Kring!Kring!Kring!Kring!
Hai!A very beautiful day!kagigising ko lang,Ngayon Ang unang araw ng klase✍!!mahaba-habang bakasyon rin Ang na ispent ko with my family and friends, Pero parang bitin parin, wala tayong magagawa umpisa na ng school days eh!.
Katulad ng dati gigising ng umaga na parang hinihila pa ng kama, magbebreakfast,maliligo ng sobrang tagal, magbibihis ng uniform at papasok sa school...then so on, so on..Pero bago ako papasok siyempre tatawag muna ako sa mga magulang ko..
cellphone
"Hello Ma!,"
"Oh!anak, napatawag ka, unang araw ng eskwela ngayon ah!Bakit naman tumawag kapa?baka malate ka niyan", heto naman si mama super maalalahanin eh aga-aga pa naman, pero thankful parin ako kasi may mama akong hindi ako pinababayaan.
"Ma! 5:27 a.m. pa lang naman po, tsaka 7:00 pa naman starting program ng school kaya huwag na po kayo masyadong mag-alala."
"oh!sha sige na nga at ibaba ko na ang telepono, at mukhang nasa labas ka ng bahay baka.Basta mag-ingat ka ha!"
"Sige po mama,bye! i love you po!"
saka ko na pinatay ang cellphone ko at naghintay ng masasakyang bus papuntang school.
MRT station
hoooooyyy!bumalik ka ditohh!haist!nakakapagod palang maghabol ng tren!makapagtanung na nga lang kay manung.
"ah,excuse me po, alam niyo po ba kung kailan darating ang susunod na tren"
"Naku!alas-otso pa darating ang susunod na tren, sira kasi yung mga riles sa balintawak"
"Ho!wala na po bang mas maagang darating?."gulat kong sambit at tanung sa mamang nagbabantay sa istasyon.
"Pasensiya na talaga neng!hindi naman kasi bus ang tren para dumating nalang agad-agad"eto naman si manong asar pa eh.
7:48 a.m na nasa MRT pa lang ako,aahhhh...late na ako kung hindi lang kasi umepal yung taong kapre na yun.
Flashback
"Dali!Dali!Late na ako!"
Sabi ko sa sarili ko habang tumatakbo ng biglang....
🏃🚶=💥💫"Aray ko po!"
isang kapreng mulang planetang Mars Ang bigla nalang sumulpot sa harapan ko pero fairness sobrang cute Niya at ambango-bango pa..haisst!Bakit ba ako nag-iisip ng ganyan..
"Hoy!Kapre!bumalik ka dito!Alam mo bang muntik na akong mapasubsub ng dahil Sayo!!!", Galit na Sabi ko habang naglalakad Siya papalayo, Aba tong mokong to!
Di man lang nagsorry!
pagtingin ko sa train, HALA!!😱 umaandar na😭.....yung feeling na napagiwanan ka ng tren😭
maghihintay pa tuloy ako ng next trip.
End of flashback
Yan tuloy! Haisst!hayaan ko Na nga!wala naman na kasi akong magagawa.😔
BINABASA MO ANG
Just the way we are
Teen FictionJust The Way We Are presents; a love story of the of the two person na pilit pinaglalayo ng panahon ngunit sadyang pinagtatagpo ng tadhana.Ito ang love story na magpapaiyak sa inyo sa dulo ng kwento LIVING IN THIS WORLD IS SUCH FULL OF CHALLENGE, AC...
