဒက အားမရွိသလိုပဲ

Jimin : Taehyung?

Jimin ေခၚလိုက္လို႔ က်ေနာ္ မစားဘဲ ဇြန္းနဲ႔သာ ထိုးကလိေနတဲ့ ပါစတာ ပန္းကန္ကေန ေမာ့ၾကည့္လိုက္ဒယ္

"Eon?"

Jimin : မင္းနဲ႔ Eunjae ၾကားမွာ တခုခုျဖစ္ထားလို႔လား?

သူေမးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္ ဘာျပန္ေျဖရမလဲ မသိဖူးျဖစ္သြားဒယ္

Jimin : သူ အခုေနာင္ပိုင္း ငါတို႔နဲ႔လဲ လာမစားေတာ့ဖူး. ပီးေတာ့ အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ စကားမေျပာၾကဖူးဆိုေတာ့

Jimin ရဲ႕ အေမးေၾကာင့္ စားပြဲတစ္ခုလံုး က်ေနာ့ကိုပဲ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကဒယ္

က်ေနာ္ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ပီး ေခါင္းငံု႔ထားလိုက္းယ္

" ငါလဲ မသိဖူး... သူနဲ႔ငါ့ျကား ဘာျဖစ္ေနဒယ္ဆိုတာ..."

Yoongi : ဘာကိုေျပာတာလဲ?

Yoojin : သူတစိခုခု ျဖစ္ေနဒယ္ဆိုတာ ေသခ်ာဒယ္. ဒါမဲ့ ငါတို႔ကိုလံုးဝမေျပာျပဖူး

Protecting Her // KTH // Myanmar Version [Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora