Merhaba. Benim adım Rick. Henüz 17 yaşındayım. Her zamanki gibi bu sabah da kalkıp kahvaltımı ettikten sonra sahile gidecektim. Bizimkiler şu an kesin ordadırlar. Üstüme siyah kısa kollu bir tişört, altıma da bir pantolon giydim. Saçlarımı taradım ve evden çıktım. Sahile gittiğimde herkes oradaydı. Voleybol oynuyorlardı. Ben de katılmak isterdim ama, voleybolu bilmiyordum. Ben de yanda durup arkadaşlarımı destekliyordum. Sürekli "Haydi John, haydi Oliver, haydi Joseph!" diyip duruyordum. Plajdaki herkes sadece bana bakıyordu. Garip garip. Neden olduğunu anlamamıştım. Voleybol bitince biraz sahilde dolaştık. Gece arkadaşlarımla bir restorana gidecektim. Akşam olmak üzereydi. Eve geldim. "Hoşgeldin Rick." dedi annem. "Hoşbulduk anne." diye karşılık verdim. Yorulmuştum. Yatağıma yattım ve biraz gözlerimi kapattım. Sızmışım. Kalktığımda saat geç olmak üzereydi. Buluşma saatimiz çok yaklaşmıştı. Hemen kalktım, üzerimi giyindim, saçımı taradım, parfümümü sıktım... Sonuçta güzel biryere gidiyorduk. Telefonumu ve cüzdanımı alıp evden çıktım. Arkadaşlarımla buluşacağımız yere, yani parka gittim. Onlar orada konuşuyorlardı. Ben de yanlarına gittim."Selam gençler!" diyerek orada olduğumu belli ettim. Onlar da benimle merhabalaştılar. Birlikte restorana gittik. Bir masaya oturduk. Garsona seslendim.Ben herkesin yerine siparişlerini verdim. Garson, "Bu kadarını ne yapacak?" gibi bir düşünceyle yemekleri hazırlamaya gitti. Etraftaki herkes bana bakıyordu. Yemekler geldi. Sohbet ederkenarka masada oturan bir kız gördüm. Gerçekten çok güzeldi. Onu gördüğüm anda, içinde tanımlayamadığım duygular oluşmuştu. Daha önce hiç böyle olmamıştı. Yoksa ben.. AŞIK MI OLMUŞTUM? Galiba aşık olmuştum. Hiç aşık olmamıştım daha önceden. Hep anlatırlardı, ama ben inanmazdım. Kız gerçekten çok güzeldi. Arkadaşlarıma sordum. Git konuş, tanış, ismini falan öğren dediler. Ben de gidip kızın masasına oturmak için izin istedik. İzin verince oturdum. Onunlar konuşmaya başladık. İsmi Lolly, 17 yaşında, 5 sokak arkamızda oturuyor, hobileri sahilde yürümek, kitap okumak ve müzik dinlemek. Telefon numarasını aldım Lolly'den. Hepimiz gece yarısı evlerimize gittik. Annem benim bu halimi görünce ne olduğunu sordu. Ben de hiçbir şey olmadığını söyleyip odama çıktım. Telefon numarasını aradm, ama telefondaki bant kaydı bu numaranın kullanılmadığını söyleyince çok şaşırdım. Bana kullanılmayan bir telefon numarası mı vermişti? Neyse. En azından 5 sokak ötemizde oturduğunu ve ara sıra sahile gittiğini biliyorum.
Ertesi gün sahilde onu gördüm. Hemen yanına gidip konuşmaya başladım. Ona geçersiz bir telefon numarası verdiğini söyledim. O ise inkar ederek doğru telefon numarasını verdiğini söylemeye başladı. Günler geçti. Biz sevgili olduk. Anneme sürekli onunla tanıştıracağımı söylüyordum. Parktan Lolly'i aldım ve birlikte evimizin yolunu tuttuk. Evin kapısını çaldık ve annemin Oğlum, kız arkadaşın nerede?" tepkisi üzerine yanımda duran Lolly'i işaret ettim. Annem hiçbirşey anlamadı. Sonra ne olduysa oldu içeri aldı Lolly'i. Biz salonda oturduk. Ben içecek almaya gidiyordum ki annemin konuşmasına kulak misafiri oldum. Annem telefonda " Evet doktor bey. Gerçekten çok şüpheleniyorum. Gerçekten mi? Başka birşey olmadığına emin misiniz? Nasıl olur? Şimdi benim oğlum... Şizofren mi?" Ben şizofren kelimesini duyunca gerçekten yıkıldım. Şimdi Lolly, John, Oliver, Joseph, Zoe... Hepsi hayali miydi? Benim hayatımdaki tek arkadaşım onlardı. Restorandaki, sahildeki insanların tuhaf tuhaf bakmasının sebebi bumuydu? Ben bunları düşünürken annem çıkageldi karşıma. İkimizin de gözleri yaş içindeyidi. Anneme sessiz, ağlak ve üzgün bir sesle "Duydum." dedim. Annem hemen bana sarıldı. Ağladık. Annem "Birlikte bunu atlatacağız." dedi.
Ben şizofren olduğumu öğrenince kendimi 1 ay kadar eve kapattım. Hiç dışarı çıkmadım. Camdan bile nadir baktım. Çünkü ne zaman sışarı baksam onları görüyordum. Hayali arkadaşlarımı.Milyonda bir çıkan hastalık da, bana denk gelmiş. Neyin gerçek, neyin hayal olduğunu ayırt edemiyoruum. Artık zayıf ve güçsüzüm. Sadece zayıf, ve güçsüz...
