ÇOK BAŞKA

Biraz Dünya

Bu gün günlerden cumartesi peki bu alarm neden çalıyor?

Yoğun günlerin kazandırdığı alışkanlıklarımdan kurtulamıyorum galiba. Yoksa sabah 6 buçukta uyanmamın başka bir açıklaması olmaz. Erken kalktığıma göre hafta sonu tatilimin tadını çıkarmalıyım. Önce biraz müzik, yatak keyfi ve ardından güzel bir kahvaltı... Hafta sonu kahvaltıları vazgeçilmezim çünkü hafta içi kahvaltı yapmaya fırsatım olmuyor. Sevdiğim birçok şeyi yapmaya fırsatım olmuyor henüz 24 yaşındayım ve monoton bir hayatım var. Aa bu arada ben Dünya. Evet, artık kahvaltımı yaptığıma göre kahve içmeye gidebilirim.

Hazırlandım kapıdan çıktım ve karşımda Güneş yürüyüş yapmak için beni bekliyor sanırım. Aramızdaki ilişkiyi anlayamıyorum onunla vakit geçirmek çok güzel ama hiç bir zaman arkadaş ortamıma katılmaz nedenini sorduğumdaysa geçiştirir bu yüzden artık sormuyorum.

-Günaydın Güneş. Beni mi bekliyorsun?
-Günaydın Dünya, tabi ki seni bekliyorum farklısı düşünülemez. Hazır mısın güzel bir yürüyüşe?
-Her sabah dışarı çıkacağım saati nerden biliyorsun?
-Seni çok iyi tanıyorum tahmin etmek çok da zor değil.

Güneşle çocukluğumuzdan beri arkadaşız onsuz nefes alamayacak gibi hissediyorum çoğu zaman. Ne zaman kötü bir şey olsa yanımda oldu. Dediğim gibi aramızdaki ilişkiyi anlayamıyorum.

-Dünya daldın yine bir şey mi oldu?
-Hayır, sadece düşünüyordum. Nereye gidelim?
-Bu gün deniz kenarında yürümeye ne dersin? Uzun süredir sahilde yürümüyoruz belki biraz yüzeriz de.
-Neden her seferinde aynı soruyu soruyorsun? Biliyorsun ki korkuyorum hem ne zaman gördün benim yüzdüğümü?

Yine başarmıştı beni sinirlendirmeyi. Yüzmekten sudan çok korkuyorum çünkü çocukken havuza düştüm ve az kalsın boğuluyordum ve Güneş bunu çok iyi bilmesine rağmen her seferinde bu konuda üstüme gelir. Güneş ile boğulma olayından sonra tanışmıştık. O günden sonra benim en yakınım oldu. Çocukken en yakın arkadaşım oydu.

Sahilde ki uzun yürüyüşümüz bitti. Kahve içmeye karar verdik her zamanki gibi o masaya geçti ben de kahveleri almak için sıraya geçtim. Hava güzel olduğu için kafenin bahçesine oturduk. Uzun bir sohbet iyi geldi.

-1 hafta burada olmayacağım şehir dışına gitmem gerek. Ailemi görmeliyim.
-Yine mi gideceksin?
-Biliyorsun Dünya gitmem gerek.

Aslında bilmiyordum neden gittiğini her zaman gitmesi gerektiğini söyler. Çocukluğumuzdan beri arkadaşız ve ailesini tanıyorum. Hiç bir zaman beni ailesiyle tanıştırmadı hoş o da benim ailemle tanışamadı. Her nasıl oluyorsa hep bir sorun çıktı ya benim yüzümden tanışamadılar ya da onun ama genelde benim yüzümden. Sık sık hastalanırdım çocukken ne zaman tam ailemle tanışacak olsa hasta olurdum. Bir süre sonra tanıştırmaktan vazgeçtim ama sürekli aileme Güneş'i anlattığım için görmeseler bile onu tanıyorlar. Aslında ailem bu hafta ziyaretime gelecek ve ben belki tanıştırabilirim diye düşünmüştüm. Yine olmadı.

-Elbette gitmen gerek anlıyorum ama yine 1 hafta deyip haftalarca gelmemezlik yapma özlüyorum seni.
-Sen benim dünyamsın senden uzak kalamam merak etme çok uzatmam. Ben yokken kendine dikkat et. Her aradığında ulaşamayabilirsin mail atarsın önemli bir şey olursa.
-Sen de kendine dikkat et özletme çabuk gel.

Ve beni kafede bırakıp gitti uzun bir sarılmadan sonra. Ona sarılmak içimi huzurla dolduruyor. Onsuz kalmak çok zor benim için. Aradığımda ulaşamam, maillerime ise cevap vermez ama bir şey olursa çıkıp gelir her zaman. Ne zaman gitse gitme demeyi istiyorum ama şuana kadar hiç bir zaman gitme diyemedim çünkü bu kadar bencil olamam. Bana pek bir şey anlatmaz hayatıyla ilgili her zaman beni dinler akıl verir saçmalamaktan kurtarır beni o olmasa ne yapardım bilmiyorum.

Artık eve gitmeliyim akşam iş arkadaşlarımla buluşup bir şeyler yapacağım ama gitmek istemiyorum. Her zaman Güneş'i de çağırırım ama gelmez beyefendi "senin ortamlarında ne işim var" der. Onsuz olduğum her yerde yalnızım. Bunu ona söyleyemiyorum. Umarım bu akşam farklı olur. Yine sıkıcı bir akşam geçirmek istemiyorum.

Hazırlanmak için eve geldim. Önce güzel bir duş, biraz suyla dinlenmem gerek uzun süre duşta bekledim ılık su beni rahatlattı. Duştan çıkıp odama geldim ve her zamanki gibi öylece uyuyup kaldım, kalktığımda saat 7 olmuştu. Bir şeyler atıştırıp hazırlanmaya başladım kot ve tişört vazgeçilmez kombinim. Özel bir gece değil bu yüzden rahat bir şeyler giyinmek en iyisi, artık hazırım. Evden çıkabilirim.