TRUST // Chanbaek

1

Sabahın ilk ışıklarıyla gözümü açmış boş bir şekilde penceremden bakıyordum.Hayat yorucuydu, ne zaman bu hale geldim bilmiyorum ama babamı kaybettikten sonra 2 hafta depresyondan çıkamamıştım.Annem babamdan sonra 1 yıldır çıktığı biri ile evlenmişti ne kadar karşı çıksam da beni dinlememiş,onu babamdan daha çok sevdiğini söyleyince tek yapabildiğim şey gözlerim dolu bir şekilde evlenmelerine izin vermekti.Ben baekhyun 20 yaşında üniversite de diyetisyenlik okuyan biriydim.Okuldan sonra part time işler yapsam da annem çalışmamı istememiş sadece derslere odaklanmam gerektiğini düşünüyordu.Oysa babam öldükten sonra bütün sorumluluk bana aitti.Taki üvey babam annemle evlenip evimize gelene dek.Aile huzurumuz tamamen bozulmuştu,eve geç geliyordum.Sınıfta kafamı koyup bunları düşünürken.Arkamdan sehun fısıldayarak''Baekhyun iyi misin '' dedi.İyii değildim arkamı dönüp onaylarcasına kafamı salladım.Dersi dinlemek umrumda değildi.Son dersin ardından işe gitmek için hazırlanıyordum ki Sehunla göz göze geldik.''Baekhyun iyi değilsin bugün bizde kal hem anlamadığım konular var birlikte çalışırız ha ne dersin?'' iç geçirerek ''olur Sehun eve gitmek istemiyorum '' dedim.

Sehun'un evi okula yakındı o yüzden yürümeyi tercih etmiştik. üniversiteye başladığım zamandan beri Sehunla çok yakın olmuştuk.Babamı kaybettikten sonra her zaman yanımda olup bana destek vermişti.Gözlerim yaşlarla dolarken Sehuna döndüm ''belki''dedim.''Babam yaşasaydı bu halde olmazdım.''Gözlerimden art arda gözyaşlarım düşerken Sehun kollarıyla bana sarılıp.''geçecek Baekhyun sakinleş''diye kulağıma fılsıldadı.Birkaç dakika sonra Sehun'un evine gelmiştik.Benim aksime Sehun zengin sayılırdı evleri çok geniş refah ve huzur dolu bir aileye sahipti.Kapıyı annesi açmıştı.Sehun Annesine sarılıp içeri geçerken ben de annesini selamlayıp onu takip ettim.''Hoş geldin Baekhyun annen nasıl?'' gülümseyerek.''gayet iyi Efendim.'' dedim.Sehun araya girerek ''Anne biz Baekhyunla odama çıkıyoruz ders çalışacağız yemek hazır olunca lütfen haber ver.'' gözlerimle ona imalı bakışlar atarken kıkırdayarak. ''ya da haber verme odadan çıkacağımızı düşünmüyorum''Diye seslendi. Sehun odasına doğru hızlıca merdivenlerden çıkarken arkasından ona hafifçe vurarak.''Bu eve her geldiğimde annene karşı beni utandırmayı nasıl beceriyorsun '' kızgınlıkla içeri girdiğimde elime ilk geçen yastıklarla Sehunu dövmeye başladım kaç saat içeri olduğumuz umurumda değildi ama telefonumun çalmasıyla huzurum çoktan kaçmıştı bile.''Alo Anne bugün Sehunda kalacağım haber vermeyi unutmuşum görüşürüz.''dedikten sonra  telefonu kapatıp yatakta bağdaş kurup oturmaya başladım.''Baekhyun annene neden böyle davranıyorsun?''Sehun hiçbir şey bilmiyordu ama sakince ''umrunda olduğumu sanmıyorum''dedim.Ayağa kalkarak hadi bana anlamadığın konuyu göster anlatayım diyerek çalışma masasına geçtim.''Aslında anlamadığım bir konu yok Baekhyun, sadece iyi olmadığnı hissettim ve böyle bir yalan söyledim'' dedi.Ağzım açık bir şekilde ''seni yalancı pis Sehun öldüreceğim gel buraya'' odada seslerimiz yankılanırken.''Ya Baekhyun çocuk musun bırak saçımı' biraz daha saçını çekerek ''Ben mi çocuğum sana konu anlatmak için işe bile gitmedim'' diye sitem ettim.''Özür dilerim tamam mı ben senin arkadaşınım Baekhyun acıyor bırak.'' Odanın kapısı açılırken ikimizde çocuktan farksız bir şekilde birbirimize bakıp gülme krizine girmiştik.Sehun'un Annesi de artık dayanamayıp güldüğünde bütün ev gülüşlerimizle yankılanıyordu.''Siz çocuklar hadi hemen aşağıya inin yemek hazır ''dedi. aşağıya inip lezzetli yemekleri afiyetle yedikten sonra.İçimden keşke dedim böyle bir aileye sahip olabilseydim...