วันนี้รูมเมทของโรเบิร์ตยังไม่กลับมา
เดฟคงซ้อมฟุตบอลอีกตามเคย โรเบิร์ตนั่งลงตรงหน้าคอมพิวเตอร์แล้วเสริชคลิปไปเรื่อย วันนี้เป็นวันที่ไม่ค่อยดีเท่าไรสำหรับเขา หลังจากที่โดนด่าเละหลังจากส่งคลิปไว้อาลัยให้เหล่าอาจารย์ดู
ก็ยังมีเอมี่อยู่ข้างๆ
โรเบิร์ตอมยิ้มยามนึกถึงเด็กสาวผมบลอนด์ใบหน้าสะสวยผิวสีน้ำผึ้งที่ทำให้เขาใจเต้นแรงได้เสมอ
เอมี่เป็นคนเก่ง กล้าคิดกล้าทำ เธอโดดเด่นเสมอไม่ว่าอยู่ที่ไหน
ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะมาคบกับคนแบบเขา
วันนี้ไม่มีคลิปอะไรมาใหม่ๆ เว็บไซต์ที่โรเบิร์ตชอบเข้าไปเป็นเว็บไซต์ที่รวบรวมคลิปแปลกๆตั้งแต่แมวเหมียวเล่นเปียโนจนถึงคนฆ่ากันตาย
ใครล่ะจะไม่ชอบดูคลิป
โรเบิร์ตหันมองออกไปทางหน้าต่าง เห็นผมสีบลอนด์คุ้นตากำลังเดินลัดสนามไป สนามบอลยามพลบค่ำที่ถึงมีคนซ้อมอยู่เต็มสนามแต่ก็มองเห็นสองคนนั้นได้ไม่ยาก
นั่นเดฟกับเอมี่นี่
นัยน์ตาตาสีน้ำตาลเข้มเบิกกว้างเมื่อสองคนนั้นหันหน้าเข้ามาจูบกัน เสื้อผ้าหลุดหลุ่ยของทั้งคนบ่งบอกอย่างดีว่าไปทำอะไรกันมา
เขาโดนหักหลัง.....หักหลังจากคนที่ไว้ใจทั้งสองคน....
ความรู้สึกชาลามมาทั่วใบหน้าของโรเบิร์ต ขอบตาโรเบิร์ตแสบร้อนด้วยความรู้สึกจุกอยู่ในอกเขาค่อยๆทรุดลงไปบนเตียงก่อนจะปล่อยให้ความร้อนผ่าวของเปลือกตาไหลลงมาตามผิวแก้ม
.
.
.
"รอบ นายหลับแล้วยัง"
เสียงของเดฟดังขึ้นหน้าประตูโรเบิร์ตทำเป็นไม่สนใจมันแล้วซุกหน้าลงหมอนเงียบๆ โรเบิร์ตไม่อยากรับรู้ถึงตัวตนของเพื่อนร่วมห้อง เขาไม่อยากเจอใคร เขาอยากฝังโลกทั้งใบของเขาบนหมอนใบนี้
ไหล่เล็กสั่นเบาๆขณะที่โรเบิร์ตพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ ความมืดของห้องอำพรางความเศร้าของเขาได้เป็นอย่างดีและดูเหมือนว่าเพื่อนร่วมห้องของเขาจะไม่อยากรบกวนเวลานอนเลยไม่ได้เปิดไฟ
