Çok olmasa da uzun bir zaman önce bir arkadaşımın evine uğramıştım, bira içiyorduk. Saat 22:00'ı geçmiş olduğundan biralarımız bitince tanıdık bir bakkaldan alıyorduk, ve çıkma sırası bendeydi. ‘Sarhoş parası’ olarak adlandırılan top şeklinde buruşturulmuş bir kağıt para ve birkaç bozukluğu cebime attım ve ayakkabılarımı giymeye başlamıştım ki, arkadaşım içeriden seslendi:
“-Dikkat et, üç harfliler musallat olmasın bak.”
Anlamadım, kaşlarım da anlamayıp çatıldılar.
“Ne diyor lan bu?” diye düşüne düşüne bakkalcı abinin yanına gidip bir tane su birkaç da bira aldım, çantaya attım.
Neyse döndüm eve, bu oturmuş müzik dinliyor. Dedim anlat bakayım hele, ne üç harflisiymiş bu diye, o da başladı anlatmaya.
“-Geçen yolda yürüyorum, köşede üç beş tanesi toplanmış beni seyrediyorlar.” dedi.
“-Seni izliyorlar ha?” diye salak bir soru sordum, biraz kafam güzel olmuştu.
“-Evet, sonra işte birden sesler çıkarmaya başladılar, garip bir dildi, Türkçe değildi ama eminim.” diye devam etti. “Aradan sadece anan manan tarzı bir şeyler duydum ama bilmiyorum artık.”
Arkadaşımın anlatışındaki ciddiyetiyle, tanımış olduğum en sağlam ateistlerden biri oluşu kafamda kanlı bir boks maçı yapıyorlardı, ve ciddiyeti üstün geliyordu.
“-Abi benle taşak geçiyorsun şu an.” dedim; biramı, saat 22:00'dan sonra alınmış kafir, allahsız biramı yudumlayıp.
“-Ya ne alakası var. Her yerde görebilirsin onları. Otobüste, okulda, siyasi mitinglerde (buralarda çok oluyor özellikle), camilerde, uçaklarda… Her yerde oğlum!”
Arkadaşımın anlattığına göre, onu defalarca taciz etmişler, ona laf atmışlar, efendime söyleyeyim fordl- neyse anladınız. Yahu nasıl üç harfli lan bunlar. Anlattığına göre bu üç harfliler genellikle televizyon izleyip, milletin izdivacını seyredip çekirdek çitliyorlarmış.
Çekirdek çitleyip izdivaç seyreden üç harfliler düşüncesi kafamı iyice bulandırmıştı.
Gördüklerinin geneli müslümanmış bu üç harflilerin (öyle dedi ben bir şey demedim), ancak çeşitli inançları olanları da varmış, hatta ateist üç harfliler de nadir olsalar da varmış. Geçen bir tanesi bütün gece müzik dinleyip bütün apartmanı uyutmamış hatta.
“-Yaşanmış, gerçek olaylar bunlar lan.” diye savundu fikrini.
Yaşanmış, gerçek olmayan olayların ne olduklarını düşünürken ben, ağzımdan şu sözler dökülüverdi:
“-Abi bence sen biraz geri zekalısın çünkü ateist cin diye bir kavrama inanabiliyorsun."
Birasını kafasına dikme eylemini yarıda kesip, birası kafasına doksan dereceli bir açıyla dayalı bir şekilde kafasını hiç oynatmadan, ağzı hala bira şişesine "ü” dermiş gibi ebedi bir öpücük vaziyetindeyken gözlerini bana çevirdi.
Birasını, o kafir, zındık birasını (çünkü akşam 22:00'dan sonra almıştık) bitirip bana şöyle dedi:
“-Ben hiç cin falan dedim mi? Cin diye bir şey yoktur. Ben mallardan bahsediyorum. Bak üç harfli, M-A-L.” dedi, salak salak gülüyordu. Besbelli sarhoş olmuştu. Boş şişeyi ağzına dayamış, “Ühü ühü” diye gülüyordu.
İşte o gün bana da bir üç harflinin musallat olmuş olduğunu anladım. Üç harflinin önde gideni hatta.
Dudaklarım bira şişesine dayalı, ona bakıyordum. Dudaklarım “ü” diyordu. Öylece kalakalmıştım. Şişeyi ağzımdan indiremiyordum.
Şişe hala ağzımda,
