DÜŞMAN SEVGİLİM

4.Bölüm

Herkeze Merhabalar...
Bu bölüm beni çok zorladı yani çok değişiklikler yaptım beynim sulandı yani:))
Desteklerinizi eksik etmeyin.
İyi Okumalar......

---------------------------
Yoktu nereye baktıysam yoktu işte ama nerye gidebilir ki bu kız resmen saniyelerle kayboldu,ben hala etrafa bakınırken Defnenin tefonunu aldım ama açamadım çünkü şifre vardı:(

Ne yapmalıyım ben şimdi yaa?
işte tam o anda birisi telefonu elimden çekti telefon benim değildi sinirle elimden çeken kişiye baktım ve yine klasik şokuma girdim ama şokum çok kısa sürdü "sen neredeydin?"diye sordum merakla kahkaha atmaya başladı ne yani şimdi bu oyun mu oynuyo ben burada endişelenirken o kahkaha atıyo ama... bir anda sustu "kaybolmam işine yaramış galiba?"diyerek beni süzdü bu ne demekti şimdi yani ne alaka?

"Sen ne demeye çalışıyorsun?"diye sordum sinirle
"valla sen çok iyi anladın bence"diyerek kolumdaki çantasını çekti.
Çaldığımımı düşünüyor yok artık!
"Bana baksana sen ben sana ihtiyaç duyacak kadar fakir değilim sana sadece yardım etmek istedim ama.."dedim ve tuttuğum kolunu bıraktım
"sen bir hırsızsın sakın bir daha bana yaklaşma!"diye herkezin içinde bağırdı etrafa baktım herkez bize bakıyordu daha doğrusu sadece bana bakıyordular ordan bir tane teyze bize yaklaşıp bana öldürücü bakışlar atıp Defneye döndü "kızım polis çağıralım mı?"diye sordu ya birisi bir şey desin rüya mı söyleyin deliricem yoksa!

"Yok teyzem yok"deyip bana son kez bakıp ilerlemeye başladı bense hiç birşey yapamıyordum sanki tutulmuştum herkez bana hırsız gözüyle baktığından yüzde yüz emindim,
Önüme dönüp hızla hastaneden çıktım derin bir nefes çektim neler olduğunu hala idrak edemedim ne oldu? Neden oldu?

Yavaş adımlarla sahile doğru yürümeye başladım bir bank boştu ona doğru ilerleyip oturdum 'şimdi Çağla bir müddetliğine her şeyi unut' dedim kendi kendime tam gerçekleştiriyordum ki telefonum titremeye başladı buna bakıp öyle herşeyi unutmaya karar verdim evet çok meraklı olduğumu kabul ediyorum:)

Cebimden telefonumu çıkarttım mesaj gelmişti ama özelden gelmişti bakalım kimden,
mesajı açtım mesajda;
"üzülme herkez seni çok seviyo;)"yazıyordu peki bu ne!?
Yaah yeter ben rüyadamıyım artık uyandırın beniii!

Bu kim şimdi benim üzgün olduğumu nereden biliyor ki?
O sırda telefonum tekrar titredi ekrana baktım gizli kişi tekrar mesaj atmıştı dikkatle mesajı okumaya başladım "kafan karışmış olmalı ben seni tanımıyorum sadece kafamdan bir numara çevirip bunu yazdım ki tutmadı dimi:)?"yazıyordu mesajın tam tersine tam olarakta tuttu.

