Last Summer - Introduction

Chapter 2:The Accident (2005)

Okay, so uhm..this chapter is about what happened on the day before Akiee and Mark met. 

^ ^ I just want to emphasize how their relationship formed. And how they are related to each other.

Also, wag kayong magulat sa pagsulpot ng kung sinu-sinong characters, hilig ko lang talagang mang-gulat. xD

__________________________________________________________

[Akiee's POV]

7 years ago...

Location: Japan

Dumating si Papa galing sa France. May nangyaring kung ano na hindi niya masabi sa amin. 

by the way, nung time na yun, nasa bahay pa kami ng lola ko na isang Japanese. 8 years old palang ako nun.

Pinanganak ako sa Japan, pero nanirahan kami dito sa Pilipinas. 

Napakakomplikado kasi ng nationality ko. Biruin mo, ung babeng nag-anak sa kin ay Half-Filipino, Half-Chinese, at ang tatay ko naman ay Half-American, at Half-Japanese, pero mas pinili niyang manatili sa America. minsan lang din siyang umuwi sa kanila.

By the way, mag-isa na lang si Papang nagtataguyod sa kin nung mga panahon na un. Wala na kasi ung asawa niya. Umalis na.

Nakakagulat tlaga nung biglang napauwi si Papa galing sa business trip niya sa France. Bigla siyang umuwi sa Japan para sunduin ako. 

Wala akong kaalam-alam sa nangyari dahil inilabas ako ni Auntie Cho. Nung mga oras na yun, nakikita ko lang sa loob na umiiyak na si Lola Karen habang may sinasabi si Papa.

"What happened Auntie?" tanong ko kay Auntie Cho.

"Nothing happened. It's just that you're vacation here is over. You need to go back to Philippines." 

Matapos nun, umalis na nga kami. Pumunta kami sa airport.

Nagising nalang ako sa mahimbing kong pagkakatulog ng lumapag ang eroplano sa NAIA airport.

We went to Quezon City and there, we went to a really big house.

I was surprised, sobrang shocked nung malaman kong bahay pala ni Papa yun. =.=

"Wait here for the mean time okay, stay with your Tita." Sabi ni papa habang nakasmile sakin.

"Susunduin mo na ba siya?" tanong ni Tita Cho kay Papa.

Hindi ngsalita si Papa. Basta nalang siya umalis.

Sino kayang susunduin ni Papa?

Wala akong pakielam. =.=

Kung sino man siya, kung ano mang mangyari sa min, wala akong pakielam. Ganito akong tao.

Ganito akong magisip. ako ung type ng tao na sasabihin mong "cold and stoic."

Nagbasa nalang ako sa Library sa tabi ng kwarto ko.

Lumipas ang isang oras ng biglang narinig ko ung kotse ni Papa.. andito na siya.

Tumingin ako sa bintana ng Library na saktong kaharap sa gate ng bakuran namin. Nakita kong bumaba si Papa at my kasama siya.

"Isang bata lang pala."

Bumaba ako para salubungin sila, yun lng. Wala akong balak magsalita.

Dahil un ako, un ang ugali ako.

"A-kun, this is your cousin. He'll stay here with us from now on."

I said nothing but looked at him, yung batang lalaki.