Kararını değiştirip bir anda durdu çevresine baktı ve kendisine en yakın olan banka yavaşça oturdu.Hızlıca kafasını çevirip izlenip izlenmediğini öğrenmek için arkasına baktı.İzlenmedigi kanaatine varınca rahatladı.Sahilin esintisine aldırış etmeden uzaklara gökyüzü ve denizi birbirinden ayıran o ince uzun çizgiye bakarak düşünmeye başladı.Birden oturduğu bankın çokta rahat olmadığının farkına vardı.Olsun zaten hayatı boyunca hiç rahat etmemişti ki.Rahatsızlığına pek takılmadan düşünmeye devam etti.Bankı ortalayarak oturduğu için yalnızlığı tercih etmisti. Vapurun ve martıların sesi yalnızlığını unutturuyordu.Hayat onu o kadar yormuştuki o an gelen dalganın kendisini ıslatmasıyla huzur buldu.
