KİTABIN ARASINDAKİ KIRMIZI KALP

4.BÖLÜM

                ESİLA VAROL:

Taksi evin önünde durduğunda benim apartmanımın önünde mertin arabasinın oldugunu farkettim. Ben parayı ödeyip taksiden indiğimde mert'te arabasından indi. Mertin yanından geçip kapıya doğru gidecektimki bir klişe olarak mert kolumdan tutup ona bakmamı sağladı

- Noldu mert bey bende bir eşyanızı falan mı unuttunuz yoksa daha söyleyeceğiniz hakaretleriniz bitmedi onuları söylemeyemi geldiniz. Yok yok kesin şey için geldiniz orospu demeyi unutmuştunuz onu söylemek için geldiniz dimi.

Söylediklerim onu delirtmiş olacakki dişlerini sıktı. Ve sakinleşmeye çalışırken sesini yükselterek.

- Nerde geliyorsun sen?

deyi verdi. Sanki ona hesap vermek zorundaymışım gibi.

- Bu seni ilgilendirmez.

-Benim sevgilim olduğun sürece nereye gittiğin beni ilgilendirir esila

Nasıl olurda sanki hiç birşey olmamış gibi birde gelip bana hesap sorabiliyordu

- Senin sevgilin??

- Evet benim sevgilimsin esila.

- Ben gerçekten senin sevgilin olsaydım bana biriyle özelliklede en yakın arkadaşınla ilişki yaşadığımı söylemezdin mert

- Uzatmayalım aşkım bak sensizliğe dayanamadım ve geldim.

- Bitti mert Sen daha hatanı kabul edip benden özür bile dilemedin.

- Ne demek bitti esila biz sevgiliyiz ve aramızda böyle küçük kavgalar olur. Uzatma daha fazla.

- Küçük kavgalar mı dedin sen söylediğin iğrenç sözleri unuttun galiba hatırlatma mı ister misin.

Mert bana doğru yaklaştı ellerini belime yerleştirip beni kendine doğru çekti.

-Aşkım çok özür dilerim. Biliyorum söylediklerim kötüydü ama bir anlık sinirle çıktı O sözleri ağzımdan beni de anla lütfen o kadar güzel bir sevgilim var ki en yakın arkadaşından kıskanmam çok normal.

Sessiz kalmayı seçmiştim. Özür de dilemişti affetmelimiydim?

- Özürüm kabul edildimi?

Ne diyecektim şimdi onu affetmek istiyormuydum hala söyledikleri canımı bu kadar yakarken.

- Kabul edildi.

Dedim istemeye istemeye.
Bana sarılıp yanağımdan öptü.

- Hadi mert eve git artık. Havada çok soğuk zaten hasta olma.

Sarılmamıza son verirken

- Tamam aşkım. Sabah alırım seni.

Dedi. Beni sabah almasına gerek yoktu ben kendim gelebilirdim aslında.

- Gerek yok mert. Ben kendim gelebilirim okula.

-Beraber kahvaltı edicez demiştik sevgilim.

Kahtertsin nasıl da unutmuşum. Son günlerdeki unutkanligim için doktora gitmeyi unutmamaliydım.

- Doğru öyle demiştik unutmuşum. Sabah gelirsin ozaman görüşürüz mert.

- Sabah seni arayıp uyandırma mı istermisin.

-Yok ne gerek varki ben uyanırım kendim.

- Genelde uyanamiyorsun ve ben bir saat kadar seni beklemek zorunda kalıyorum.

-Abartma mert o kadarda değil. Sabah göreceksin erkenden kalkicam ve merak etme bekletmicem

-İnşallah.