Undecided Heart

Simula

Sherleen's Calling...

Ilang tawag na ang hindi ko sinagot at ilang text na ang hindi ko binabasa. Wala akong oras para mag explain sa kanila kong ano nga ba ang ng yari at bigla na lang ako umalis.

Natapos ang tawag ni Sherleen ay saktong natapos din akong nag impake ng mga gamit ko. Napag isip isip ko na lang na gusto kong umalis at mag pakalayo sa lugar na ito. Gusto ko munang mag isip isip ng ilang araw para luminawag ang aking isipan.

Nag iwan ako ng sulat sa magulang ko na aalis muna ako ng ilang araw at wag silang mag alala sa akin. Matanda na ako para mag desisyon sa mga bagay na ito.

Kinuha ko ang susi ng aking sasakyan. Pag kaandar ko ng sasakyan, hindi ko alam kong saan ako pupunta. Ganto ba kapag biglaan ang alis mo? Ganto ba ang nang yayari kapag agaran ginawang desisyon. Ang pag kakalayo.

Kinuha ko ang cellphone ko at nag hanap ako ng posibleng pwede kong isama sa pupuntahan ko. Yong taong kaya kang samahan at di ka papabayaan lalong hindi sya mag susumbong kong saan ka man.

May isa akong naisip na tao pero mukhang alanganin pang sumama. Denial ko agad ang number nya habang nag mamaneho papunta sakanila.

Calling Lance Ocampo....

Damn it. Sagutin mo please

Naka ilang tawag na ako ngunit ayaw pa rin sagutin.

Last na itong tawag ko sa kanya. Kapag hindi pa nya sinagot, I guess gagawin ko na lang ang dapat para maisama ko sya.

After a seconds sinagot na nya rin.

"Finally you answer my damn call, where are you?" I said with relief

"Who are you?" Shit di ba nya alam number ko nito? Sabagay kinuha ko lang pala number nya sa pinsan ko dati.

"Its me Athena, Athena Celine Elizalde, where are you? Asa bahay nyo ka ba?"

"Yeah, why?" Shit naman itong lalaki. Malapit na ako sa bahay nila. Pero tinignan ko muna kong may tao sa harap ng hi way baka sakaling makita ako ng mga pinsan ko.

Malapit lang kasi ang compound ng mother side ko sa bahay nila. And my goodness this is hard to do. Hiding. Pati feelings mo mahirap itago.

"Im in front on your house, get in my car hurry up please" and I end the call.

Just for a second lumabas na din sya sa bahay nila. I saw him, damn he's too handsome, he just like JungHwa from CNBlue, pero katamtaman ang laki ng katawan. He's cremson lips and also his skin masyado ng maputi. Kabaliktadan sa akin dahil morena ako. Ganto ba kalakas ang appeal nya sa akin. Bakit hanggang ngayon naaapektuhan pa din ako sa sobrang simple nya pero pamatay.

After te drooling scene. He enter to my car. He look at me questionable with my look.
"What?" I said to him

"What do you want to say? And bakit ganyan itsura mo? "

Tinignan ko ang sarili ko. What's the problem with my look? Ayos naman a. White simple shirt, denim pants and black timberland boots. Anong problema dito?

And then binalingan ko na lang sya para sa tanong nya.

"Gusto mo bang sumama? Anywhere? Travel tayo. Qala akong maaya. Ikaw lang naiisip kong pwedeng ayain sa panahon ngayon." Tuoy tuloy kong sabi.

Nag tataka na namang expression ng mukha ang pina kita nya.
"Seriously Ace? Biglaang plano? Biglaang travel? Are you kidding me?" sabi nya

I sigh deeply. This is hard presumedly.

"Look Lance, I will tell the whole story just.. Please.. Come with me in this trip" pag susumikap kong pakiusap sa kanya.

Tumingin ako sa kanya at ngumiti na lang "Oo naman oks lang. Tsaka ikaw lang isasama ko. Mahabang kwento. Kailagan na nating umalis baka maabutan nila ako dito or makita." kinakabhan ako baka nga maabutan kami dito at malaman ni Arcon na pumunta ako kila Lance

Bago sya bumaba sa sasakyan ko pinigilan ko muna sya "Paalam ka sa mama mo. Tsaka wag mong sasabihin na kasama mo ako, baka mag sumbong sila sa tita ko or isumbong ako ni Joanna sa pinsan ko." tuloy ko paring pAsabi sa kanya.

"Ok ok, chill ilang minutes lang hintayin mo ako... Ilang days pala tayong gagala?"

"3 days siguro, basta mag dala ka ng damit mong pang beach, tsaka night outfit baka sakali lang... Tapos wag mong sasabihin ang lugar please lang"

After that umalis na sya pumasok sa bahay nila. Kinakabahan ako sa agawin ko ngayon. Paano kong malaman nila. Or masundan kami. Wala ata ako sa taman katinuan ngayon.

Nakita ko ulit ang phone kong may tumatawag. Pinatay ko kong sino man yon at inoff ko na lang. Para wala akong iisipin. Iisipin ko na lang kong dadalhin pa namin itong sasakyan or mag commute kami pa Manila.

Siguro mas ok na la ng kong mg ba bus na lang kami. At iiwan ko na lang itong sasakyan jan sa harap ng compound.

Mga ilang minuto at anjan na na sya. Isang malaking backpack lang ang dala nya. Tinignan ko ung akin sobrang dami kong dala pala at isang maletang puno ng damit. Ganto ba ang tatakas? Maleta ang dala. Na tawa na lang ako sa pinag gagawa ko. Siguro nga at dadalhin na lang namin ang sasakyan ko.

Sumakay na sya sa front seat at nilavgay nya ang bag nya sa back seat.

"Sigurado ka bang yan lang ang dala mo? " habang inistart ko na ang engine ng sasakyan

"Oo naman ito lang, nga pala sa mo balak itakas ako ha, tanan ba ito?" Na bigla ako sa sinabi nya at nag preno ako ng biglahan

"Anong pinag sasabi mo? Itatanan ka? Hoooy kidnap ito hindi tanan. Kaya tumigil ka. Ma didisgrasya tayo nito."

Tumuwa na lang sya, marunong ba itong mag joke? Kasi hindi ako natawa kinilig lang ako.

"Si Athena Nicole Credo? Hindi natawa sa sinabi ko pero kinilig naman." Napa smile na lang ako

Sana nga... maging magandang tanan na lang sana ito.