ตอนที่8 กลัว

221 6 0
                                    

เฮ้อ...เวรกรรมอะไรของฉ้านนน ทำไมฉันต้องมาเฝ้าตาบ้านี่ด้วยเนี่ย เอาเถอะๆ ถือว่าครั้งนี้ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ฉันจะไม่ยุ่งกับตาบ้านี่แล้ว

เบน: นี่เธอ ฉันอยากกินแอปเปิ้ล
นาวา: ปลอกสิ
เบน: แต่ฉันป่วยอยู่นะ
นาวา: นายไม่ได้พิการสักหน่อย
เบน: แต่ฉันช่วยเธอน๊าาา
นาวา: หึ้ยยยย ก็ได้
เบน: ป้อนด้วยๆ
นาวา: เรื่องมาก

ขี้เก๊กแล้วยังจะมากระแดะอีก เห็นผู้หญิงสวยๆแบบฉันไม่ได้เลยละสี้ ใครเป็นแฟนนายคงปวดหัวน่าดูเลย😥

เบน: วา
นาวา: หืม?
เบน: เธอชิบผู้ชายแบบไหนหรอ?
นาวา: ถามทำไมยะ😒
เบน: แค่ถามมมม
นาวา: ฉัน...ไม่...
เบน: ไม่อะไร
นาวา: ฉันว่านายไม่ต้องรู้หรอก😊
เบน: จะให้พูดดีๆด้วยหรือจะให้ใช้กำลัง หืมมม
นาวา: นายจะทำอะไรหน่ะ
เบน: มานี่!!!
นาวา: อร๊ายยย

ปึ้งงงงงงงงงงงง

ปริม: แกทำอะไรหน่ะ
เบน: ก็แค่แกล้งเล่น
ปริม: แกล้งเล่นอะไร เธอกลัวจริงนะเว้ย
เบน: เธอก็ปกติดีนี่ ไม่เห็นเป็นไรเลย
ปริม: แหกตาดูเธอสิเบน ตัวเธอสั่นนะเว้ย แกนี่มัน...โถ่เว้ย!!!!
เบน: ....
ปริม: วา เป็นไรป่าว
นาวา: โอเคค่ะ
เบน: เรียกร้องความสนใจชัดๆเลย😞😞
นาวา: เพี้ย!!!!! มีแต่นายเท่านั้นและที่เรียกร้องสนใจ นายมันเห็นแก่ได้!!!!.....

Love Here รักนี้ขอนานๆWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu