Yanındaymış gibi hayaller kurup sadece onun hayalleriyle yaşamak ve en kötüsü de içinde fırtınalar kopsa da dışarıya gülmen. Onun hayalleriyle yaşamak ve ya da onun mutluluğu için seve seve vazgeçmek, kendini umursamamak çok gülünç. Saatlerce bir fotoğrafına bakıp iç çekmek. Özlemek, özlemek ama yanına bile yaklaşamamak.
Anılar canlanır hafızamda hani uykuzsuz gece gözlerini tavana dikip, başlarsın ya hayal kurmaya o gittiği gün benim tüm gece boyunca onu hayalini kurmak oldu. Buluşmalarımız, el ele gezdiğimiz anlar sarıldığımız yer gülümsemelerimiz hepsini her gece tekrar yaşamak ve bunu tek başına yapmak can sıkıcı bi hale gelmeye başladı iyice.
Bazen dolarım böyle her zamanki ekip bekar evine çıkarız gülümseyerek başlar günümüz kahkahalarla, yemek yeriz bi oyun havası açar oynarız,hayaller kurarız, ama Prenses benim hayatımdan beri o bekar evinde ben hep aynı yerde aynı saatte başlarım onu bizimkilere anlatmaya. Her anlattığımın sonu ise göz yaşlarıyla biter. Bizimkiler ( Kerep Mustafa Onur) bu ekip hiç değişmez bazen aramızda tartışsak da bi sıkıntı olmaz. Ha unutmadan bi de ikizim var. Aramızda kan bağı yok ama ikiz deriz birbirimize. Bu dört kişi şu anda hayatımda olmazsa olmazım.
27.01.2017 yedinci kez buluştuk ama ben o günü ne yapsam hatırlayamıyorum. 03.02.2017 sekizinci buluşma hastaydı. Ama gelmişti yine yanıma o gün gözüme hiç olmadığı kadar tatlı geliyordu. Sigara içiyordu yanımda normalde kızmam gereken bi durumda ben kızamıyordum bile. O sigarasını içerken ben onun güzelliğine dalıyodum gözlerinde kayboluyodum o her sigara dumanını içine çektikçe, sigarayı elinden alıp bağırıp çağırmak istiyodum ama bir kelime söylüyordu benim bütün sinir sistemim alt üst oluyordu. Titriyodu yanıma geleli 20 dakka falan olmuştu.
Dayanamadım üşümesine daha sarıldım ısıtmaya çalıştım olmadı. Evine bıraktım. Onu o soğulta üşüttüğüm için çok pişman olmuştum. Özür diledim eve gidince o ise "sarıldın ya ben ısındım" dedi. Aşık oldum. Her haline aşık olduğum bi kız var. Özlüyorum göremiyorum, seviyorum yaklaşamıyorum, her Allah'ın günü evinin önüne gidiyorum göremiyorum olsun seviyorum. Alıştım da zaten tek taraflı devam etmeye bi zamandan sonra kendin sevince daha güzel oluyor, en azından kimse üzmüyor seni ama sadece bi gece gelir aklıma canım sıkılır biraz olsun ben beklerim zamanım çok benim.
06.02.2017 o gün okulların ikinci bölümü başlamıştı. Bukuşacaktık her zamnki yerde geç kalmıştım ben kplarak gittiğimde bana eliyle git git yaptı 'neden' dedim dedem geliyor dedi. İşte tam dedesini atlattık bu sefer de babasına yakalandık ardından da zaten o kırtasiye ye gitti sen de eve git dedi o gün en güzel günümüzdü ilk defa beraber kaçmıştık onu kaybedeceğim için korkmuştum ama olsun güzel bi gündü acayip bi heyecanla yapmıştık.
Hani her anı değerliydi diyorum ya o anı bile değerliydi biz yan yanayken çocuk gibi her şeye gülüyorduk en saçma şeye bile gülesimiz geliyordu. O gülünce benim de gülesim geliyodu gülmeyi ona çok yakıştırdığım için de zaten sürekli onu güldürmek için çabalıyordum.
Zaman geçiyor, sarılın.
