_HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN_

10 1 0
                                    

Hatırlatma;

İşim bittiğinde saat 1.30'a geliyordu saçlarımı tepeden topuz yaparak yatağımın içine girerek telefonumu elime aldım ve medya turu yapmaya başladım atılan resimlerin ,durumların bazılarını beğenerek instagramı kapattım ve whatsapp'a girdim orada ise bulunduğum okul grubunda gördüğüm okulda motivasyon balosu yapılacağıyla ilgili bir mesajdı 'nasıl olsa gitmem' diyerek telefonun tuş kilidini kapatarak yastığımın huzurunda kendimi uykunun sıcak kollarına bıraktım....

##############

Yine alışık olduğum melodiyle gözlerimi araladım ve yatağımda oturur pozisyona geçtim bir süre öylece oturup sonrada ayağa kalkarak banyoya ilerledim...

Banyoda işlerimi hallederek rutin haline gelen kıyafet seçme faslı icin dolabımın kapağını açarak karşısında dikildim ve siyah yüksek bel ve dar kotumu üzerine ise dar V yaka beyaz tişörtümü giyerek sevdiğim saçlarımı tarayarak yanlarıma aldım telefonumu ve çantamı da alarak aşağıya indiğimde şerife teyzeye

"Sen otur şerife teyze!!! Bugün kahvaltı bende!!!"diye seslendim merdivenden, koşarak mutfağa gittiğimde onu masaya oturttum ve krep yapmaya basladım reçelleri,peyniri,kaşarı,çatalları ve çay bardaklarını masaya koyarak koşarak ekmek makinesinde yanmak üzre olan ekmekleri aldım ve masaya koyarak tüm bu koşturmamı gülümseyerek izleyen Şerife teyzenin karşısındaki sandalyeye oturdum ve ilk kez rahat ve iştahlı bir kahvaltı ettim...

Kahvaltının ardından yine yollardaydım fakat karşıdan gelen kişiyle yüzümü ekşittim ...Savaş gülerek bana geliyordu
"Günaydın meleğim"diyerek yanağımdan bir makas almak isteyince tiksinerek geri çekildim bu hareketim onun kaşların8 çatmasını sağlarken bir zamanlar beni etkisi altında bırakan şimdi ise mide bulandırıcı gelen sesiyle konuştu
"Neden böyle yapıyorsun??"dediğinde ağzımdan histerik bir kahkaha çıktı -bu çocuk gerçekten beni delirtiyordu-ben kahkaha atarken o ise 'Deli misin sen?'der gibi bakıyordu gülmeyi birden kesip kaşlarımı çattım ve en sert ses tonuyla canını yakmayacağını bilsemde hatırlatma yaptım
"7 ay Savaş"dediğimde konuşmasına izin vermeyerek devam ettim
"Ne kadar içten söylesemde tekrar ve son kez söylüyorum savaş Seni İstemiyorum!!"deyip hızlı -adeta koşar-adımlarla yanından uzaklaştım 'Hayır abi birde gelmiş meleğim diyor ya pe-ze-venk!!!' iç ses denen şey bu sefer haklıydı okula ulaştığımda sınıfta sırama geçerek kulaklıklarımı takarak kendimi müziğin insafına bıraktım en sevdiğim şey müzik dinlemekti aslıda  7 ay önce tek sevdiğim kişinin yalan olduğunu öğrendiğimden beri kimseyi hayatıma almamış ve ruh misali yaşamaya başlamıştım dışardaki insanları asla güvenmez,konuşmaz,sinirli biri olmuştum ama asıl Dolunay bu değildi...

Aylar öncesindeki dolunay komik,herkesle anlaşan,sevecen,saygılı,kibar,sürekli gülen bir saf aşıktı fakat şu 7 ay içinde kendime duvarlar örmüş ve kendimi dünyadan soyutlamakla birlikte sevmeyide,sevilmeyide umursamaz olmuştum sanırım artık yaşama hevesim kaçmıştı yalandan da olsa Savaş'layken hayata tutunan,mutlu dolunay olmayı isterdim ama  Savaş'ı değil ben artık tüm karşı cinslerden nefret eder olmuştum artık böyle mutluydum...

Koluma ard arda aldığım darbelerle gözlerimi açıp kafamı sıradan kaldırdım ama gülen bir cem beklemiyordum onun gülüşüyle bende gülümsedim
"Çoktan zil çaldı toparlan artık"dedi ve yanımdaki yerini aldı onunla gülerek konuşmam onu benim için diğerlerinden ayıran bir özellik değildi ona hislerimin olması olağan bile değildi şimdi bu açıklamayı kendime neden yapmıştım bilmiyorum ama Nazan hocanın gelmesiyle girişini ve hareketlerini izlemeye koyuldum zaten tek yaptığım buydu derslere sadece sınavlarda çalışır ve sınıfı gecmeye bakardım
Ben gerçekten degismiştim bunu şimdi anlıyordum...

YABANCI BİR PİSLİKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin