2

21 4 0
                                    

Sinem ağzından
Ailemi kaybetmenin acısı ve diğer yaşadığım şoklar yüzünden kendimi bırakıvermiştim hiç bir şey düşünmeden sadece bırakmak her şey okadar rüya gibi geliyordu sanki uyanınca kendimi gene evimde bulucam annemin şefkatli kollarında
Bunu düşünerek yere diz çöktüm
Bir müddet sonra yüzümde hissettiğim soğuklukla aniden yerimden fırladım etrafıma baktığımda rüya falan olmadığını anladım çünkü acı gerçeğim yurdun önündeyim ve üzerime düşen gölgeye baktığımda genç ela gözlü spor giyimli birinin bana baktığını gördüm ve elindede su şişesi vardı
Ona dönüp sordum
Sen kimsin ve ben niye yerdeyim diye
Hiç bişey söylemeden bir süre sırıttı
Sonra yüzüne acımasız bir ifade tanınıp
Acımasız hayattın şutladığı acı gerçeğin önündesin diyip arkasını dönüp gitti
Ne diyeceğimi ne yapacağımı şaşırdım bı süre afalladım
Kendimi toparlayıp döktüğü suyun hesabını sormak için arkasından koştum ve koştuğumu gördüğü halde durmuyordu ben de kolunu tutup hızlıcana çektim çekmemle durdu ve brklemediğim bianda önünü döndü biz burun buruna gelmiştik biraz daha yaklaşsa neredeyse öpebilirdi beni şaşkınlık içinde birbirimize bakmaya başladık ne ayrılabiliyorduk
Ne de bişey söyleyebiliyorduk sadece gözlerimiz konuşuyordu ve ela gözleri karşımda en açık ve yumuşak tonunu alırken esir etmişti gözlerimi gözleri sonra gülümseyiş tabi bı anlam veremedim ama sol tarafındaki gamzesi çok tatlı görünüyordu
Kaşlarımı ne oluyor gibisinden çatmamla bianda ayrıldı benden ve hiç birşey demeden yurdun kapısından içeri girdi gitti arkasından tek yaptığım şey bakmaktı ben de kendimi topladım ve acımasız gercegimle yüzleşmeye karar verdim açık kalan kapıdan içeri girdim ...


Yanlışlarım olduysa affedin yeni bölüm yazmaya devam edeceğim en kısa zamanda ...

KEŞKE...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin