นาวา: เบน อย่าเป็นไรนะเบน เบน...😵
เสียงล้อของรถเข็นโรงพยาบาลบวกกับเสียงฉันที่พยายามเรียกให้เป็นลืมตาตลอด
เบน: นา...วา
นาวา: เบน...นะ..นายจับมือฉันทำไม?....
เปรม: ไงละมึง เป็นไงบ้างวะ
เบน: ไม่เป็นไรมากเว้ย เจ็บๆหัวอยู่นิดๆ
ปริม: หายไวๆนะเว้ย ไอ้พี่ชายยยยย
เบน: เออๆ แล้ววาละ
เปรม: นู้น😑
เบน: 😊👉😐👉 😑
ปริม: 😑 ยัยนี่คงยังไม่หายตกใจสินะ -.-ครอก ฟี่~~~ ครอก ฟี่~~~
เกมส์: เดี๋ยวปลุกให้ๆ
เบน: ไม่ต้องก็ได้
เกมส์ อยาก ปลุก!!!
เบน: งืม=.=
เกมส์: แมง มุม!!!!!!!!
จ๊ากกกกกกกกกกกกกแกกกกกกกกกกกเบน: ฮ่าฮ่าฮ่าาาา ยัยนี่กลัวแมงมุมหรอเนี่ย ฮ่าฮ่าฮ่า
นาวา: อะไรกันยะ!!!
นิน: จะบอกว่า พวกฉันจะออกไปหาไรกินแกอะ อยู่ดูแลพี่เบนด้วย
นาวา: อ้าว แล้ว....
เปรม: พวกเราจะไปด้วยหน่ะ ในฐานะที่เบนช่วยเธอ เธอก็ทดแทนโดยการ..
เบน: ดูแลฉันจนกว่าฉันจะหาย
ปริม: เบนแต่..
เบน: ตกลงตามนั้น
นาวา: ก็ได้😧
เบน: ดีมาก😊ปริม: แกจะเอาแต่ใจตัวเองมากเกินไปแล้วนะ...
YOU ARE READING
Love Here รักนี้ขอนานๆ
Romanceฉันไม่คิดไม่ฝันจริงๆว่าวันนี้ฉันจะได้มาเจอนายในโรงเรียนนี้ นายนี่เทพบุตรชัดๆ ฉันอยากรู้จักนายจัง😁 สงสัยฉันต้องใช้ความหน้าด้านหน้าทนเท่าปูนซีเมนต์5,000ชั้นของฉันแล้วละ นายจะต้อง เป็น ของ ฉัน....ความคิดในตอนนั้นช่างแตกต่างในตอนนี้ ตอนนี้ฉันอยากจะ ไปใ...