Worlds Within

Chapter 19

pasensya na po kung late ng update. at pasensya na din po sa mga maling spelling.

Nakatingin lang si Andrew sa ina, tinitignan ang magiging reaksyon nito sa mga sinabi.

"Mom anu po masusuportahan mo ba ako?"

"Alam mo anak wala ako'ng iba'ng hinangad kung hindi ang makita buo at masaya ang pamilya ko, natatakot ako anak na baka mangyari din sayo ang ngyari sa pamilya natin" sabay hawak ni alison sa kamay ni Andrew.

"Gusto ko makilala ang babae'ng sinasabi mo basta anak kung saan ka masaya susuportahan kita,"

"Salamat mommy ah salamat sa lahat-lahat" sabay yakap ni Andrew sa ina.

"Wala yun anak. pero paano si carla paano mo papaliwanag yun sakanya?"

"Wag ka mag alala mom ako na bahala mag paliwanag ang importante natangap mo si Trisha, bukas mag tatapat ako sa kanya"

hinalikan muli ni andrew ang ina..

"salamat ulit mom sige po babalik na po ako sa kwarto ko."

"Sige anak basta gusto ko siya makilala ha"

"Sige mom dadalhin ko po siya dito. Alam ko mag kakasundo kayo ni Trisha"

Masaya'ng umalis ng kwarto si Andrew at pumunta na sa kwarto niya..

"Fret kwentuhan mo naman ako anu ngyari sa dayte mo! (dayte-date yun)" kulit na tanong ni Roshell habang hinahatak ang damit ni Trisha.

"Friend hindi date yun anu ka ba tinulungan niya ako mag hanap ng work."

"Work ka dyan Fret bakit na ka ismyle?"

"Pag ba naka smile nag date na agad?". Ewan ko ba friend pag kasama ko siya masaya ako ewan, pero malabo naman na magustuhan niya ako!" :'(

"Bakit naman malabo fret maganda ka naman matalino wala na siya'ng hahanapin pa'ng iba" pag papaliwanag ni Roshell habang inaayos ang buhok nito".

"Ewan friend kasi nga diba eto lang ako tapos eto siya oh sobrang taas. Anak ng Governor , mayaman edukado pa e ako ba anu pag mamalaki ko? sige friend sabihin mo anu ba ang kayang pag malaki ng isang Trisha Romualdez?"

"Madami Fret... hindi mo yun nakikita kasi ang baba ng tingin mo sa sarili mo eh. Ang dami'ng nag mamahal sayo at higit sa lahat fret dapat wag mo pigilan ang puso mo mag mahal" sabay turo ni Roshell sa may bandang dibdib ni Trisha.. Hayaan mo mahalin ka nila wag ka matakot. At kung masasaktan ka man ng tao'ng pinili mo'ng mahalin wag ka mag alala nandito kami'ng mga kaibigan mo para alalayan ka ok ba fret?" ;-).

"hay " isang malalim na bugtong hininga ang pinakawalan ni Trisha."Natatakot ako first time ko ma fall bakit ba kay Andrew pa haizt kakainis"

"Fret hindi natuturuan ang puso kung sino ang dapat mahalin kaya go lang kay Andrew i enjoy mo lang malay mo may gusto din siya sayo".

"Hindi na ako umaasa friend. basta happy naman ako na nandyn lang siya. Tulog na tayo friend. bukas maaga pa ako first day ko sa work."

"Sige fret ma una ka na matulog aayusin ko pa to'ng mga damit ko" good night fret."

"OMG pass 6 na grabe late na naman ako palage pa naman maaga si andrew" gulat na sabi ni Trisha sa relo sa gilid ng kama. hindi na niya ginising ang mahimbing na natutulog na kaibigan. Agad niya'ng tinungo ang C.R at naligo.. ilang minuto din ang nakalipas nag riring ang cellphone ni Trisha..

<<<calling>>>

Andrew

Nagising ang natutulog na si Roshell at siya na ang sumagot. "Hello" bungad na bati ni Roshell "Ahm good morning po pwede po ba kay Trisha" nahihiyang bati ni Andrew dahil alam niya'ng hindi si Trisha ang sumagot.

"Ah naliligo pa si Trisha eh, diba ikaw si Andrew?"

"Opo ako nga po nandito na po ako sa labas ng compound niyo"

"Ay saglit sunduin na kita dyn okie lang ba?" (okie -ok)

"Sige po"

"Weyt mo ko dyn mag mumumog lang ako at hilamos" (weyt-wait)

Agad inend ni Roshell ang tawag ni Andrew. sinadya na hindi na ipaalam sa kaibigan na tumawag si Andrew para ma supresa ito at makita na din si Andrew. Ng maayos ang sarili agad niya ito'ng pinuntahan.

Natanaw niya agad ang kinaroroonan ng kotse ni Andrew. Pinuntahan niya ito at kinatok ang bintana.Agad binaba ni Andrew ang salamin ng binta ng kotse. bumungad kay Roshell ang gwapong mukha ni Andrew.

"Hi ikaw ba si Andrew"? nahihiyang tanong ni Roshell kay Andrew dahil hindi siya sigurado kung ito nga yung Andrew dahil minsan ay hindi pa niya ito nakikita. Tangi sa kwento lang ni Trisha niya ito na iimagine.

"Maganda'ng umaga po yup ako nga po, si Trisha po ba nasaan?"

"Ay naliligo pa tara muna sa bahay ako nga pala si Roshell fret niya ako."

"Ah sige po gusto ko malaman din kung saan siya nakatira"

Agad bumaba ng sasakyan si Andrew at sumama kay Roshell.Ng marating ang tinutuluyan ni Roshell hindi pa din tapos maligo si Trisha. Naka upo lang si Andrew at pinag mamasdan ang buong paligid.

"Andrew pasensya ka na sa bahay ha magulo" pag uumanhin ni Roshell habang tinitimpla ng kape si Andrew.

"Naku ok lang po";-)

"Wait lang ha mag papabili lang ako ng almusal" may inutusan na bata'ng nag lalaro sa labas ng bahay si Roshell.

"Matagal niyo na po kaibigan si Trisha?"

"Ah oo mga 2years na siguro nakita ko yan sa labas namin walang malay." Ay hehe anu nga pala ginagawa mo dito? pag iiba ng usapan ni Roshell baka madulas siya pag nag patuloy pa siya sa pag kukwento.

Maya-maya lumabas na ng C.R si Trisha at nagulat siya sa nakita.

"A Andrew? bakit ka nandito?" gulat na tanong ni Trisha.

"Ay Fret sinundo ko siya kasi kanina pa siya tumatawag sa cellphone mo eh. sinagot ko na.

"Ayaw mo ba nandito ako ha Trisha?"

Malungkot na tanong ni Andrew

"Ah hindi sa ganun Andrew." Agad kinuha ni Trisha ang damit "wait lang drew bihis lang ako"

"Hehe sige na bihis ka na malalate ka na"

Agad kinuha ni Roshell ang dala'ng pag kain ng bata

"Oh Andrew kumakain ka ba ng topsilog?"

"Naku nag abala pa po kayo nag breakfast na po ako sa bahay bago umalis, pero sige mukhang masarap"

hinain ni Roshell ang pag kain at inilagay sa plato. Maya maya lumabas na si Trisha.

"Oh Fret kain muna tayo" pag aaya ni Roshell sa kaibigan nakita na din niya si Andrew na nasa lamesa na din at may hawak na ng kutsara at tinidor.

"Oo nga Trish kain muna tayo mukhang masarap to"

Ngumiti lang si Trisha dahil nakita nanaman ni si Andrew. Agad siya'ng tumabi dito. at inayos ni Andrew ang plato ni Trisha. "Oh kumain ka ng madami tyak mapapagod ka dun" sabi ni Andrew habang sinasalinan ito ng sinangag at kinuha ni Trisha ang kape. Ng biglang nag salita si Roshell.

"Bagay kayo."

Nabuga ni Trisha ang kape na iniinom.."Sorry "agad siya'ng tumayo at kinuha ang twalya na nakasampay at pinunasan ang bibig.

"Oh bakit naman fret nag kaganyan ka?"

pabirong tanong ni Roshell kay Trisha dahil nakita niya na namumula ang kaibigan.

"Anu ka ba friend nakakahiya kay Andrew wag ka ganyan may gf na yan" tinignan niya si Andrew umiiling lang ito habang nakangiti. umupo ulit si Trisha at pinag patuloy ang pag kain.

"Sorry Andrew ah to kasing kaibigan ko eh"

"Wala yun Trish nag sasabi lang siya ng totoo".