Faded Memories

Chapter 1

Anong nagyari saakin?

bat nakikita ko ang sarili ko?

Patay na ba ako?

Ano ba talagang nangyari?

Ayan ang mga tanong na bumabagabag saakin tanong na hindi ko mahanapan ng kasagutan.

Habang iniisip ko ito ay unti-unting pumatak ang mga luha ko sa mata dahil sa daming katanungan. Gulong gulo na ako.

"Hindi ka pa patay, Almost lang Hahahaha"

Hanggang sa may nagsalita na hindi ko alam kung saan nanggaling.

"Whaaaa. MAMA MAY MULTOO" bulaslas ko.

"Hahaha. Hindi ka maririnig ng mama mo " ani nito

Sino siya?

Si kamatayan siguro nooooo.

Ayoko pang mamatay.

Ayaw.

"Sino ka ? Sumagot ka hindi ako natatakot sayo" matapang kong sagot sa kanya.

"Hulaan mo, hindi pala takot ah. Bulaga." pang-asar niyang tanong

May humawak sa paa ko na malamig ang kamay

"Whaaaaaaa." Napatalon nalang ako sa takot.

"HAHAHA. Nahulaan mo na ba?"
Tanong niya.

"Omg, wag mong sabihin ikaw si kamatayan? NO, Hindi pa ako patay diba? Sabi mo yun. HINDI PA." Pagpapaliwanag ko.

"Yes , hindi pa pero." Putol niya

" Pero ano? Sumagot ka.!! Wag kang PAASA!!." Tanong ko
Nadamay yung paasa ewan hahaha

" Hahaha. Kailan man hindi ako paasa." Satsat niya.

"Edi hindi so ano pero????"

Nakakabwiset bat ganto ang mga lalaki pabitin hays

"Pero pag hindi mo nagawa ang mission mo mamatay ka."

Ako mamatay?

No way

Gagawin ko lahat para mabuhay ako.

"Ano naman ang mission ko?"
Agad kong tanong

"Magsundo sa mga taong pumanaw na."
Sagot niya

" Ano Patay? MULTO? AS IN ? DEAD PEOPLE?"
Omaygash parang hindi ko kayaa.

Matatakutin ako magmula nung bata pa ako.

Simpleng kaluskus nga lang ahayss

"O YESS " sagot niya

"Oh juizz hindi ko ata kaya"
Sagot ko truth naman kasi e. Duwag ako sorry

"Hindi mo kaya? Edi bawiin natin ipapadala ko na ang Name Card mo sa head office namin"
Head office?

Ipapadala?

Name card?

"At ano naman yung name card na yan?"
Tanong ko hindi ko naman alam yung sagot e.