1983 yılıydı mevsim sonbahar havalar hüzünlü ben düşünceliydim. Üniversiteyi kazanmıştım buruktu sevincimde kaderim gibi,4 yıldır çıktığım kıza söyleyecek söz bulamıyordum. Anlatmaya cümle kuramiyordum. O evlenmek zorundaydı yaşadığı evden kurtulmak için annesi için kardeşleri için... Babası ayyaşın biriydi birini vurmuştu içki masasında, 16 yıl hüküm giymiş ve hapis yatmaktaydı.
Bende gelecek için yüksek hayalleri olan iyi sayılacak derecede bir öğrenciydim. Gönül işte sevmiştim onu öyle sonunu düşünmeden. Zaten insan düşünecek olsa aşık olmaz...
Aşık olmuştum bende haddimi bilememis evleniriz zandetmistim
Gün geldi catti terk edecektim onu parlak bir geleceğe ama söylemesi zordu... O inanmayı hep erteledi gitmeyeceğimi düşündü. Ben kararliydim okuyacak büyük adam olacaktım. O gün geldiğinde hoşçakal sevgilim demek bile nasip olmadı.
Bir gecenin çekildiği gibi,denizlerin çekildigi gibi sessizce gittim. Her şeyi bırakıp gittim...
Çok Sora duydum evlendiğini,başka bir şehire gelin gittiğini. Kocası olacak adam astsubaymis dediler , sevindim hani rezil olmaz iyi bir hayatı olur diye. Sonra bir oğlu birde kızı olmuş.
Kocası emekli olup memleketine yerleşmiş.huzurluymus mutluymus dediler çok sevindim.
...
Bir gün onunla oturduğumuz çay bahçesinde ellerini nefesimle ısıtıgım o masada otururken karşılaştık. Aynı duruyordu hâlâ çok güzeldi bakışlarını kaçırdı görür görmez. Bana bakmıyordu hiç. Bense gözlerimi alamıyorum ondan kullenen ne varsa depresmisti yeniden yanmaya hazırdı ateş. 8_10 yaşlarında ya var ya yok bir kız çocuğu vardı yanında oda çok güzeldi annesine benziyordu hatta aynısıydı.
Topunu kaçırdı benden tarafa koşup alicakken ben verdim topu teşekkür etti bana amca diyerek. Sonra bir şeyler içtiler bir kez daha düşürdü topunu yine benim tarafima geldi top. Koşarken tam önümde düştü hemen kaldırıp acıyan yerin varmı dedim yok amca dedi yüzüme bakıp bir gün bende büyüyünce seni kaldırırım yerden dedi ve gitti. Öyle ya o büyüdüğünde ben ömrüm olurda yaşıyorsam düşkün olacağım belkide dusecegim diye düşünüp gülümseyerek ardından bakarken bana baktığını hissettim doya doya baksın diye cevirmedim bakışımi ona
Öyle gülümseyerek çevirdim başımı.
Sonra kalkıp gittiler ardına bile bakmadı en son öperek ayrıldımız yerden bir yabancı gibi gitti...
...
Kendime kızdım onca sevmene rağmen dost olamamissin sevdiğine
Dost kalamamissin yazık çok yazık...
En yabancıdan da yabancı olmuşuz
Allah'ın bir selamı bile yok aranızda
Yazık çok yazık yazık yazık...
Cemal Arıkan
