ch.38

60 6 0
                                    

NISHEMA POV

kanina ay nakita naming naglalakad sila Ms. kira at Ms. namazu kaya tinawag namin sila

naghahanap pala sila ng makakain ngayong umaga

ngayon ay kakalabas lang namin ng gubat at puro kawayan ang bumungad samin

"para saan po itong mga kawayan? bakit may mga pulang laso at dilaw na laso?!"-me

"sa tingin ko ay nasa isa tayong maze"-Ms. mitchi

"naranasan ko na ang mga ganitong bagay nung nag aaral pa ko,kailangan lang nating sundan ang mga pulang laso hindi ang dilaw na laso upang tayo ay makarating sa tamang lugar! dahil pag sa dilaw na laso tayo sumunod,maaari tayong maligaw"-Mr. nahyuh

"ito ba yung tinatawag nilang bamboo forest?"-Ms. kitchi

"oo ito nga! kaya tara na?"-Mr. nahyuh

naglakad na kami habang sinusundan ang mga pulang laso

"nahihirapan po akong dumaan dito"-me

"kayanin mo nishema"-Ms. kitchi

ang sisikip lasi ng dinadaan namin,puro kawayan pa!

finally at nakaalis na rin kami sa masikip na daan na yun

napatingin ako sa kaliwang braso ko at sobrang pula nito,ganun din sa kanang braso ko

"dilikado ang pamumula ng mga braso mo nishema,kailangan yang malunasan agad!"-Mr. nahyuh

may inilabas sya sa bag nya na parang oil at dalawang panyo

hinilot nya ang parehong braso ko at tinapalan ng panyo saka kami nagpatuloy sa paglalakad

"wala na tayo sa bamboo forest,tara na kung saan man tayo makarating!"-Mr. nahyuh

sa paglalakad namin ay may nakita kaming malaking bundok na kulay puti

"nasa musk mountain tayo"-Mr. nahyuh

"walang ibang daan dito kundi yan!"-Ms. mitchi

"ibig sabihin kailangan natin yang akyatin upang makatawid?"-Ms. kitchi

"oo kailangan nga!"-Mr. nahyuh

aaminin kong kinakabahan ako

"pero paano?"-Ms. kitchi

"wala tayong lubid kaya kailangan nating magbuwis buhay,pwera nalang sayo nishema na may kakayahang lumipad"-Mr. nahyuh

"masusunog po kasi kayo pag inilipad ko kayo pero maghahanap po ako ng paraan para makatawid kayong lahat,intayin nyo po ako babalik din po ako kaagad"-me

pinindot ko ang button ng relo at napalitan na ang suot ko ng costume namin

lumipad ako papunta sa kabilang bundok at naghanap ng paraan

hanggang sa may makita akong malalaking ibon na lumilipad sa himpapawid

pinakiusapan ko sila pero hindi sila pumapayag,kaya napilotan akong tawagan si jinhae at mabilis naman syang nakarating sa lugar ko

inutusan nya ang kanyag mga alaga at sumunod ako sa kanila

nakita kong isa isa nilang isinakay sila ichiko upang makatawid at maayos naman silang nakalapag

"salamat jinhae"-me

"wala yun,kailangan ko ng umalis dahil hinihintay rin nila ko"-jinhae

"sige mag iingat ka salamat ulit"-me

lumipad ulit sya patungo sa mga kasama nya at nagpatuloy na kami sa paglalakad

ICHIKO POV

aaminin kong naboboring ako sa ginagawa namin

hindi sa nag mamayabang pero kala ko mahihirapan kami pero parang wala lang

walang kathrill thrill at hindi ko alam kung adventures pa ba ang tawag dito

"ichiko...maghintay ka lang,mararanasan mo rin ang maghirap sa inyong ginagawa! lalo na pagnakaalis na kayo sa iyong palasyo"

nakarinig ako ng isang boses pero hindi ko alam kung kanino galing yun

hindi ko na ito pinansin at sumunod nalang sa kanila

hanggang sa isang malaking puno ang nakaharang sa harapan namin

"ano ang inyong kailangan?"

automatikong napaatras ako ng biglang may isang malaking mukha ang lumitaw sa puno at nagsalita

"s-sino ka?"-me

"ako? ako ang tagapagbantay ng lugar na ito! at kayo sino?"

"ako? ako ang pinuno ng lugar na ito,ang pinuno mo!"-me

nawala na ang takot sa akin at napalitan ng lakas ng loob

"ikaw hahah aming pinuno?! ang aming pinuno ay nag aaral pa lamang! paano ka naman namin naging pinuno?!"

inilabas ko ang lupa sa aking palad at nagsalita...

"ito ang ebidensya na ako ang inyong pinuno! tama kayo at nag aaral pa lamang ako at kaya ako nandito upang iligtas ang bulaklak ng buhay! kaya pwede bang padaanin mo na kami?!"-me

"ikaw nga! paumanhin aming pinuno,makakadaan na kayo"

"tss"-me

ako ang naunang maglakad at sunod ang aming mga propesor at narinig ko pang may sinabi si nishema sa punong tagapagbantay

"paumanhin sa kanyang ipinakitang ugali,ganyan talaga yan masungit! ako nga pala si nishema ang pinuno ng fire of house"-nishema

"nishema"-me

"hanggang sa muli nating pagkikita paalam"-nishema

punong puno ng mga vines ang humarang sa aming daanan at nanghawiin ito ni Mr. nahyuh ay bumungad samin ang isang malaki at magandang palasyo

kulay ginto ito ay aaminin kong namangha ako

"iyan ang iyong palasyo ichiko"-Mr. nahyuh

tumango ako at hinawi rin ang mga cines na nakaharang

"paumanhin ngunit kailangan na nating umalis"-Ms. mitchi

napasinghal nalang ako dahil manghang mangha pa ako dito ng bigla syang sisingit

panira!

nagpatuloy nalang kami sa paglalakad...

FOUR ELEMENTS [COMPLETE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon