Undecided Heart

Kabanata 1

The clock was saying its already past 11pm in the evening and we're here bounding Manila. We are both hungry.

"Hey, Lance bounding Manila na tayo gumising ka na nga jan" while pushing him to wake up. At ayon nga nagising din a greek god. My goodness bakit ganto nanaman ang puso ko. I cannot breath.

"Anong oras na? Nagugutom na ako..." While he remove his muta in his eyes, shemay naman bakit ang cute nya.

"Hoy mata sa daan mabubunggo tayo."

"Huh?"

"Ang mata sa daan wag sa akin.. Tsss" yong ngiti nya parang nanunukso.

"Ay, oo naman sa daan naman ako... Tumitingin.. Wag ka nga feeling.." Wew. Almost Athena napag hahalataan kana, wag kang lumandi. May naiwan kang problema sa probinsya tapos gumaganyan ka.

"Sabi mo e" at tumingin na lang sya sa labas.

Akala ko magiging mahirap ang pag aayaya ko sa kanya na lumayo ng ilang araw. Hindi naman pala at masaya ako don, kahit papaano nakalimutan ko ang ng yari bago kami umalis.

At kong tatanongin ako nito kong ano nga ba ang nangyari bakit ko sya inaya ay hindi ko alam kong paano sisimulan. Wala pa ako sa mood para mag explain. Kahit mga kaibigan ko at magulang ko hindi ko pa natatawagan dahil sa nangyari. Sana, sana sa pag babalik ko maging maayos na ang lahat.

Iniwan ko ang sasakyan sa BGC Condominium pero bago yon pinababa ko muna si Lance  malapit don. Just in case na makita kami sa CCTV ng condominium ko. Baka kasi hanapin ako at sa condo nila ako unang puntahan  At jusko baka mas lalong maging magulo na ang mangyari kapag ganun.

I get all the things, maleta plus backpack pati susi ng sasakyan. Nag lakad ako sa kong saan ko iniwan si Lance. Nakatayo sya habang hawak nya ang strap ng bag nya waiting for me. Buti ngayon hinihintay nya ako hindi tulad dati.

When I almost there to him kinuha nya ang phone nya, someone calling him. Huminto ako saglit, ayaw ko munang manggulo.

He's smiling, sino kaya ang kausap nito. Mabuti sya masaya ako hanggang problema na lang ang dala. Ang gaan ng aura nya kapag tinitignan sya. Hindi mo aakalain na sya yong lalaking suplado, bahay na tao, Hindi sociable, lalaking aakalain mong di ka papansinin sa hallway ng school nyo. Ganun syang tao. Pero hindi sa oras na ito.

"Athena! Hey!" Back to reality na. Kumakaway na sya sa akin. Naalala ko hindi pa pala kami kumakain sa mga oras na ito.

Hinila ko sya hanggang sa 7/11. Pag ka bukas ko ng pintuan ang mga babaeng andon ay nakatingin na sa kanya. Kulang na lang hubaran sya. Binitawan ko na sya agad after kong marealize na holding hands na pala yon. Nahiya tuloy ako.

"Kumuha ka na ng gusto mong kainin, alam kong gutom ka na. Kuha ka lang kahit ilan" habang tinuturo ko lahat ng makakain.

"E ikaw? Hindi ka ba kakain?" Nakatitig sa akin . hindi ako maka tingin sa kanya kaya iniwas ko na lang ang tingin ko.

"Oo naman, ito na nga kukuha na ako. Bahala ka na sa pagkain mo... Ako na ang mag babayad"

"Sigurado ka? May pera naman ako"

Kumukuha na ako ng mga pwede baunin namin sa byahe at kakain ko ngayon. "Inaya kita dito, kargo di konsensya ko na kong hindi ko babayarin lahat"

"Ok" sabi nya lang

Kumuha sya ng Rootbeer at ilang cookies at cheese hotdog. Ako din kumuha din ng ganun. Naaalala ko dati na parehas kami ng gusto sa rootbeer. Tsss mga alaala nga naman.

Inilapag nya lahat ng kinuha nya ganun din ako sa counter. Kinuha ko ang wallet ko para mag bayad.

"Dine in ma'am or e plastic ko na?" sabi ng cashier na babae pero sa kasama ko naman sa naka tingin. Tinignan ko ang kasama ko pero sa akin pala sya naka tingin. My goodness Lance really?

Tumingin na lang ako sa cashier. Ang awkward lang
"Dine in itong cheese hotdog tapos mga iba e plastic muna... Mag kano lahat?"

"356 pesos po Ma'am" and I gave him the money.

After that nag offer na sya na dalhin nya lahat yong pinamili namin. Tapos umupo sya sa tabi ng salamin. Sumunod na lang ako sa kanya, dala dala ang mga gamit ko.

"Ito kain kana. Saan nga pala tayo pupunta after nating kumain?"

Habang kinukuha ko ang binibigay nya. "Actually hindi ko alam... Hehehe" sabay peace sign sa kanya

"Akala ko boracay tayo. May ticket kana ba?" Sabay subo nya sa kinakain nya.

"Hmmm I don't have a ticket papuntang boracay. Kailangan pa nating bumili."

"Ganun ba, e saan tayo bibili?"

"Sa mismong airport na lang siguro. Bilisan na lang natin para makaalis na tayo... Tsaka maka pag pahinga na." Sabi ko sa kanya

"E bakit nga ba tayo umalis ng Pangasinan? May tinataguan ka ba?" Naka tanga tuloy ako sa sinasabi nya. Pero binawi ko din ang reaction ko. Nakaka lokong reaction ngayon

"Di ba sabi ko sayo kidnap ito. Ilang days na kidnap ito."

"Tsss kidnap daw, sige sige masaya naman e... Hahaha" his smile, nakaka gaan lang ng pakiramdam.

After we finished to eat. Lumabas na kami at nag hintay ng taxi papuntang airport. Destination namin ang Boracay nga. Magiging exciting ang pag takas ko nito.

I need some air to fresh'n up the problem. Hindi ko kaya ang mga bagay na , na absorb ko. Kailangan ko ng space between me and My future.

When the taxi comes in us, pinara na ni Lance ito. Bumaba ang driver to put my luggage in the compartment. Lance is on the front seat and Im in the back seat.

Kinausap na nya kong saan ang pupuntahan namin. Ilang saglit lang din naman nakarating na kami. Hindi na masyadong traffic sa mga gantong oras dahil hating gabi na.

Binigay ko ang pamasahe namin and then diretso loob na kami ng airport. Pag karating namin umupi kami agad sa waiting area. I get my laptop to my backpack and then I connect to there WiFi.

Nag book ako ng two tickets to Caticlan and the time of our flight is on 0600H. Wala kasing flight ng ng mga gantong oras. Kaya kinuha o na lang yong pinaka maagang flight nila. Dito ata kami matutulog pasamantala.

I look at him nakatulog na sya sa kakahintay sa akin. Ginising ko sya sa simpleng pag yogyog sa katawan nya tsaka na gising din

"Im sorry for waking you up. I need to say this to you.."

"What? Tuloy na ba tayo? Anong oras?"

Tumango ako bilang sagot na makaka punta kami sa Boracay.
"5:30 pa ng umaga ang flight natin... Ok lang ba sayo dito muna tayo matulog?"

"Yeah, ok lang sa akin. Don't worry for me, Im ok" and he smile me. It's a relief to hear that. Kasi ako sa oras na tayo hindi pa ako ayos. Magigind maayos na lang ako siguro kapag lumayo pakami. Far away from North.

Umayos ako sa pag upo kong saan pwede akong makatulog. Ngunit ilang beses na akong pa pwesto pwesto di pa din ako makatulog. Walang tamang posisyon.  Sa sobra kong gulo tinignan ako ng kasama ko. Ngumiti lamang ako sa kanya para humingi ng pasensya.

"Hehe sorry naistorbo kita"

"Come here babe..." Sabay palo ng hita nya na nag sasabing ihiga ko ang ulo ko doon.

"Come on.. Kaysa naman sa balikat ko baka mag ka steff neck ka pa... Sige na wag ka ng mahiya." sinasabi nya iyon na antok na antok na sya. Wala na akong nagawa kundi humiga na lang sa kanyang hita. Inunat ko ng konti ang mga paa ko sa upuan, upang lalo akong makatulog.

Ang hindi ko lang inaasahan ng humiga ako ay ng haplusin nya ang mga hibla ng buhok ko. Parang milyong boltahe ang napupuno sa buong katawan ko. Hindi ako makagalaw sa ginagawa nya. Hindi ko pa nararanasan ang ganto sakanya dati.

"Alam mo bang matagal ko ng gustong gawin ito sayo dati?"kinabigla ko ang pag sabi nyang yon.

"Thank you Athena for this moment... Matulog kana" Im smiling what he say. Thank you also too you. At doon ko na lang nakuhang matulog.