Seni beklerken
Kuşları sevdim,
Bir çocuğun başını okşadım,
Bir kediye su verdim.
Seni beklerken
Yeni bir şiire başladım.
Ellerim titredi,
Bir kaç mısra karaladım.
Seni beklerken
Çiçekçi dükkânlarının yerlerini öğrendim.
Saçlarımı taradım,
Gözlerinle çizdim yolunu ömrün.
Eksilttim cebimdeki adresleri,
Ben hep uzun yolculuklar tasarladım.
Seni beklerken
Şarkılar dinledim, en çok kendimi.
Kaç kere yırttım içimdeki şiiri
Kaç kere kırdım kalemimi, devranına dünyanın
Suskunluğun ahvaline şerh düşerek geçti ömrüm.
Öğrendiğim bütün şarkıları unuttum.
Sahih bir kelime bulmak için,
Yeniden okudum hatıratını aşkın.
Yusufun kuyusuna,
İbrahimin ateşine,
Taifin en yalnız kuytularına baktım
Senden fazlasıymış aradığım,
Anladım ...
Alıntıdır
Bülent Sönmez
