Οι εκλεκτοι

12

Σκιά-Ηρθε η ώρα σου! Σηκώθηκα και άρχισα να τρέχω μακριά του, τον άκουσα να γελάει

Έτρεχα με όσοι δύναμη είχα αλλά πάντα τον έβλεπα λίγο πιο πίσω μου, με ένα χαμόγελο στα χείλια και μου έσπαγε τα νεύρα

Δεν ήξερα που πήγενα απλός έτρεχα. Όμως δεν θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι για πολύ θα έπρεπε να βρω μία κρυψώνα, έστριψα σε ένα στενό μήπως και βρω κάπου να κρύφτο αλλά για μαντέψτε τι έγινε με οδήγησε σε αδιέξοδο την τύχη μου μέσα!!!

Σκιά-Που θα πας τώρα Κλερη;;;

Ελ-Γιατι με λες έτσι πού να πάρει;!

Σκιά-Δεν ξέρεις γιατί;;;

Ελ-Όχι δεν ξέρω. Θα μου πεις τι στο καλό θες από εμένα​;;;

Σκιά-Οστε δεν θυμάσαι;

Ελ-Για να σε ρωτάω.
Καλά πού το βρήκα το θάρρος και του μιλάω έτσι

Σκιά-Βλέπω το θάρρος σου δεν το όμως μήπως είναι ηλιθιότητα αντί για θάρρος;

Ελ-Θάρρος είναι. Ηλιθιότητα είναι αλλά άλλο αυτό

Σκια-Χαχαχα για να πω την αλήθεια μου είχες λείψει κάπως εσύ και τα αστεία σου

Θα με τρελάνει αυτός τι είναι αυτά που λέει αυτός; Δέν θημαμαι να έχω ξανά μιλήσει σε σκιά

Ελ-Δεν θυμάμαι να έχουμε ξανά συναντιθει

Σκιά-Εγω όμως θυμάμαι, θυμάμαι τα πάντα

Ελ-Ποια θυμάσαι; Του φώναξα

Σκιά-Θα ήθελα να συνεχίσουμε την κουβέντα μας αλλά εγώ ήρθα εδώ για να σε σκοτώσω και αυτό ακριβώς θα κάνω. Είπε και άρχισε να με πλιαζει

Προσπάθησα να τον διώξω με τις δυνάμεις μου αλλά δεν κουνήθηκε ούτε λίγο

Όταν πιά με είχε πλησιάσει πολύ μία μπάλα φωτιάς έπεσε πάνω του και αυτός έφυγε

Κοίταξα τριγύρω δεν ήταν κανείς εκεί μετά κοίταξα τα χέρια μου

Ελ-Εγω το έκανα αυτό; Τέλειο!!!! Είπα με ένα μεγάλο χαμόγελο

Άκουσα κάποιον να γελάει από πίσω κοίταξα ψηλά και σε ένα μπαλκόνι εκεί ήταν ένα αγόρι δεν μπορούσα να δω το πρόσωπό του όμως κάτι άλλο μου είχε τραβήξει πιο πολύ το ενδιαφέρον μου ήταν τα μαύρα φτερά που έβγαιναν από την πλάτη του και ήταν ίδια με αυτά από το όραμα μου