Biraz daha zaman geçtikten sonra telefonum çalmaya başladı off ya bi susmadı bu telefonda sinirle telefonu kulağıma götürdüm tanımadığım bir numara olduğu için kibarca "efendim?"dedim ve karşı tarafı bekledim ama bir müddet ses vermedi tekrar "kimsiniz?"diye sordum derin nefes alıp vedi ve erkek olduğunu anladım "benim"dedi çocuk "benim 'ben' diye bir arkadaşım yok"dedim ne için dediğimi bilmiyorum şuanda ağzımdan çıktı bir anda, çocuk gülerek "çok şakacıymışsın"dedi bende ciddileşerek "gerçekten kimsin?"diye sordum

"gizli kişiyim"diyerek güldü o gizli mesajları atan bu çocukmuymuş ben kız zannetmiştim "ben seni kız zannetmiştim"dedim "o zaman yanlış zannetmişsin"dedi ve sustuk ve tekrar konuşmaya başladı "tutmadı dimi mesajım aslında hislerim kuvvetliydi ama tutmadı bu se-"derken sözünü kesip "tuutturdun hemde tam zamanında"dedim çocuk susup beni dinledi "sevindim, bir şey sorabilirmiyim?"dedi bende "evet"dedim
"neden üzgünsün?Ne oldu yani?"diye sordu anlatmak istiyordum birisine hem bunuda asla bir daha görmiyeceğim bence tek bu kişiye anlatabilirim diye düşünüp anlatmaya başladım üstten
"bir arkadaşım zor durumdaydı ona yardım ettim ama sonra bir anda arkamdayken yoktu onu etrafta ararken yerde çantasını ve telefonunu buldum belki telinden ona ulaşabilirim diye telefonunu elime aldım ama zaten şifre vardı"dedim ve sustum acaba hala ordamı diye biraz bekledim çocuk direk "evet devamı varsa anlat benden sır çıkmaz"dedi "teşekkür ederim"diyip devam ettim
"o andada kaybolan arkadaşım geldi ve yanlış anladı beni herkezin içinde bana sen hırsızsın falan dedi"dedim ve gerçekten sustum çocuğun konuşmasını bekledim ayrıca içim çok rahatladı anlatınca
"kaş yapıyım derken gözmü çıktı?"diye sordu
bende gülerek "evet ne yazık ki öyle oldu"dedim

Çocuk biraz bekledikten sonra "adın ne?diye sordu zaten anlamıştım bir şey sormaya hazırlandığını bende sorusuna cevap verdim ve;
"Çağla,seninkisi?"
"Meriç"dedi sonra yaş faslı nereliyiz falan derken bayağı konuştuğumuzu fark ettim çok kafa dengi çocuktu onu çok merak etmiştim
en son kapatırken ona dayanamayıp "bu numara senin mi?diye sordum o da kahkaha atıp "evet istediğin zaman arayabilirsin"dedi ve sinirimi.bozdu "sinirimi bozma hemen fesat şey aramıyacağım görürsün hem neden arıyım ki"dedim ve ondan cevap vermesini bekledim "daha fazla köpürmeden sen ben kapatıyorum"dedi ve yüzüme kapattı yuuh öküz!

Şimdi ben onu tekrar arar yüzüne şak diye kapatırdımda aramıyacağım dedim ve aramayacağım, artık çok geç olduğu için kalkıp eve gitmeye başladım.

Eve geldiğimde kimse yoktu odama çıkıp kendimi yatağa bıraktım.
Acaba o çocuk kimdi neden bana öyle bir mesaj atmıştı hemde tam zamanında yoksaa.. beni takip mi esiyor? Eyvah galiba sapığım var!!

Ben böyle düşünürken devreye iç sesim girdi ve "ulan Çağla bir uyutmadın hem sen nerde sapığının olması nerde peeeh"dedi bak görüyomusunuz şu terbiyesizi ama haklıydı o yüzden affedildi:)

Yarın büyük gündü Defne nerede? Yarın okula gelecek mi? Benden dedikleri için özür dileyek mi? Hepsi yarın....

--------------------

Yorumlarınızı,Beğenilerinizi ve desteklerini eksik etmeyin....

Sizleri çoook seviyorum cidden:)

Siz beğenince yorum yapınca destek olunca ben çok mutlu oluyorum umarım sizde hep mutlu olursunuz..

Yazarınız:~Masmavi~ takma adımdır kendimi açıklama bölümündede yazıyor:))
"~하늘빛~"
"~Masmavi~"