chapter 7

194 1 0
                                    

Chapter 7: it's been 4 years..

Blair's POV

Haay.

Wala akong nagawa.

Alam ko OA ako na four years lang eh parang takot na takot na ako umuwi..

Feeling ko kasi babalik lahat ng memories ko.. Hindi ko alam pero ang sakut sakit pa din..

Sana para lang tong bula na pag hinipan ko mawawala lahat ng sakit..

Hindi lang ako kay nate nakipag hiwalay pati sa mga kaubigan ko kahit kelan hindi ko na sila nakausap.. Pakiramdam ko kasi pag nakikita ko sila dala dala nila ang alaala ni nate..

Nasasaktan ako kasi sa proseso ng pag move on ko ako lang, walang kaibigan na karamay... 

Kaya sobrang nagsikap ako para ito na din yung wAy ng pag limot ko..

Flash back

Four years ago bago ako umalis..

May barkada ako high school palang kami kami na..pinaka close ko ang mga babae..sina jessica,joya,pearl,denisse at helena...

"blair, hindi mo kelangan umalis.."

"sorry jessica, i have to do this on my own..promise tatawag ako pag okey na ako..ihug mo nlng ako sa barkada.."

End of flash back

Hindi ako umiiyak kasi gusto kong ipakita na matapang ako....

Hindi na ako tumawag sa kanila sa four years na yun..

Siguro.

Kasi

Hindi pa talaga ako okey..

Hindi pa nwawala yung sakit..

Sa four years kong pagpapanggap.. Walang nabura miski isa..

Tanda ko pa ang lahat..

Ang ilog at ang puno....

"blair, ready ka na humarap?"

Shocks nasa pinas na pala kami..

MISTAKETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon