Benim Budo'm

Gazete Haberi

Budo ile o gün okula gitmedik. Ertesi sabah gittik. El ele okula girdik. İleride Taro bize bakıyordu.

Taro: Demek beni bu şerefsiz için terk ettin.

Ayano: Saçmalama! Ben eskiden seni seviyordum! Ama artık Hayır! Bana emir yağdırmaktan hiç bıkmıyordum! Git başımdan!

Taro bana sarıldı. İçim acımıştı. Ona üzülmüştüm. Ama yine de Budo'ya olan sevgimi ona beslemiyordum.

Ben de ona sarıldım.

Taro: Görüşürüz Ayano. Seni her şeyden çok sevdiğimi bilmeni istiyorum.

Dedi ve okuldan çıktı.

Budo: Ayano. Ben de ona ilk defa üzüldüm. Baksana çok üzgün.

Ayano: Ben de üzüldüm. O yüzden içimden sarılmak geldi. Fakat sana beslediğim sevgiyi ona beslemiyorum. Onu arkadaş olarak seviyorum.

Budo: Seni çok seviyorum. Peki ya Taro kendine bir şey yaparsa?

Ayano: Sanmıyorum. Ama neyse hadi ders başlayacak.

Birlikte sınıfa çıktık.

Ertesi Sabah
Çıkış

Evime doğru Budo ile yürüdük. Evime geldik. Her gün kapıma gazete bırakılırdı. Postacı koyardı gazeteleri. Aldım bir tane ve Budo'nun yanına oturdum.

Bir haber ile irkildim.

Budo: Neler oluyor Ayano?

Haberi sesli okumaya başladım.

Dün gece cesedi bulunan Taro Yamada'nın intihar ettiği anlaşıldı.
Yanında bulunan notta şunlar yazıyordu:

Ayano Aishi, seni çok seviyorum.
Fakat şimdi sen onunsun.
Buna katlanamayacağım.
Artık senden çok uzakta, seni özleyerek yaşayacağım...