E Embla Aventure (shqip)

P.7

Kjo vajze me siguri s'eshte ne rregull nga trute e kokes-mendonte i acaruar Ansi. Kesaj here ka shkuar shume po shume larg.

Nuk po duronte dot ato fjale te shkruara ne ate mure, s'duronte dot as ngerdheshjet e njereve qe kalonin ne rruge.

-Kshu qenka puna domethene , do te luash pa rregulla. Atehere pa rregulla do luajm. Shpresoj mos lendohesh e vogla Barbi.-fliste neperdhembe gjithe urretje, me vete. E po largohej nga ai mur i mallkuar , per ti dhene asaj denimin e atij veprimi te ulet.

Ajo po qeshte me Xhoin duke qendruar ne shkallet e hyrjes se pallatit te saj. Dukej kaq e bukur, por sa keq se Ansi do ia thyente ate buzeqeshje.

-Uaa Elii! C'te solli kte nga net tona?-donte te vazhdonte te pyeste, por ndjehu krahet e tij qe e ngriten peshe. Dukej qarte qe ishte i acaruar. C'kishte ndermend ti bente. Ajo perpiqej te shpetonte nga krahet e tij, me cfaredolloj menyre.

Te gjithe ata qe e pane ate pamje ishin kurioz te dinin se ku Ansi po e conte ate. Po i ndiqnin nga pas. Shikonin Ansin te turfullonte nga inati. E ndersa Greta perpelitej nen fuqin e kraheve te tij. Per here te pare ndjeu frike nga ai. Per here te pare ndjeu frike, si kurre me pare. E kjo ndjenje frike s'po i pelqente hic.

Aty te muri ku qendronin te shkruara ato fjale qe kishin lenduar krenarin e nje burri dhe kishin mbushur me lumturi shpirtin e nje femre, ai e perplasi me gjithe forcen qe kishte. Rrahjet e zemres iu shpeshtuan, po i merrej fryma dhe syte po i erreshin. Po sikur te vdiste? Mijera mendime koti i vinin ne mendje.

Por gjithe ajo frike iu shua, kur ai e puthi!

Prit, cfare dreqin sapo beri ai?-u permend ajo nenvetedije.-Ai s'mund ta puthte, s'mund ti vidhte asaj puthjen e pare. Por cdo gje iu zhduk nga mendja. Nuk mund te degjonte as broheritjet e njerezve qe po i shihnin. Sepse mendja e saj ishte perqendruar vetem diku. Ne shijen qe te falnin buzet e tij. Ajo ndjenja me e magjishme qe kishte perjetuar ndonjehere, ndjenja qe as aventurat s'ia kishin falur.

Thelle brenda saj ndihej e lumtur qe ia fali atij, puthjen e saj te pare. Nuk duroi shume dhe e shtyu tutje.

-He te dukem me cupuline tani?-mbante veshur nje te qeshur diallezore.

Ajo s'duroi me shume, por beri ate qe do donte ta kishte bere me perpara puthjes, e gjuajti me grusht.

Po ferkente faqen ne te cilen kishte marre ate perkedheljen e dhimbshme.

-Te pakten ia vlejti barra qirane.-tha gjithe burreri dhe shihte nga turma, si nje fitimtar. Qe tashme i kishte treguar asaj vendin, kishte marre hakun dhe i kishte treguar turmes qe s'eshte nje cupuline.

Ansi s'po e njihte me veten e tij, se nga nje kriminel bandash ishte kthyer ne nje adoleshent qe merrej me lojera kalamanjsh, vetem prej saj. Por nuk ndalte dot. Ato lojera ishin bere si droga e tij dhe tani po priste hakmarrjen e saj, qe me pas te mendonte te tije.

S'po ndalte dot se qeshuri, sa ndjeu barkun ti dhembte. Ishte ne pritje te pergjigjes se saj.Por, jo nuk mori pergjigje, mori thjesht nje shikim vrases qe ia shtoi dhe me shume te qeshuren. Ajo bluante ne mendje vetem tre fjale"do ma pagush" - nen inatin e atij veprimi te embel.

Kishin kaluar dy dite dhe ajo nuk i ishte pergjigjur me hakmarrje Ansit. Ai po merzitej cdo minute e me shume. Se kishte pare as neper lagje kur kishte kalur andej , gjoja rastesishte. Gjithmone me shpresen per te pare fytyren e saj. Greta kishte perfunduar e mbyllur ne palester. Nen mendime per nje hakmarrje finale, duke bere pergatitje per ditelindjen.

Qendronte perballe nje dyqani me fustane klasike, jo te stilit te saj. Por nuk ishte rastesishte aty. Po, po per ehre te pare do te vishej si nje femer e vertete. Si nje grua. Ishte ditelindja e saj e tetembeshjete, ndonese nuk i njihte miqte e saj te klases, serishe i ftoi. I ftoi per ditlindjen e saj ne nje nga pubet me ne ze te New Yorkut. Provonte nje e nga nje fustanet. Asnje nuk i hynte ne sy,asnjeri se bente te ndihej vetvetja.

Syte i zune ate fustanin e zi, te gjate deri ne fund te kembes me nje te care deri ne kofshe. Ishte nje fustan gjithe klas, por qe ishte fiks per te. Zgjodhi dhe takat per ate mbremje, qe ishte e sigurte qe do dehej. Do cmendej. do e hiqte ate fustan dhe do i zhdukte ato taka. Ato po i blinte sa per figure. Ndoshta diten tjeter do te ishin ne koshin e plehrave.

Kur doli nga makina me cantat ne duar, vuri re Ansin qe qendronte mbeshtetur ne shkallet e hyrjes se saj. E shihte me nje buzeqeshje te embel. Qe nje femer naive do e shkrinte dhe do e conte ne krahet e tij. Por ajo thjesht po e shihte me inat.

-Mos valle Znjsh. Barbi me mbane meri, per puthjen e pare qe i vodha?-e pyti ai teksa ngriti vetullen e djathte.

-E ku e di se ishte puthja ime e pare?-e pyeti ajo dhe pse e dinte shume mire qe ishte puthja e saj e pare. Thjesht nuk do donte ti falte kenaqesin atij per ta ditur kete fakt.

-Sepse,-iu afrua nga mbrapa dhe me ze te ulet i fliste prane veshit. Trupi i saj po behej kokrra-kokrra dhe qimet po i ngriheshin perpjete nga emocionet.Ai e vuri re.-po te ishte e disata do me kishe rrezistuar.

-Kjo s'ka lidhje.- iu pergjigje ajo teksa me shpejte u largua nga ai.

-Kam degjuar se ke ditelindjen neser. Do te besh dhe goxha festim.-nderroi tem ai. -Po mua te dashurin tende s'do me ftosh?-e pyeti provokueshem ai.

-E nga u bere i dashuri im ti?-acarimi i dukej qarte ne tingujt qe zeri i saj leshonte.

-Sepse pas c'do puthje te gjithe lidhen?-tha sikur po thoshte gjene me normale ne bote.

-Edhe ti na enderron kot-foli gjithe ironi.-Pastaj ajo ishte puthje pa deshiren time. Dhe dije s'je i ftuar ne ditelindje.- u fut brenda dhe perplasi deren e madhe prej hekur. Gjithe pallati gjesh u shemb nga jo tronditje.