beni çok sevmiş..

anlamaya çalışıyorum.

ona saskin saskin bakarken bi anda yesil gozlerinin koyulastigini fark ettim. bu sirada elimi daha sıkı tutmaya devam etti. o sirada acidan inledim. "birak beni" derken sesimi cok yukseltmistim. tutusunda hic bir gevseme olmayan ateş bana sinirli bi sekilde "o cocukla sinifta ne isin vardi!" diye sordugunda,ses tonundan ürktüm. "bu seni neden ilgilendiriyor?" diye sorduğumda onu daha cok sinirlendirdigimi fark ettim. ama dogrulari soyluyordum. benim hayatim onu ilgilendirmezdi. evet bir zamanlar kardesiyle bi iliskimiz vardi ama o öldü ve ben yasamaya devam ediyorum.. bu yüzden ne olursa olsun ateş'e boyun egmiyecekgim. ben ic sesime dalmisken konusmaya basladi;

-onunla konusmayacaksin!

-neden.

-cunku ben oyle istiyorum.

-benim hayatimdan sanane. sen kimsinde bana karisiyorsun. evet kardesinle cıktım. ve cok mutluydum ama öldü. simdi ne yapmami bekliyorsun. aradan 2 yıl geçtikten sonra halâ yas tutmami mi?? ayrica o cocukla hic bir diyalogum yok. sadece...

-sadece.. o senden hoslaniyor dimi!?!

-ama ben hoslanmiyorum. hem daha adini bile bilmiyorum.

- onunla konusmayacaksin. bundan sonra her tenefüs yanina ben gelecegim ve benim yanimda olucaksın. o seni rahatsiz ederse gelip bana soyleyeceksin.

-benim hayatimdan sanane! neden karisiyorsun??

--SES YOK--

-bana cevap ver!!!! neden bana karisiyorsun? neden pesime düştün!?!

-cok soru soruyorsun

-pesine bir piskopat takilan her insan boyle olur! asil sorun sende!!

- benimle bagirarak konusamazsin? sana bu cesareti kim veriyor!!!!

- asil sana benimle boyle konusma cesaretine kim veriyor! sen kimsin ki?!!

-beni cok iyi taniyorsun

-hayir tanimiyorum. barışın abisi oldugundan baska hic bi seyi bilmiyorum.

- ben Ateş Karasoy. suanda senin yerinde kız erkek farketmez her kim olursa olsun karsisinda altına yapacak kadar korkutan Ateş Karasoy.

-eeeeee peki ben neden korkmuyorum peki(!)

-cünkü daha beni tanimiyorsun? ve ben tanimani istemiyorum.

-neden?

-korkarsin diye...

-sen zaten insanlari korkutmaktan zevk almiyormusun.. (imali imlali konusmustum..)

-sen....

-evet ben...

-sınıfına git. tenefüste gelecegim.

-daha soruma cevap vermedin? beni niye korkutmuyorsun?

-cok soruyorsun. simdi sinifina git

emir verir gibi konusmustu. bu sozlerine karsilik ellerimi birakti. bende hic karsi cikmadan gittim..

bu cocuk ne yapmaya calisiyordu..?

ders baslamis ve öğretmen sınıfa girmişti. ve ben hiç derse konsantrasyon olamıyordum. aklim halâ ondaydı.. o sırada duydugum sesle irkildim.

-adım Poyraz.

su metroda gordugum cocuk konusuyordu.. bi anda belki arkadas oluruz diyerek terslemek istemedim.

-Özlem:)

-Tanıştığıma memnun oldum

o kadar samimi olmak isremediğim için sadece gülümsedim.