Faded Memories

Chapter V

Aramagne Point Of View

Panibagong araw nanaman.

Ito na rin ang araw na isasagawa ko ang pangalawa kong misyon.

Matamlay akong bumangon sa kama dahil makaeencounter nanamanan ako ng mumu.

And worst pati si Kamatayan este Senior pala.

Nakakalungkot isipin na may mamatay nanaman.

Alam ko minuminuto may namamatay.

Ay mali segundo lang meron

Dahil sa sobrang dami ng tao kailangan din natin magbawas.

Nag-ayos na ako ng aking sarili nagsuot ako ng pants and poloshirt kasi Nepal yung pupuntahan namin.

And nagboots ako kasi malamig dun.

Bumaba ako sa kwarto gamit ang elevator and again natatakot parin ako.

Pagkarating ko sa lobby nakita ko agad si Senior.

Oh ayan tama na hindi na kamatayan.

Ang creepy kasi ng kamatayan e.

Pumunta naman ako kinatatayuan niya

Tinignan niya ako from head to toe.

And bigla siyang tumawa.

Hindi ko alam kung bakit siya tumawa.

"Ano tinatawatawa mo diyan? Naiingit ka?" Iritang tanong ko sa kanya.

Tsk sino ba naman hindi maiirita diba.

Nagbihis lang naman ako ng akma sa weather duh.

"Ako maiingit? Hindi pwedeng maingit ang mga Angel sa iba. Kami kasi kuntento kung anong meron kami gets?"
Sagot nito .

Yeah alam ko yun kasalanan kasi yun
hays.

Pero ano namang mali at tinawanan
niya yung suot ko?

Hindi ko nalang siya pinansin.

Agad akong pumuntang canteen para kumain.

Kumuha ako ng plato.

And ito nanaman may manok naman and worst one my favourite pa naman .

Chicken curry

Gusto kong kumuha pero paano pag nalaman niya? Edi tegi na ako.

Kumuha nalang ako ng steak at pumjnta na sa lamesa.

Umupo ako sa lamesang kinakaupan ni Senior.

"Oh bat hindi ka kumuha ng pagkain mo?" Tanong ko.

Nagdidiet ba siya?

Pero sa tingin ko hindi dahil okay naman yung katawan niya e.

"Hindi mo ba nabasa yung mission mo?"
Tanong nito with a blank expression.

"Binasa bat? Pwede bang pakainin mo muna ako bago mo ako sermonan".
Sabi ko

Sino ba naman diba gugustuhin na may mangistorbo sayo habang kumakain.

"Its already 8:30am " sambit nito habang nakatitig saakin.

"Oh eno ngayon? Hindi pa naman tim---"

Teka 8:30am

Ano nga ba ulit?

Kakainin ko na sana yung Nasa tinidor kong steak kaso hinablot niya na ang kamay ko at agad na pumunta sa Elevator yung may destination.

Agad niyang binitawan yung kamay ko.

"Aray hinila mo na nga ako tapos hindi mo pa ako pinakain problema mo?" Inis kong tanong.

"Alam mo bang nadagdagan yang mga taong susunduin natin? Alam mo ba? "

Ano nadagdadagan

Omg

Aishh

"Alam mo ba dahil sa pagiging isip bata mo nadagdagan na sila? Dating lima ngayon naging 10 na. Hindi ba pinaalalahanan na kita na mahalaga ang bawat segundo dahil may mga taong gusto ng sumama kapag nakita nila yung taong mahal nila sa buhay mamatay ? Ha alam mo ba iyon? Hindi dahil inisip mo puro sarili mo lang." Pasigaw niya akong sinabihan.

Hindi ko alam pero para ba akong nabuhusan ng malamig na tubig dahil doon.

Nagtype siya ng Nepal . Tahimik ang pagbaba.

Kahit nakaramdam ako ng takot hindi ko iyon pinansin dahil ang goal ko ngayon na hindi na sila pwedeng madagdagan pa.

Binuksan ko ang envelope nakita ko na
May 23, 2017 8:30am plane crush.
10 casualties.

Nanlumo ako sa nakita.

Oo tama siya nadagdagan nga ng lima.

Ansakit.

Tumigil ang elevator at nandoon na kami sa pinangyarihan ng aksidente.

Kinuha niya saakin ang mga name cards.

Binasa niya iyon  at may isang nahulog binasa ko kung sino ito.

At ang pangalan ay
Mia Tamagei .

Familliar sobrang Pamilyar neto.

Hinanap ko ito at binasa ko ang nakasulat sa name card

"Mia Tamagei
Time of Death 8:31am May 23,2017
Cause of death Plane crash"

Tinignan ko lang siya na naglakad patungo kay Senior alam ko. Kilalang kilala ko siya. Pero hindi ko maalala.

Aalis na sana ako sa pwesto niya pero nakita ko ang mukha ni Ezekiel sa isang larawan.

Yung lalaking sinundan ko.

Oo tama.

Nakalagay sa picture myloves.

Magkasama sila.

Meaning girlfriend niya ito?

Umalis na ako roon na may bumabagabag parin sa isip ko ang katanugunan kung sino si Ezekiel?

Ano ko siya noong nabubuhay pa ako?
Anong relation namin ni Mia?

May koneksyon ba sila sa pagkacomma ko?

Hays
Bumalik na kami ni Senior sa langit
Walang imikan

Gusto ko sanang basagin ang katahimikan

Pero nagulat ako ng magsalita siya.

"Sorry kung nasigawan kita kanina, hindi mo naman kasalanan eh kasalanan ko patawad dahil na prepressure ka dahil saakin patawad" sambit nito habang nakayuko.

Napaiyak nalang ako.

"Sorry din. Actually kasalanan ko talaga eh kasi una hindi ko binasa yung binigay mo saakin na files at saka sorry kong bat nadagdagan yung sinundo natin patawad" sagot ko

Napahagulhol ako sa pag iyak yung luha na pinipigil ko kanina nailabas ko na.

Ansarap pala sa pakiramdam ng ganun.

Tinap niya yung likod ko.

"Basta next time ah. Dapat alert kana. Magmula ngayon magiging mabait ako ng unti sayo. Pero wag mo akong abusuhin ah" sambit nito na may halong nakakalokong ngiti.

"Opo , thankyou ". Ayun lang naisagot ko at inihatid niya na ako sa Quarters.

Pagkapasok ko sa kwarto agad akong naihiga sa kama dahil sa pagod at gusto ko rin ilabas lahat sa pag iyak.

Pagkatapos kong umiyak tumayo ako at pumunta sa banyo para maglinis ng katawan.

Naalala ko yung nangyari kanina yung usapan namin ni Senior na magiging mabait na daw siya. Tapos may iba akong naramdaman noong Tinap niya yung likod kl dahil sa pag iyak

Nafeel ko na secure ako sa tabi niya.

At hindi ko inaasahan na mabait pala siya ng unti.

At nagsorry siya hayss

Pero bumabagabag parin saakin si Eze At Mia sino ba sila sa Buhay ko?.

Hay...

~
Aral~ Wag masyadong patay gutom.