elfen tranen

onverwachte verassingen

ik begon een beetje bang te worden toen robin zei dat we moesten beginnen rennen

waarom robin.

de zon gaat zo onder dus rennen

opeens was het donker

alsof iemand het licht heeft uitgedaan

stil en geruislozer dan een veertje dat op aarde neer dwarelt

net zo plots werden we overmeesterd zonder geluid of ook maar iets dat er op wees dat het ging gebeuren

er was maar een geluk robins hand werd vastgebonden aan het mijne

en samen kunnen we de wereld aan

ik nam zijn hand stevig vast

ik ben verliefd op je robin

dat weet ik

dan hoorde ik eventjes niets meer

ik werd wakker van robin die zachtjes ameliá fluisterde

ik zei ja robin

we waren in een prachtige natuurlijk verlichte grot

hij was prachtig

ameliá

ja

ik hou ook van jou

een gevoel van blijdschap maakte zich meester over me hij houdt van mij

maar nu moeten we ontsnappen

robin kon zich losmaken

waarna hij mij hielp

toen we de grot uitwilden lopen

werden we tot stand gebracht

er stond een grote man voor ons

hij beval zijn kleinere maar toch gevaarlijk uitziende hulpjes om ons weg te brengen richting een kristallen kamer

toen ik moest niezen brak er een ijspegel af die rakelings langs mijn hals ging

ik hield opeens mijn mond

toen de leider op zijn troon zat

vertelde hij zijn plan

jij bent ameliá en hij is die stome zomer fae is het niet?

hij is niet stom

puck wierp me een blik toe

oke hij is stom maar mijn vriend dus je raakt hem met geen vinger aan

er klonk een enorme kracht door in mijn  stem

oh  zei de man alleen maar

toen brabbeltte hij iets onverstaanbaars

wat blijkbaar aanvallen betekende

want in nog geen 10 seconden waren we verslagen

we hadden geen wapens dus jah

ik kreeg een harde mep op mijn hoofd

en viel flauw

het laatste wat ik dacht was weer een buil

ik werd wakker in een chique kamer

die overal waar ik keek van ijs gemaakt leek

flinterdun en doorzichtig

of gebroken patronen

maar in de haard brande er een vuurtje

dus het was redelijk warm

in de kamer dit kwam waarschijnlijk omdat het ijs betoverd is

maar waar zou robin nu zijn

op dat moment hoorde ik een stem kil en emotieloos als een nagel op het bord ik krijg er rillingen van brrr

je zomer vriendje zit in een mooie kooi hoor ze lachtte

je krijgt hem terug als je hier blijft

dat zal ik doen

ja tuurlijk liefje je zult alles doen voor hem zei ze mierzoet

laat hem vrij zei ze tegen twee kleine wezentjes ze renden weg

even later kwam hij de gang in gewandeld

he ijspegel das lang geleden hé

nog altijd zo kil

waarop ze antwoordde gebruik je manieren of het zou wel de laatste keer kunnen zijn

robin riep ik

ameliá

hij holde op mij af

zwierde me in de lucht en draaide mij rond

ik heb je gemist zeiden we allebei tegelijkertijd

ja leuk weerziens

iedereen blij behalve ik dus dochter blijfje of moet ik ......

het is goed ik blijf