Τι Και Αν Τα Χρονιά Πέρασαν...?

Και ομως έπρεπε να γίνει έτσι!!!

Η σχολική χρονιά πέρασε το καλοκαίρι τελείωσε και  στην ηλικία πλέον τον δώδεκα με δεκατρία ετών πήγαινε στην δευτέρα γυμνασίου. Σε αντίθεσή με την προηγούμενη χρονιά ανυπομονούσε πως και πως να πάει στο σχολείο , είχε να δει τους φίλους του ενα ολόκληρο καλοκαίρι, του έλειψαν φαίνεται. Περνάει την πόρτα του σχολείου και βλέπει τον Μιχάλη τρέχει τον αγκαλιάζει και όπως είναι φυσιολογικό ξεκίνησαν να λένε πως τα πέρασαν το καλοκαίρι.Οι γονείς του Μιχάλη όπως και του φίλου μού δεν είναι πλούσιοι ούτε έχουν τεράστια οικονομική δυνατότητα μια συνηθισμένη δουλεία είχαν όλο και όλο και τα οικονομικά τους ήταν σχετικά καλά .Ο Μιχάλης του είπε πως κέρδισαν  εναν διαγωνισμό και πως κατάφεραν να πάνε διακοπές φέτος στο εξωτερικό. Αφού του εξήγησε πως πέρασε στις διακοπές του ρώτησε τον φίλο  μου πως πέρασε εκείνος . Φέτος δεν είχαν πάει πουθενά, ίσα ίσα τον πήρε η γιαγιά του να δουλέψει στο μαγαζί που είχαν.Τον χρειαζόταν γιατί αυτή δεν ήξερε να μιλάει αγγλικά και παρόλα αυτά τον εκμεταλλευόταν, ο ίδιος το καταλαβαίνε αλλα ενα παιδί δώδεκα ετών δεν έχει δικαίωμα να αντί μιλήσει έτσι του μάθανε στο σπίτι του. Επειδή ντρεπόταν να του πει την αλήθεια, στην αρχή προσπάθησε να αλλάξει θέμα , μα ο Μιχάλης του θύμισε οτι δεν απάντησε στην ερωτηση που του έκανε.

Εκείνη την στιγμή ενα δάκρυ κύλισε στο πρόσωπο του φίλου μου που αμέσως κατέληξε σε σπαραγμό.Ο Μιχάλης χωρίς να ξέρει τι συμβαίνει προσπάθησε να τον ηρεμήσει και να μάθει τι έχει γίνει. Τον ρώτησε μήπως είπε κατι που δεν έπρεπε.Ο ίδιος αφού ηρέμησε και σταμάτησε να κλαίει του εξήγησε την κατάσταση.  Ο Μιχάλης είχε βουρκώσει αλλα του ειπε<< σήκω επάνω.>> Του είπε δεν πειράζει θα πας το επόμενο καλοκαίρι ο φίλος μου σκούπισε τα μάτια του και σηκώθηκε. Πήγαν στην πόρτα του σχολείου όταν εκείνη την στιγμή χτύπησε το κουδούνι. Βρήκαν την υπόλοιπη παρέα και τον  ρώτησαν πως πέρασε στις διακοπές του, χωρίς να το σκεφτεί ο Μιχάλης είπε πως ήταν μαζί οι δύο τούς και οτι πέρασαν τέλεια. Γύρισε τότε τον κοίταξε και του κούνησε καταφατικά το κεφάλι σαν να του λέει σε ευχαριστώ.Ο Μιχάλης χαμογέλασε. Τότε ακούγετε μια φωνή άγνωστη στα αυτιά τους.Ήταν ένας νέος κύριος κουστουμάτος  κοντός και με βαριά  φωνή ,κάνει μια κίνηση  και μέσα απο το σακάκι του βγάζει ενα χαρτί,προφανώς ήταν ο λόγος του τουλάχιστον ετσι φάνηκε αφού αμέσως άρχισε να το διαβάζει . Όλοι καταλάβαμε πως η διευθύντρια μας είχε φύγει και πως αυτός πήρε την θέση της. Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που θα τού έλειπε η παλιά διευθύντρια δεν έπαυε να επιθυμεί  κατι καλύτερο .