...
"Hayır anne, o lanet yer her neresi olursa olsun gitmeyeceğim"
Sesim bağırmaktan kısılmıştı. Evde kalmak istiyordum. Sırf annemle babamın problemleri yüzünden evden ayrılmak istemiyordum.
"Canım biliyorum, gitmek istemiyorsun. ama 2 yıldır çok yıprandık, seni de daha fazla yıpratmak istemiyoruz. babanla sorunlarımızı çözene kadar burada olmamalısın. tekrar travma yaşamanı istemiyoruz. sadece bu yaz için kızım, sadece bu yaz, lütfen bizi anla."
annem duygu sömürülerine başlamış gibi görünüyordu.
"boşversene, kararı vermişsiniz zaten. o lanet yer neresiyse gideceğim ve sizi asla affetmeyeceğim. anlaşmalı bir programla boşansanız daha güzel olmaz mıydı? her neyse. ne zamana bilet ayırttığınızı da söyle bari, umarım yakın bir zamandadır. ikinizin de yüzünü görmek istemiyorum artık."
"kabul etmene sevindim canım, senin için daha güzel olacak inan bana. ah evet, biletini yarın geceye aldık, uzun bir yolculuk olacak. gece uyursun, sabaha seni otogardan almaya sevim teyzen gelecek. sevim teyzeni hatırlıyorsun değil mi? sen ilkokul 3'ü bitirene kadar aynı sitede kalmıştık, oğluyla aranız çok iyiydi diye hatırlıyorum."
annem yüzüme muzipce bir gülümseme atıyordu. aslında konunun o anda beynimde kırmızı alarm vermesi gerekiyordu ama ben anneme tek laf daha etmeyerek çoktan odama çıkmış ve kapımı sertçe çarpmıştım. eşyalarımı toplarken beynim alarm duruma geçti.
"sevim teyze mi??"
