"Baba ben geldim." Babamın evde olmadığını bildiğim halde bunu söylemek ne kadar salakcada olsa insan gibi hissettiriyor. Hayatım boyunca ne olduğuma karar veremedim. İnsan mıyım bir robot muyum diye. Çoğunlukla insan gibi hissettim. Öyle davrandım. İnsanlara üstünlük taslamadım. Eğer böyle bir şey yaparsam insan olduğumu unutur robota dönüşürüm. Tamamen babam yönellendirmeleriyle yaşarım. Babama karşı gelirsem beynime taktığı bir uyarıcı sayesinde anında beni kaskatı edebilecek bir uyarıcı. Babam beni nelere alet etmiş. İnsan kızına yapar mı.
Ağlamak istemiyorum o istedi acımasız olmamı ama olamıyorum. Annem olsa böyle bir şeye asla izin vermezdi. Bilmiyorum hayatım hep ikilemde mi kalacak tam insan gibi hissedemeyecek miyim?Üstümü degiştirip babamın labratouranı girdim. İçmem gereken sıvılar vardı. Masanın üzerine bıraktığı özel karışimlardan yapılmış pembe renkli sıvıyı kafa dikiverdim. Tadı çok kötüydü. Kusma hissi uyandırmıştı ve yağ demirler pas tutmasın. Ne kadar komik de mi çünkü bana öyle geliyor. Yağlar olmazsa rahat hareket edemem. Allahtan yağmurda pas tutmuyorum. Vücudumu kaplayan derim olduğu için. Yağı da içtikten sonra biraz tv izlemeye karar verdim. Saçma sapan programlar izleyip beynimi bir süre düşüncelerden uzaklaştırabilirim. Koltuğa rahat bir şekilde uzanıp bir kanal açıyorum. Beynim ne kadar bas bas bağırıp izleme dese de onu dinlemeyip tv ye odaklanıyorum.
Resmen tv programları zamanı öldürmek için yapılmış. Iki saat tv izledikten sonra babam gelmiş olduğunu umuyorum. Kim bilir neyin peşinde. Saat 6 olduğunu görünce yerimden kalkıp tv kapattıktan sonra yemek hazırlamak istiyorum babama ama haketmediğini düşünüyorum. Aman bana ne kendi yapsın. Odama geçiyorum. Berna bu saatlerde hep arar nereden bulur dedikoduyu bilmiyorum ama benim başımı agrıttığı kesin. Yinede seviyorum onu. Ondan bahsettiğimi bilmiş gibi telefon çalmaya başlıyor." Alo Ferimahcım nasılsın ne yapıyorsun bügünkü meteorlar nasıldı ama taştı taş ben sarışına bayıldım. Esmer senin olsun zaten bana esmer olmaz demi?"
Bu kız gerçekten başımı ağrıtıyordu.
" Berna biraz motorun soğusun. Tamam mı ? Anladık beğendin ne yapabilirim. Sana bir tavsiye o sarıışın sana bakmaz onun gözü başka yerlerde umutlanma hemen."
Berna'nın homurdanmasını dinledikten sonra bir şey deyemedi. Çünkü haklıyım.
" Aman neyse ben beğenmiştim. Sağol ya hevesim kursağımda kaldı. Teşekkür ederim." Deyip yüzüme kapattı. Sanırım kızdırmıştım. Ben kendini kaptırmasın diye söylüyorum. Sonunda hep kendi acı çekiyor.
" Kızım ben geldim." Sanki bilmiyorum. Bu adam sinirlerimi bozuyor."Hadi pizza aldım gelirken sıcak sıcak yiyelim."
" Yimiycem aç değilim."
Ne kadar açta olsam o adamla yemek gelmiyor içimden." Hadi inat etme sen seversin pizza."
" Aç değilim zorlama ışte."
Bu sözlerden sonra bir hışımla odaya dalıyor. Saçı dağılmış halde bir an sarılmak geliyor ićimden onun yorgun halini görüp ama kendimi dizginliyorum.
" Böyle yapma kızım. Beni üzme lütfen."
Gözleri kanlanmiş uykusuzluktan belli yine çok çalışmış. Mesafemizi azaltarak kollarını bana sarıyor. Omzunmda ıslaklık hissediyorum.
Kollarını çözüp gözlerimin işine bakıyor mavi gözleriyle benim gözlerim annemin gözleri ela renk. Öyle anlam yüklü baķıyor ki." Tamam bana kızgınsın.Seni bu hale ben getirdim. Ama kızım senin iyiliğin için yaptım. Organların yetersizdi seni yaşatmak için. Annen zaten zor bir hamilelik geçirdi. Senin de diğer insanlar gibi olmanı isterdim. İstemezmiydim. Senin ićin her şeyi yaparım kızım her şeyi."
" Tamam baba yine beni alt ettin sözlerinle.Yiyelim hadı."
Yemek masasıña ilerleyip pizzayı yarım saate kalmadan bitiriyoruz ." Bugün film aldım seni seveceğin türde."
" Romantik bir şey almamasındir umarım yoksa kusarım."
Ellerini hayır manasında sallıyor. Hafiften tebessüm ederek filmi bilgisayara yerleştiriyor." İyi romantik değilmiş."
Filmi bitirip babam anlımdan öpüp yatağa yolluyor. Sabaha kadar uyuyamayacağımı bildiğim için biraz oyalanıp kitap okuyorum. Sonra yavaş yavaş uykum gelmeye başlıyor.
Sabah gözlerimi güneş ışığına açıyorum. Vücudum rahatlamış hissediyor. Uyumayı çok seviyorum. Keşke öğlelere kadar uyuyabilsem. Ne çok isterdim. Salondan yumurta kokuları geliyor. Enfes üstümü başımı düzeltmeden mutfağa damlıyorum. Babam çiçekli bir önlük giyip önler yapıyordu. Hafiften kikirdayip" Sayın Haldun Demir size bu haller yakışıyor mu? "
Küçük bir kahkaha atıp omlete havaya atıyor. Bu şekilde havasını da gösteriyor.
" Tamam yakışıyormuş. Yeliz Abla nerede?" Yüzü düşüyor aniden.
" Ne oldu ?"
" O gelmeyecek artık başka birini bulucam ."
Hafiften sinirlenmeye başlıyorum. Sebebini söylemiyor.
" Söyle baba sinirlendirme beni."Babam anında panik oluyor ben bu halimle omleti ocaktan alıyor.
" Tamam kızım kızma bak Yeliz Ablan o gün bana bir şey söyledi ve işten ayrılıp gitti. Bende hak verdim. Yeliz Ablan aşık olmuş bana ve benim karımı deliler gibi sevdiğimi görünce artık dayanamyacağıni anlayıp işten ayrıldı."
" Yeliz ablaya bak sen demek seni seviyormuş. Gösteririm ben ona ." Babam kolumdan tutuyor, beni sakinleştirmeye çalışıyor.
" Bak kızım ben annen başkasını sevmedim. Sevmemde. Yelizmiş gülen umurumda değil bu sefer daha yaşlı bir kadın bulucam."
Deyip masaya oturttu. Babam anneme ihanet etmeyeceğini biliyorum. İçim rahat.
" Hadi omlet soğumadan yiyelim sonrada seni okula bırakayım."
Kahvaltıyi afiyetle yapıp babam karışımlardan içiyorum. Elimi yıkadıktan sonra odama girip üstümü giyiyorum. Arabaya binip yola çıkıyoruz. Okula geldiğimizde babam okula bir bakış atıp
" Dikkat et kendini "
Bende tamam dercesine kafamı salladım. Okula giriş yaptım. Bizim meteorlar (!) gelmiş. Okulun duvarını işgal etmişler. Havalı görünmek için umursamaz takildıklarının ne kadar salakça olduğunu anlıyorum. Aniden kolumda bir şeye çarpıyor. Tabiki de bizim çoçukların topu. Bilerek atıyorlar bana oyuna katmak için. Topu hızlı bir sékilde atıyorum. Top diğer binaya gidiyor. Onlar kaşındı. O sırada bizim esmer bomba yanıma geldiğini görüyorum.
" Seninle voleybol maçı yapalım mı" Ne kadarda öküz. İnsan bir merhaba der. Umursamazca yanından geçtim. Kendini ne sanıyorsun....Umarım beğenirsiniz yazım ve imla hatalarımdan dolayı özür dilerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNSAN OLMAK
Science FictionBen Ferimah devlet okulunda okuyorum. Babam kimyager. Annem ise yok öldü. Ben aslında sıradan görünümlü, giyinişine önem vermeyen birisiyim. 17 yaşındayım. Aslında kendime insan deyimem yarı insan yarı robotum. Vücudumda demirler bulunuyor.Şimdiye k...